Biografie van Ana Roelofs
Nog geen profiel opgegeven.
2016
- Nr.TitelTekst
- 14449
LENTE / ERBARME DICH
Top 100De dorre bladeren worden kikkers blurpen
nachtgezang uit krappe vijvertjes, beminnen
ongemakkelijk in dronken onderwater
geilheid een pasklare achtergrond voor de tijd
dat bomen de minste maar mooiste schaduwen
kantklossen, zacht ingevouwen langs het breukvlak
als een airbag brekend, wachtend op de botsing.
Het lege schoolgebouw werd stil, oorverdovend
afgetrapte tegels op het versleten plein,
voorbijkomende honden blaffen volhardend
achter het hek. Het hek als kreukelzone om
klappen op te vangen en de chaos binnen
te houden, pitbulls buiten - maar dat was altijd
al een illusie. Doodsbang en diep gelukkig
de rituelen van de groep - laat de maagden
zingen en laten we de eenhoorn vermoorden.
Als we worden opgemerkt wordt het genegeerd.
Ik geneer me voor de Vlaamse gaai die steeds weer
komt kijken, zwart wit met een zachte leverkleur
blauwe veer, honingtherapie en schemering.
De dingen waar ik van hou hebben de neiging
bij me te blijven, of ik dat nu wil of niet.
Deze dag leggen de zwakkeren het niet af,
nog niet. Nog steeds kraken de bomen wachtend op
de cue voor nieuwe bladeren. Breng mij naar huis,
ik ben bewapend, ik ga mijn probleemdieren
knarsetandend afmaken. Nooit zal ik ze nog
aanraken, lang aanstaren moet voldoende zijn.
Ze zijn met velen. Verdwijn, verdwijn, zeg niets meer.
2012
- Nr.TitelTekst
- 16083
REQUIEM VOOR EEN WÄTTERGUOGE
Top 100In mij woont een klein zwart diertje,
en zijn kopje rust op mijn hart.
Zijn lijfje past heel ruim in het
mijne, met zijn pootjes houdt het
zich aan mijn ribben vast. En zijn
staart rolt zich gelijk aan darmen.
Zijn oogjes zijn van glanzend zwart.
Ik schud de slaap af, blijf eeuwig
wakker. Schaduw van mijn armen
draaien rondjes op de muur. Het
diertje huilt droge tranen. Een
vlies voor zijn ogen als hij sterft.
Ik droomde dat jij groot was en
ik klein. Mijn hoofd tegen jouw hart
en je was blond in plaats van zwart.