Biografie van Frank Vingerhoets

beste lezer,ik verwijs u door naar mijn weblog voor informatie over mezelf en mijn gedichten.
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1659

    *

    1e ronde


    Huis aan de kust

    Het huis kust de zee op haar lippen
    en ontvangt wat wrakhout als geschenk

    Gevleid in het helmgras tussen basaltblokken,
    slordig verzameld, verlegt de schaduw
    een silhouet van het huis

    Langzame gebaren omsluiten de tekens
    die gezet zijn in het zand, gevormd
    met natte vingers

    Uit de poriën van het water 
    rijzen schepselen, zout van zee,
    en bedachtzaam rolt een golf 
    nader tot de voet van het huis,

    betreedt het op gepaste wijze

    Haast wordt vermeden in dit spel
    van heen en weer ,
    van zucht en lucht

    Langs de plinten van de hemel 
    valt het donker tussen de geliefden
    en slechts een zilte korst
    blijft hangen  tussen droge lippen
    van een mond, die zich ooit versprak 
    tot oceaan.
  • 2
    1661

    *

    1e ronde
    Het brein: koopman in illusies

    Was het niet zo dat regen nat was,
    peinsde het brein, ging er geen druppel
    meer naar de oceaan, bewogen wolken
    niet zo maar

    Had de tijd geen klok bedacht
    om tot ons te spreken en waren dagen
    niet gevallen tot jaren

    Wist het geheugen niet meer 
    wat het was van alle dingen 
    te spreken zonder echte naam

    Kocht het verlangen de woorden
    tot bezit; ontmanteld en uitgekleed
    tot naakte letters

    Hoopte de kennis dat ze vergeten zou worden
    en in stapeltjes geordend, te kijk gezet,
    achter een winkelraam

    Sprak de taal niet meer, niet meer
    tegen het brood en spelen en was de mond
    in slaap gevallen!

    Vergat en vergeten was het brein
    wie het moest zijn en peinsde vergeefs

    dat wind moet waaien en regen zal vallen 
    en zon moet schijnen. 
  • 3
    1663

    *

    1e ronde


    Yggdrasil ( de wereldboom)

    Mijn wortels weten van de vier winden
    die langs mijn huid stromen

    Zo lang al kent mijn geheugen
    de geneugten van dit genot

    Schud ik mijn haren dan trilt de bodem,
    stamp ik met mijn voet dan golft de zee
    net zo goed als dat mijn hand de lucht doet waaien

    Wist ik niet beter dan dat de smaak 
    niet zonder de geur van de reuk kon zijn

    Niets zou mij deren als mijn fundament,
    mijn oerbron met geheimen, niet zou worden opgebaard

    In mijn land dat met ijzer wordt beslagen
    zijn dingen die diep steken en spijkers
    in mijn vlees nagelen mijn draak

    Mijn draak moet vliegen 
    van zon naar maan en naar 
    de negen werelden  voorbij, zonder naam

    Vergeten zijn zij die daar wonen, reus, dwerg of elf,
    in berg en grot verbleven

    Niet meer erkend door de druïden, de profeten van
    het heden, slijt ik mijn dagen in chroom en roest

    Mijn dierbaar hout schrikt van het staal dat haar  doorklieft
    Een machtig bouwwerk wordt geschapen waaraan mijn ledematen
    zijn  gespijkerd

    Vanaf mijn treurige troon schouw ik naar mijn broed en
    weeg hun handelen....... hun handelen is hen onbekend.
  • 4
    1664

    *

    1e ronde
    Namiddag concert

    Achteraan, gezeten op de laatste rij
    rook ik een vergeten geur, nee, beter nog
    een essence van ooit

    De nahitte was ook hier te voelen en
    de vrouw voor mij hanteerde 
    het programmaboekje met verve

    Bij elke beweging die ze maakte 
    wierp ze kleine golven lucht naar achter
    in mijn aanwezigheid

    Een vertrouwd, nee , een oud odeur
    verdampte in mijn brein en sprak tot mijn hart

