Biografie van Marien de Bruijn

hoe je me binnenhaalde

de kersenboom liet zien

in jullie tuin in de zomer

later emmers vol bracht

voor mijn moeder

voor op de vlaai

hoe je me uitdaagde te klimmen

je grote broers er al joelend inzaten

jij tot de eerste tak kwam

ik wanhopig grijpend aan de stam

Ventje en Dikkie veel hoger al

de benjamin was jij

hoe je vader - die stille man

liet zien hoe hij zijn vogels voerde

uitlegde welke de putters waren

hoe belangrijk het verse groen

dat ik in de volière mocht staan

en jij trots en in de wolken

hoe hij bedachtzaam aquaria reinigde

de planten en vissen

in kleine kommen overdeed

en overal in de kamer zette

het glas gereinigd

het grind vervangen

een lange zomermiddag

hoe je moeder in de bijkeuken

zelfgemaakte loempia’s bakte

en aan ons serveerde op je feest

zwijgend en glimlachend

er was nog één ander vriendje

zijn naam ben ik vergeten

hoe we plaatjes draaiden

met een wisselaar

zestiger jaren hits

en Ventje hooghartig naar ons keek

zijn scherpe neus, zijn toegeknepen ogen

maar een glimlach niet verborg

hoe Dikkie met zijn soldatenkistjes

per ongeluk op Jacob ging staan

hoe de huiskanarie kraakte

en jullie allemaal in tranen waren

een niet eerder gehoorde stilte

hoe hij een tik kreeg van je vader

die hem een lompe boer noemde

hoe er daarna weer die stilte was

alleen je moeder huilde niet

verlegen ging ik naar huis

hoe ik toen je vriend was

bij je aanbelde, met je naar school liep

ik liep met je naar school

altijd alleen met jou

hoe niemand met je wilde spelen

hoe je me binnenhaalde

er knettert een eenzame

brommer op de dijk

het is mijn oom die

terugkomt van zijn feest

de meisjes zijn

meer uitgelaten

in het dorp verderop

ik wacht

gespannen op hem

ik deel zijn kamer

zie het lichtschijnsel

tegen het plafond

toen hij wegging

schreeuwde hij

tegen zijn moeder

dat hij ging zuipen

en zoenen

en oma schreeuwde

dat hij stil moest zijn

voor die kleine jongen

als hij terugkwam

natuurlijk, maar zij

moest weten:

een beetje dansen

kon geen kwaad

hij had per slot

de week gewerkt

nu snurkt hij

en slaap ik niet

ik hoor nog steeds

die eenzame brommer

op de dijk