Biografie van florimond wassenaar

najaar 2000 publicatie theatermonoloog in literair tijdschrift Parmentier i.h.k.v. de literaire debutanten prijs van de provincie Gelderland 1999augustus 2002 publicatie van het korte verhaal 'Jetlag' in literair tijdschrift 'De Gids' voorjaar 2004 performance in Galerie Tent te Rotterdam, gezamenlijk met (performance) kunstenaar Edward Jansen, naar aanleiding van de gezamenlijke correspondentie 'depicting father'augustus 2004 publicatie van een viertal korte verhalen onder de titel 'High Gossip' i.h.k.v. het project 'High Spot' van 'The Gil & Moti Homegallery'van 2010 tot heden, huisdichter van het radiopragramma bluesradio Amsterdam (salto radio lokale omroep Amsterdam)2012 redacteur dichtkunstkrant
2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    9362

    Bir Hakim

    1e ronde

    alle gezichten uit de lichtstad die ik vandaag zag

    zag ik vandaag voor het laatst

    net als alle gezichten die ik morgen zal zien

    die blonde met de bruine ogen

    de Aziatische blik met de Europese neus

    zij die op de actrice leek van Bitter Moon

    ook hen zal ik voor het laatst zien

    alleen een vage herinnering blijft over

    die dan opgeroepen wordt bij de gedachte

    aan de metro bij de halte Bir Hakim

    maar zelfs dan

    zal ik de gezichten die ik zag niet zien

    het zullen verzonnen gezichten zijn

    die een huidkleur hebben met een kapsel

    zonder uitdrukking

    omdat daarvoor de tijd te kort is

    de verbeelding alleen zichzelf kan zien

    zo zal ik zelf een gezicht zijn

    dat voor het laatst is gezien in de lichtstad

    in de buurt van de halte Bir Hakim

    of zelfs dat niet

    omdat het niet te onderscheiden is

    zoals de vele gezichten die ik zag vandaag

    onmiddellijk van het netvlies af al vergeten

    of minder nog

    ongezien in de lichtstad het hoofd gebogen

    op een kuipstoel, slapend alleen het haar

    dat loom bungelde als wier in de stroom bewegend

    onder de bruggen van de Seine

    vlakbij station Bir Hakim

  • 2
    9395

    bodemarchief

    1e ronde

    boeken vol staan in de grond

    ongelezen opgeborgen tussen wortels

    weggespoeld en opgebracht in droomloze slaap

    van wormen, kevers en andere kadavereters

    ooit eens zag het de zon

    wiens afstand tot ons in tijd gemeten wordt

    we tellen de lagen

    in mij ligt een archief geordend

    opdat ik behandelbaar ben, voorspelbaar

    ik ben er een variant op

    het had net zo goed anders kunnen gaan

    in het poeltje met algen

    misschien was de winter dan nu

    al een tijdje voorbij

    lag er iets anders aantrekkelijk

    te baden in de zon

    en had dat ook iets te doen met mij

  • 3
    9390

    einde berg

    Top 1000

    in het diepst van de berg

    ligt stil een geluid

    het huilt in zichzelf verloren

    toen het nog de bodem van de zee was

    of eerder een mangrove bos

    er een zoemen zoemde van allerlei allooi

    toen was er ook dood maar vrede

    of later bezongen door lippen

    gekleed in dirndls en hosen verdonken in bier

    toen was er ook dood maar vreugde

    maar niemand hoort de berg nu

    zijn klachten, zijn geween, zijn moeite

    met zijn steen

    het geluid van de berg is alleen

    met alle dood verpulverd om hem heen

    de eenzame wolf

    dit tegendraadse roedeldier

    dat zijn leven niet begrepen heeft

    huilt verlangend naar de kraters op de maan

    de arme berg duldt gedwongen zijn dood

    verzwijgt hem

    voor altijd is de berg in stilte gehuld

    in een nog stiller zwijgend verzet

    tegen onmacht

    die in machtige handen wordt gelegd

  • 4
    9383

    onze vader

    1e ronde

    vannacht moest ik in één van de slapeloze uren denken

    aan al mijn slaapkamers waar ik ooit geslapen had

    ik herinnerde me

    toen ik een jaar of vier was

    en mijn broer vijf

    dat wij onze drollen poepten

    op de groene vloerbedekking van onze slaapkamer toen

    de volgende dag pakte onze vader ons bij onze haren

    en smeerde onze gezichten ruw door de poep op de vloer

    enige tijd later plasten wij,

    mijn broer en ik, onze plas op de groene vloerbedekking

    die nog een wazige vlek had en flauw weeïg geurde

    de volgende dag pakte onze vader ons bij onze haren

    en smeerde onze gezichten ruw over de nog natte vloer

    daarna hebben wij niet nog een keer iets geprobeerd

    op den duur ga je toch houden van zo’n man

    ik denk dat we een signaal trachtten af te geven

    het werd alleen niet begrepen

  • 5
    9364

    wintertijd

    Top 100

    het park doet of er niets aan de hand is