    Een dennenbos gelegen naast
    een bloeiend heideveld dat warm was
    van een late zomer omklemde hartstochtelijk mijn gemoed

    Herinneringen zochten geuren net als reizen
    op wolken van toen, die slechts drijven
    van oever naar oever

    Een verte zonder horizon die eindeloos
    vertoeft onder een uitspansel van kaneel en musk
    licht besprenkeld met rozen en een hint, 
    een druppel vocht van de vrouw

    Gedrogeerd gaat de zon onder 
    en verblijf ik ergens tussen 
    hier en nu
    en tussen 
    waar en daar.
  • 5
    1665

    *

    1e ronde

    De zin van oorlog

    vanmiddag openbaarde een pilaar 
    een gebroken stad; het was grijs en
    in de verte was niets te zien
    dan tinten vergetelheid

    een verhaal getekend en gekerfd
    in het gruis van een geschiedenis, 
    verstopt in een moment

    een monument van kennis bedolven
    onder lagen rag van spinnen die hun web
    leggen over zaken die eens waren

    niemand kent de tekening van diegene
    die was, die verder zag dan mortel en grind,
    van straten en pleinen bedolven onder het venijn

    daar waar geparadeerd werd in lanen en parken
    rusten nu de resten van voetstappen zonder galm

    de betekenis die ze gaven is een veeg;
    een ezelsoor in een gesloten boek.
  • 6
    1666

    *

    1e ronde
    Ode aan de bergen

    Waar bodem en grond ontbreken
    groeien bergruggen op een tapijt
    van marmer gevlochten in basalt

    Daarboven ruist het onbekende water
    in een gelijkmatig tempo
    tussen verwaaide stenen

    Hoe helder is dit alles, een ongewone duidelijkheid
    ligt als een aura over de naaldbomen van het woud

    Zou het krassen van de raaf niet duidelijker zijn
    dan het roepen van de uil !?

    Geweten speelt geen rol in een wereld
    tussen wolken die kleven en zich verzoenen met dit al

    Zacht en fris, fris of zacht vloeien in elkaar
    als niets en iets, iets of niets, 

    een echo vanuit het dal

    Droom en werkelijkheid kennen elkaar
    en lossen op in een zuivere lucht van
    een ware droom.
2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2078

    Huis aan de kust

    1e ronde

    het huis kust de zee op haar lippen

    en ontvangt wat wrakhout als geschenk

    gevleid in het helmgras tussen basaltblokken,

    slordig verzameld, verlegt de schaduw een silhouet

    van het huis

    langzame gebaren omsluiten de tekens die gezet zijn

    in het zand gevormd met natte vingers

    uit de poriën van het water rijzen schepselen zout van zee

    en bedachtzaam rolt een golf nader tot de voet van het huis,

    betreedt het op gepaste wijze

    haast wordt vermeden in dit spel van heen en weer

    van zucht en lucht

    langs de plinten van de hemel valt het donker 

    tussen de geliefden en slechts een zilte korst blijft hangen

    tussen droge lippen van een mond die zich ooit versprak

    tot oceaan.

  • 2
    2079

    Meer dan zang..............

    1e ronde

    Voor het raam tilt de zangeres haar stem

    en laat hem trillen in mijn gehoor met donzen

    veertjes die zachtjes likken aan mijn weerloos brein

    Door het raam schikt het weer zich naar haar wensen,

    want de bomen buigen op de maat

    Noten waaien door de kamer, landen hier

    en daar en in mijn wee gemoed

    Haar rode mond doen witte tanden verlangen

    naar meer, naar haar zwoele tong

    vochtig van muziek

    Wilde takken werpen bladeren aan haar voeten,

    kussen op het glas, willen haar nemen, meenemen

    in hun spel van zwiepen en zwaaien

    Zonder dwang glij ik in een machteloze droom,

    waarin de wil klaarkomt

    Een bloedrode waas hangt in de kamer en 

    geurt naar eindeloos genot

    Haar laatste stem veegt de woorden op een hoop

    in mijn onstuimig hart.

