Biografie van Arjan Keene

Arjan Keene (1963) stond in de top-100 van de Turing nationale gedichtenwedstrijd van 2009, 2010, 2011 en 2015. Hij heeft o.a. gepubliceerd in De Revisor, poeziepuntgl, Ballustrada, op Krakatau, De Contrabas, Het Vrije Vers, en in diverse verzamelbundels. Stadsdichter van Ede van 2012 tot 2015. Bundels: 'Papilio Domestica', Uitg. Boekenbent, 2010 (e.b.) ; 'Het zal de leeftijd zijn', Uitg. De Contrabas, 2013.
Ga naar homepage
2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    7661

    San Michele

    Top 100

    Je loopt hier in het zweet langs witte graven,
    de vaporetto bracht je tot de poort.
    De aanlegsteiger is de toegangshaven,
    dit dodenrijk een drijvend toevluchtsoord.

     

    Ommuurd en al, een stad van steen en marmer,
    al is er dan vrij weinig te beleven.
    De zon maakt alles, lijkt het, net iets warmer
    als om de dood wat tegengas te geven.

     

    Ontelbaar zijn de zielen die hier zonnen,
    vervallen zerken staan in strak gelid.
    Maar nergens geeft de dood zich hier gewonnen,
    nooit klinkt een kreet of kleppert een gebit.

     

2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6905

    Business as zoosual

    Top 100
    Ik hoef niet eens meer naar de dierentuin
    om allerhande beesten te bezoeken.
    Wanneer ik door de wandelgangen struin
    verschijnen ze vanzelf uit alle hoeken.

    De parelzwijnen, luiaards, trage slakken, 
    de struisvogels met koppen in het zand,
    de haantjes die zich nimmer laten pakken.
    Hyena's sluipen kwijlend door het pand.

    En kijk, de zilverrug in het vizier!
    Hij trommelt grijnzend voor de troepen uit
    en roept de apen op voor groepsvertier,
    vast iets met neuzen, richting, nieuw geluid.

    Ach, was ik in die jungle ook een krijger,
    en niet alleen maar een papieren tijger.
2010
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    8023

    De roeping

    Top 100

    Als alle dieren morgen konden praten

    en elke deling werd een priemgetal.

    Als donuts vierkant waren zonder gaten

    en oorlog was nog maar een grensgeval.

     

    Als bomen konden lopen in de straten

    en ieder kind kon spelen met een bal.

    Als er geen kosten waren maar slechts baten

    en van extase maakte men een mal.

     

    Als zelfs de dood ons vredig had verlaten

    en alles dreef in een verlicht heelal.

    Ook dan verkeerde hij in alle staten

    en dwepend dweilde hij zijn tranendal.

     

2009
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    12457

    Papilio Domestica

    Top 100
    Als kind verzamelde ik vlinders
    toen ik woonde op de evenaar.
    Ik holde met een schepnet achter
    gevaarlijk fladderende kleuren aan.

    Ik was safariman, ving vlinders
    als vliegende vissen in mijn net.
    Voorzichtig kneep ik het leven
    uit verfijnde middenriffen.

    Geen chloroform, geen glazen
    potjes, geen mensvriendelijke
    middelen kwamen er aan te pas.
    Ik prikte ze op en hing ze achter glas.

    Nu ben ik ouder, verzamel geen
    vlinders meer maar kinderen.
    Mijn handen passen nog steeds
    om hun colafleswespentailles.

    Soms heb ik weer de neiging
    om kort en hevig door te knijpen,
    ze op te hangen aan het prikbord,
    zodat ze altijd bij me blijven.