    de mensen doen of er niets aan de hand is

    het standbeeld van Tollens doet of er niets aan de hand is

    net als de algen die onder zijn oksel groeien doen

    de eend op de vijver of de wind doet

    alsof er niks aan de hand is

    ook de honden en hun drollen en hun baasjes

    ze doen of er niets aan de hand is

    even vanachtond toen ik je glimlach zag

    dacht ik dat er niets aan de hand was

    de rest van de dag heb ik gedaan alsof

  • 6
    9382

    zondagse wandeling

    1e ronde

    de Heinekenreclame

    onderaan de toren

    ooit bedoeld als uitzichtspunt

    op bloemen

    heeft me de hele zomer

    elke zondag herinnerd

    aan een zieke

    bij elke stap

    kwam zij op

    de gedachte haar te bezoeken

    tot de toren achter me was

    de K in Heineken

    weer achter de zolen

    nu ze dood is

    begrijp ik eindelijk waarom

    de laatste keer

    heb ik gezegd

    dat dit niet de laatste keer was

    toch heeft ze toen geglimlacht

    haar schedel was er al zichtbaar in

    ze kuste me zelfs

    misschien omdat alleen de levenden

    zich permitteren te liegen

    tegen elkaar

  • 7
    9375

    zondeval

    1e ronde

    ik viel en wist meteen hoe het kwam

    als er mensen zijn, kun je niet alleen vallen

    ze komen naar je toe

    op dat moment denken ze niet aan zichzelf

    terwijl jij je ligt te schamen op het voetpad

    je doet luchtig, denkt aan de albatros

    uit alle macht

    maak je er een schaafwond van

    maar die zijn juist zo vervelend zeggen ze

    toen ik thuiskwam,

    moest de wereld van kussens zijn

2014
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6555

    de recidivist

    1e ronde

     

     

    deze man is geen slechte man

    hij loopt alsof hij aan touwtjes hangt

    die de bewogen beweger bespeelt

    hij kijkt over de brug

    maar ziet de oever niet

    er gaan mensen voorbij

    hun kleren geven vorm aan hen

    zijn kleren geven vorm aan de wind

    zijn pet staat recht vooruit

    met drie strepen als program

    op zijn hoofd

    waarin alles zich herhaalt

    soms vergeet hij een uur lang te ademen

    althans dat denkt hij

    zijn handen plukken als vreemden

    aan zijn gezicht

    althans dat denkt hij

    hij probeert de toekomst in te lopen

    maar soms is hij bang

    dat het eigenlijk het verleden is

  • 2
    6576

    herfst

    1e ronde

     

     

    er is water ouder dan de zon

    de gedachten die hieraan voorafgaan

    de beloften hiertoe gedaan

    zingen als een lied bij een begrafenis

    meerkoppig gezongen

    over de helft zijn en dat jaren zeggen

    is zo weinig

    dat geen steen zou smelten

    als het waar was

    toch de steen smolt

    vele malen in het graf gelegd

    ging de ene plant lopen

    de ander zich vasteten in de grond

    krassen werden op rotsen gezet

    al scheen hij al eeuwen

    toen pas kwam hij op

  • 3
    6558

    hoos

    1e ronde

     

     

    overal lopen dichters op straat

    of beter, ze staan te schuilen

    in portieken rokend, meimeren ze

    terwijl de gestaagheid bewegen onmogelijk maakt

    staan ze tegen bomen aan gekluisterd

    omhelzen haar stam wetend dat het tevergeefs is

    een betere vondst te vinden om in te wonen

    ze zitten in bushokjes, laten bussen passeren

    vrezend dat hun verzen verwateren

    anderen blijven in hun auto geparkeerd

    zich met luisteren naar nieuwsproza verpozen

    een enkele dichter evenwel trotseert het hozen

    druppels vormen bellen en ringen op plassen

    groot als kop en schotel

    hij wandelt niet uit noodzaak, haast

    of omdat de regen zijn tranen onzichtbaar maakt

    nee, hij geeft zich over aan zijn gemoed

    de andere dichters kijken met bewondering toe

    hoe deze natte dichter dichter is

    in alles wat hij doet

     

  • 4
    6560

    kill your darlings

    1e ronde

    er zijn oppervlakten die uitnodigen tot schenden

    zoals pindakaas in een pas gekochte pot

    ijs na twee nachten vorst voor schaatsen ongeschikt

    het gestolde verfgevecht van een Van Gogh

    de welving van het portier van een Alpha Romeo

    of het vrouwenbeen van vandaag in de sportwinkel

    het was gebruind tot aan de wielrengrens

    de mond die erbij hoorde vroeg om een tasje

    de ogen die er bij hoorden keken misprijzend

    de tong die erbij hoorde sprak uit de hoogte

    maar dat alles veranderde niets aan het vrouwenbeen

    dat haarloos, massagetafelloom stond te blaken

    klaar om gelikt te worden en gebeten als rood vlees

     

  • 5
    6583

    lilith

    1e ronde

     