  • 3
    2074

    Neon Gorilla

    Top 1000

    In de blikken straat die warm is

    van de nanacht grijpt  

    zijn elektrische hand een liaan tot leven

    Geen vonkje gas weet waar 

    te verbergen door de stuip gevormd

    in een droom die leegte predikt

    Boven het terras flikkert, flikkert,

    flikkert hij een boodschap van de muur

    die zijn bestaan stut

    Ja, nu is het zeker dat een kramp

    door zijn zenuwen vloeit die deze 

    loze hersenen schroeien

    Een koperen spanning voedt 

    het leven dat onder hem vloeit

    als verloren protonen

    Gebonden aan de vrijheid

    van het licht verplaatst hij    

    noch voet, noch blik

    Hij brult stil naar diegene(n)

    die voorbijgaan

    in zijn aandacht

  • 4
    2076

    Veerhaven in concert

    1e ronde

    Met teugen drinkt de maan 

    zich vol boven de stilte van de vlag

    en schuift voorbij aan gesponnen sluiers

    van de eeuwige spin

    Onder haar licht spiegelt het dak

    van het museum zijn kunsten

    in het donker van het veerwater

    Een pasgeboren noot struikelt

    over de streling van het water 

    met een veer tot een rimpelige

    zweepslag op de pauken en 

    trilt zacht na op de draden van het web

    Violen geuren traag een weg

    tussen de bomen langs de luisterende

    waterkant en slechts een enkele toon

    wordt niet gevangen

    Deze ontspringt de dans van klanken

    buitelend in de borders; buiten

    bereik van vijf gevoelige tentakels

    Opgenomen in het wezen verteren

    momenten van dit zijn, op deze plek, hier

    waar je nu bent.

  • 5
    2077

    Yggdrasil ( de Wereldboom)

    1e ronde

    Mijn wortels weten van de vier winden

    die langs mijn huid stromen

    Zo lang al kent mijn geheugen de geneugten

    van dit genot

    Schud ik mijn haren dan trilt de bodem,

    stamp ik met mijn voet dan golft de zee,

    net zo goed als dat mijn hand de lucht doet waaien

    Wist ik niet beter dan dat de smaak niet zonder

    de geur van de reuk kon zijn

    Niets zou mij deren als mijn fundament, mijn oerbron

    met geheimen, niet zou worden opgebaard

    In mijn land dat met ijzer wordt beslagen zijn 

    dingen die diep steken en spijkers in mijn vlees

    nagelen mijn draak

    Mijn draak moet vliegen van zon naar maan

    en naar de negen werelden, zonder naam

    Vergeten zijn zij die daar wonen, reus, dwerg

    of elf, in berg en grot verbleven

    Niet meer erkend door de druïden, de profeten

    van dit heden slijt ik mijn dagen in chroom en roest

    Mijn dierbaar hout schrikt van het staal dat haar doorklieft

    Een machtig bouwwerk wordt geschapen waaraan 

    mijn ledematen zijn gespijkerd

    Vanaf mijn treurige troon schouw ik naar mijn broed

    en weeg hun handelen............

    Hun handelen is hen onbekend.

2014
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2458

    De zandloper

    1e ronde

    De dalen zijn dieper dan de heuvelen; zij

    tellen de balans van de tijd die hij loopt

    Over de valkte waait een eindeloze weidsheid 

    de korrels in het gelid en legt ze

    op de juiste plaats 

    De stappen volgen een spoor tot 

    in een nieuwe tijd; spoelen weg 

    wat weggespoeld moet worden

    Onvermoeibaar volgt voet na voet

    de indrukken in het zand en zuigt

    zich vol met de herinneringen van morgen

    Hij ziet de gelaagdheid van de sedimenten

    die al gelegd zijn op het pad dat  tussen 

    twee duinen verdwijnt

    De treden zijn nog niet gelopen, maar

    weten genoeg van glas en zand

    Hij weet dat wanneer een korrel valt

    deze op de plaats en tijd ligt die voor hem 

    bestemd is

    Hij weet dat de dalen dieper zijn

    dan de heuvelen.

