Je staat bij me in de keuken, kijkt
onbewogen toe hoe ik mijn handwerk doe
klein, je lijkt van zilver, een gaatjestruitje
over je lichtgebolde buik, koket
sta je te kletsen over dingen die gebeuren
maar door je ronde knop weet ik
hoe gevoelig je bent voor invloeden
van buiten en wisselend van stemming
je onderhoudt de lijn met buiten
een stem van zekerheid dat ik besta
je maakt ook mooie grappen
waarom ik hardop lachen kan
maar vaak ben je zo wreed
dan stroomt het bloed
over de tafel