     

    het geluid van een glas bronwater

    sterft uit in de loop van de avond

    de geur van een gerookte vis

    komt gemakkelijk op mijn handen

    de nacht door

    de droom van een uitelkaar spattend vliegtuig

    achtervolgt me al de hele dag

    de herinnering aan een oud kantoor

    waarboven het gebeurde zal altijd blijven

    op die ene vrouw na die ik ooit onder mijn kin

    gemakkelijk kon kussen, maar het naliet

    zodat die toekomst voor altijd leeg blijft

    uiteindelijk als er nog een grote wereldramp komt

    en de beschaving wordt weggevaagd

    onder een dikke laag lava, as en modder

    blijft er misschien nog ergens een servetje over

    met ‘eet smakelijk en tot ziens’

  • 6
    6569

    ochtendrood

    1e ronde

    het licht van de ochtendstond schemert

    door het oculair van mijn ogen

    over het land van mijn vochtig landschap

    als maar vliegen dezelfde ganzen over

    gekleed in een voetbalshirt, gakkend

    keer op keer wordt dezelfde pass gespeeld

    op het veldje, waar de hond een tekening is

    een naam op de grond die blaft

    reflecties eindigen in steeds de dikke vrouw

    tegen over me buiten op het bankje,

    in de stationshal,

    zich verplaatsend met een fiets

    traag als een praam met vers hooi

    het lukt me nog ze telkens uit te kleden

    maar de gedachte aan mijn penis

    eindigt steevast in een sneeuwwitte poedel

    vastgebonden aan een boom

    die haar blad verliest

  • 7
    6570

    schermutseling

    1e ronde

    ik stak mijn harde kop

    met bruusk hoofd

    door het glas dat je voor me

    in ijle woorden

    om jezelf had opgetrokken

    de scherven glommen

    in hun vlucht over tafel

    je op jezelf beroepend

    brak ik ook dat van je af

    zodat we inelkaars adem

    ademden

    we ons konden beroepen

    op de verpulvering

    waarop we staan

    grijs ondoorzichtig

    maar waarachtig

    als doorwaakte nachten

  • 8
    6581

    slaapgebrek

    Top 1000

    op een briefje schreef ik zo mooi mogelijk ‘geduld’

    ik vulde een glas met water en doopte het briefje erin

    het briefje werd nat en zonk

    ik roerde met een lepeltje het inkt van het briefje af,

    haalde het uit het water en dronk het glas leeg

    toen wachtte ik af wat er komen zou

    mijn hersens zijn poeder nu

  • 9
    6584

    taalbeweging

    1e ronde

     

     

    de bewegingen worden getolkt

    het zwembad, de schaatser, de tijdstippen

    na het kussen onder het BH-bandje

    het zuchten en steunen kent geen babylonie

    het pijnlijke plekje in de rug

    de krassen die ze maakt op je gezicht

    verraad een teergevoeligheid

    weggelachen in het plezier van het spel

    en het goedmondse hummen

    dat door de bel

    die zichtbaar de beweegruimte van de tong begrenst

    heenprikt over het niemandsland heen

    eindigend op de harde grens van het lichaam

  • 10
    6572

    verslapen

    1e ronde

     

     

    de maan laat haar doodshoofd zien

    het hemellichaam droomde weg

    vond zichzelf op bed in een thuiskopie

    dat mijmerde in zeeën van gebeden

    waarboven de lucht zich samenpakte

    bedelend om een toekomst zonder verleden

    om me te wekken met het compromis

    dat er niets verdwenen is

    zodra je uitgelopen bent je terug zult zijn

    de herinnering je wezen niet je lot

  • 11
    6566

    win win

    1e ronde

    de wolf - dode honden bijten niet -

    gaat burn-out door het bos

    de amandelogen volgen alles stilletjes

    schuilen in hun schors make up

    terug van vakantie

    heeft rust tot wildgroei geleid

    de man voor de haaietanden

    gebaard naar de kapper

    die van mij doen iets ‘kantoor’

    strakgekapt worden de gesprekken uitgesteld

    het bos heeft en is zijn bomen

    de as houdt ons zo voortdurend uitelkaar

    we smeulen na,

    ik had je niet moeten roepen

    als ik voor één briefje

    twee terugkrijg is dat win win

2012
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    5246

    locus delicti

    Top 1000
    de duivel van lekkagevlekken
    mekkerde lustig over de
    valse kerstverlichting aan het plafond

    het kraakte als donsveren, als luidsprekers,
    als frèle botten in het regenseizoen, 
    maar het het was het zacht raspen
    van ijzeren stoppels in stram hout

    en zo zocht ik forensisch en vond
    onder mijn stoel
    molm

    op de muur zag ik mijzelf
    in onberispelijk zwart,
    strakgekapt, kraaknieuw,
    de schuld buiten zoeken

    op het glas van het denkraam
    dat de tint van de jonge nacht had,
    werd het licht aangeschakeld
    en verscheen in mijn keel
    een vrouw die een blouse aanpaste