  • 2
    2461

    De zintuigen van de zomer

    1e ronde

    Als een parfum van de zomer

    voorbijfietst en als

    een zon over de as van de hemel 

    rolt en als 

    oude muziek nieuwe klinkt

    smelten de zinnen

    Een vluchtige vlaag verloren wind

    trekt warm aan de huid voorbij;

    zegt haar zich onder te dompelen

    in een onbegrensd verlangen, 

    een zoete vrucht, rijp en volmaakt

    Achteroverliggend op een wolk

    van veren drijft de wil, heel stil,

    naar verre oorden

    Zacht verlangen smeult achter

    de ogen en brengt het zand

    van de slaap, strooit een droge regen

    in het verlaten brein, valt op 

    de binnenplaats van het geheugen

    en blijft daar slapen in de horizon

    van het besef, terwijl de zinnen

    vergeten zijn wie ze waren.

  • 3
    2465

    Vreemd zo'n bekende!

    1e ronde

    Mijn beeldscherm licht op 

    in pixels van vermaak en

    zoekt in de " cloud " naar

    de betekenis hiervan

    Natuurlijk verloopt het proces

    zoals ik niet wil, niet zou moeten

    willen, maar de kleur van

    de realiteit dwingt mij de tekens

    te typen van dit bestaan 

    Opeens kijkt een aliën van

    onbesproken gedrag mij aan, zoals

    dat wel op een terras in Zwitserland gebeurt

    De blik dwingt mij om te "liken or not to

    liken"; verdoofd door de suïcidale media

    tikken mijn vingers symbolen

    van verbondenheid

    Een nieuwe onzichtbare vriend 

    verwerft zich een plaats in mijn domein.

  • 4
    2467

    Zo maar een lindeboom

    1e ronde

    In het park was het des te vreemder

    een moeder met haar zoon te zien,

    hij torste een flinke rugzak die zwaar

    op hen drukte

    Zij liepen hand in hand , leek het wel,

    en spraken tot elkaar met stilte en

    hingen deze stilte op aan een vurenhouten

    kapstok met drie jassen

    De mond van de zoon bewoog en nu

    klonk het in zijn hoofd

    dat het ' mooi zou moeten worden,'

    en een echo van de moeder spiegelde

    'hoe zou het dan mooi moeten worden , jongen?'

    Zij aan zij , alleen met z'n tweeën braken ze

    deze dag in brokjes tederheid voor elkaar

    'Dit is een goede plaats,' was het geluid

    dat de zoon dacht en het brein van de moeder

    resoneerde; ' ja, deze plaats is goed ';

    de jongen opende de rugzak en pakte

    de urn en leegde deze onder een grote linde

    Onder het lindeloof was er een gedachte

    aan een vurenhouten kapstok met twee jassen.

2013
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    286

    Bushalte in Luik ( aanslag 14 december 2011)

    1e ronde
    De lucht ligt grijs op haar rug

    Onder haar spiegelt
    de straat het lamplicht
    in rood en wit

    Voetstappen gaan in
    alle richtingen, sommige
    snel, hebben haast

    Hun doel igt beschreven
    in de toekomst, kabbelt
    naar genoegen

    Nog even, dan komt de bus;
    ongedurige blikken blikken
    op de klok..........

    Een flits vanuit
    het niets stolt de tijd

    Zonder beweging vallen
    lichamen zonder doel,
    kleuren de straat scharlaken

    Alle zintuigen smelten
    tot een schreeuw zonder geluid

    Het vuur van onvermogen
    vloekt tegen de weerloosheid
    van het bestaan.............

    Het is stil...................

    De laffe hand ligt
    grijs op zijn rug
    Onder hem spiegelt
    de straat scharlaken

    Het is stil..................
  • 2
    199

    geen titel

    1e ronde
    Er broeide iets, iets
    ongrijpbaars, iets....
    van een andere herkomst

    Een dimensie die verder reikt
    dan de uiterste grenzen
    van het bestaan

    Doch tegelijkertijd was het bestaan
    ervan niet te ontkennen,
    het cirkelde en kringelde
    en nam bezit van mijn vermogens

    Het drong op, benauwde mij
    en sloeg mij met een
    bovennatuurlijke warmte,
    iets wat ik nooit tevoren
    ervaren had

    Op dat moment schrok ik wakker,
    opende mijn ogen
    en constateerde:
    "Mijn huis staat in  brand".
  • 3
    198

    Strandimpressie

    1e ronde
    Omgeven door lijnen zand
    lig ik in het midden

    Vlakbij onderbreekt een colablikje
    de maagdelijke illusie en
    verderop tikt zachtjes
    een bal door het geluid
    van de branding

    De wind schuurt zacht
    wat zand in mijn haar
    en doet een plastic bekertje ratelen

    Even schampt een vlaag
    zonnebrandcrème mijn neus

    Het blauw van mijn tas
    is warm van de zon
    De zon doet alle zintuigen
    smelten als vergeten chocola

    Vormloos word ik gewekt
    door een aanzwellende wind
    met meeuwengekrijs.
  • 4
    197

    Texel

    1e ronde
    Nuchter  eiland aan de noordkant;
    strijklicht streelt de zeeribbels en
    de kuiltjes in het zand stuiven
    satijnen sjaals voor de zon

    Een verlaten strandtent staat
    tussen duintoppen, begroeid
    met buigend gras...........

    Langzaam neemt het donker
    het landschap mee..........

    Vanachter het glas vloeit alles
    ineen tot een grote, zwarte nacht
    waaruit niets ontsnapt,
    behalve het geluid
    van de radio die liedjes speelt
    uit een andere tijd...........

    Op de maat van de muziek
    tikt het licht van de vuurtoren

    Een grote kaars die zachtjes
    walmt tegen een gigantisch
    zwart gordijn.
  • 5
    287

    Transformatie

    1e ronde
    Omhoog aan het plafond
    waar de sterren hangen,
    beweegt het langzaam

    Heel langzaam alsof
    de tijd bevroren is, daalt
    een ster en dwarrelt
    tot sneeuwvlok

    De ster, nee de sneeuwvlok
    zweeft stil voorbij aan een wolk
    de lindeboom en het huis
    op de hoek van de straat,
    wacht soms even

    bezint zich een moment op
    de wil van de wind

    De wind stuurt, bestuurt
    hetgeen haar gegeven is
    in opdracht van de zwaartekracht

    Daar, daar is een ongekozen plek
    tussen planten van gisteren

    Niet zeker over de juiste
    plaats twijfelt de sneeuwvlok zich
    tot sneeuwklok.
  • 6
    200

    Transformatie

    1e ronde
    Omhoog aan het plafond
    waar de sterren hangen,
    beweegt het langzaam

    Heel langzaam alsof
    de tijd bevroren is,
    daalt een ster en
    dwarrelt tot sneeuwvlok

    De ster, nee de sneeuwvlok,
    zweeft stil voorbij
    aan een wolk, de lindeboom
    en het huis op de hoek
    van de straat, ..... wacht soms even

    bezint zich een moment op
    de wil van de wind

    De wind stuurt, bestuurt
    hetgeen haar gegeven is
    in opdracht van de zwaartekracht

    Daar, daar is een
    ongekozen plek tussen
    planten van gisteren

    Niet zeker over de juiste plaats
    twijfelt de sneeuwvlok zich
    tot sneeuwklok.
2012
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    211

    Als woorden verdwijnen (afasie)

    1e ronde
    Vannacht gingen de ogen open,
    er was geen plafond en
    er waren geen muren; en
    in de hoek stond de stoel
    van gisteren


    Een duidelijke naam, ja
    dat is de stoel van  gisteren
    .......................................
    Wat kon het anders zijn!


    Zou er nog meer zijn!?........
    een kast tegen het linkerbeen!?
    een wastafel voor de afval!?
    .......................nee,.....
    niets te bekennen


    Wel dingen, maar wat
    moet je met dingen!?........

    dingen zijn ongekend;
    daar wil je niet naar toe!   
    het moet een naam hebben!


    een naam , zoals
    de stoel van gisteren
    ..................................
    Waar is de stoel van gisteren gebleven!?
    .....................................................
  • 2
    217

    Betekenis aan taal

    1e ronde
    Tussen de alinea's
    van het leven
    vallen zinnen
    als dood zand

    Woorden bewegen
    enkel binnen
    de context van
    levende druppels waarheid

    Veel vocabulaire is
    hol en teistert
    de stilte
    met geluid

    Men poogt               
    de gaten in
    het bestaan te
    vullen met het cement
    van wat men kent

    De grammatica
    van lemen bouwsels
    valt uiteen in
    betekenisloze letters

    De lege ruimte die
    men zaait, geeft
    betekenis aan taal;
    geeft taal haar betekenis.
  • 3
    214

    De scheiding

    1e ronde
    De rechter was duidelijk
    in zijn recht 
    deze zaak zou op de
    juiste manier worden beslecht

    Het was logisch dat
    de vrouw in het
    huis leef wonen,
    samen met haar zonen

    Het was ook logisch dat
    de vrouw het geld
    op de bankrekening kreeg,
    want haar portemonnee was leeg

    Het was natuurlijk logisch dat
    de vrouw de auto bezat,
    want fietsen was te vermoeiend en
    van zweten moet je steeds in bad

    Het was zeker logisch dat
    de verdeling eerlijk moest zijn;
    dus de rechter was klip en klaar
    en oordeelde dat de man
    recht had op de scheiding
    in zijn haar!    
  • 4
    212

    Het was die tijd!

    1e ronde
    Het was die tijd
    van met je blote    
    voeten ´s ochtends op het kouwe zeil

     Het was die tijd
    van verplicht ontbijten
    met klonten in je kouwe pap             

    Het was die tijd
    van strafregels schrijven
    ` ik mag niet te
    vroeg op school komen`

    Het was die tijd
    van je huiswerk
    maken in een donkere kast

    Het was die tijd
    van dat een wond 
    werd schoongemaakt met een schuurpapiertje

    Het was die tijd
    dat het woord
    emotie nog niet uitgevonden was

    Die tijd sneed hout
    uit mensen
    Zo was het ; die tijd.             
  • 5
    216

    Hollandse planeten

    1e ronde
    Hoe mooi zou het universum
    wel niet zijn
    als het geordend was  
    naar het Hollands model !?

    Elke planeet of maan
    kende haar baan
    elke meteoor of komeet
    ongeacht hoe koud of hoe heet

    Alles kende haar plaats
    in dit polderheelal
    geen aanvaring , geen botsing
    of iets van dat al!

    Ongesproken was er
    concensus over massa
    tijd en plaats,
    geen enkel steentje
    ging buitengaats

    Hadden de Hollanders,
    net zoals hun land,
    maar het heelal geschapen
    dan had god , niet alleen
    op zondag, maar een week
    kunnen slapen.
  • 6
    213

    Op zoek

    1e ronde
    Ver weg roept
    een stem over de galerij,
    de echo voegt
    haar betekenis toe

    uit de gewelven
    stijgen flarden voetstappen,
    geschuifel van leven       

    en weer roept de stem,
    het lijkt of de muren nu
    van wanhoop spreken

    Dichterbij is de roep
    om aandacht en
    snijdt stukken uit de lucht
    .....................................
    De stilte reageert met een antwoord
    .....................................

    De mens vindt hulp
    bij een deur; de enige
    die luistert........
    .........................is een mus.
  • 7
    215

    Vrolijk huppelen (a la Drs. P.)

    1e ronde
    Marietje van drie
    huppelt over straat,
    op zich is dat geen
    ernstige of criminele daad

    Opeens is zij veranderd
    in een rode vlek,
    was het een aanval
    van vervroegde ongesteldheid!?,
    nee , het heeft te maken
    met deze plek

    Ah, de oplossing is daar
    kijk en zie........,
    het was de bus
    van tien over drie.
2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2517

    bloemen leggen

    1e ronde
    Op de rug gezien een
    grauw figuur, gewoon,
    met jas en hoed gaat hij
    naar het andere rijk
    Naar daar , waar
    zijn verdriet begraven ligt

    Grint begroet de trage voeten
    die hem brengen bij het marmer
    waarin geschreven staat

    Alles is zo vaag, haar gezicht twijfelt in zijn
    geheugen en....., hoe was
    het allemaal, toen.........

    Nog even, dan zal ik
    komen, en het grint
    zal niet meer onder mijn voeten
    knarsen, ik zal
    niet meer moe zijn en
    rusten aan je zij.
  • 2
    2512

    de klaproos

    1e ronde
    In Almancil staat een bloem,
    zachtrood ligt haar huid
    onder de zon
    Stralen glijden over de nerven
    die doorzichtig kleuren, en de
    wind streelt slechts de omtrekken
    van haar bestaan

    De bodem huilt tranen
    in de wortels, die haar innig omklemmen
    De stilte zit in de
    blauwheid van de lucht en
    zindert over het veld

    Nog schijnt de zon
    en kerft het intense land
    Hoe onwaarschijnlijk staat
    de bloem getart door
    alle zintuigen

    Zacht zingt de avond vanuit
    het westen en doet de zon
    bloeden
    Even houdt de duisternis
    haar vast en een straal
    valt zachtrood
    over haar huid.
  • 3
    2521

    een mysterie opgelost

    Top 100
    God maakte op een
    vrije zaterdagmiddag Adam
    en plaatste hem in een tuin,
    de Hof van Eden,
    maar Adam was alleen
    en ontevreden

    Daarop maakte God op een
    maandagmiddag uit een
    sparerib van Adam Eva,
    en Adam zei tegen de vrouw:
    "kom, loop, lig en ga"

    Dit spel was leuk, totdat
    de vrouw boodschappen
    ging doen en thuiskwam
    met golden delicious

    "Eet "; zei de vrouw, "maar
     vergeet niet het stickertje
    met God eraf te halen "

    Toen ontstak God in
    groten toorn, want
    nooit eerder had iemand
    het gewaagd uit Zijn boom
    appels te plukken

    En op een late woensdagnamiddag
    werden Adam en Eva niet
    gestenigd, maar weggezonden, want
    God was in een goede bui
    en nogal lui

    Zijn moeder had die dag
    gehaktballen gebakken en
    dat vond God heel erg lekker,
    daarop bepaalde God dat vanaf
    die dag woensdag gehaktdag
    zou zijn.
  • 4
    2520

    geen titel

    1e ronde
    Er broeide iets, iets
    ongrijpbaars, iets
    van een andere herkomst,
    een dimensie die verder reikt
    dan de uiterste grenzen
    van  het bestaan

    Doch tegelijkertijd was
    het bestaan ervan niet te ontkennen,
    het cirkelde en kringelde
    en nam bezit van mijn
    vermogens

    Het drong op, benauwde mij
    en sloeg mij met een
    bovennaturlijke warmte,
    iets wat ik nooit tevoren
    ervaren had

    Op dat moment schrok ik
    wakker, opende mijn ogen
    en constateerde:
    "Mijn huis staat in brand!"
  • 5
    2522

    klein liefdesgedicht

    1e ronde
    Jij bent mijn aarde,
    Jij bent mijn maan,
    Jij bent mijn zon,
    Jij bent mijn ster,

    Ja,.......jij bent lucht voor mij!
  • 6
    2518

    witte paarden

    1e ronde
    Witte paarden vliegen meestal
    door de lucht,
    tot we ze stevig bij de teugels
    grijpen en langs een strand
    laten lopen......
    op blote voeten, zakkend
    in het zilte zand

    Rillend laten we sporen,
    daar waar ze horen, en
    horen ze uitwissen als
    dromen in een nacht

    Meer is er niet te
    bekennen dan het natte
    klappen van hoeven in
    een strakke spiegel waarin
    je niet moet kijken, en
    kijken kunnen we niet

    De wind achterna, misschien
    is dat mogelijk daarboven op
    ons witte paard dat briest
    van verlangen om de ziltheid
    te ruiken, en
    ruiken doe je lopend
    langs de zee.