Biografie van jan-pier corneel
- Nr.TitelTekst
- 13174
Art Rose
1e rondeArt Rose hoort raspend ritme dus bestookt hij de zieke
in naar zijn idee stilstaand nachtzwart luider dan strikt nodig
kijken of hij de wilde honden wakker krijgt
het uur van de wolf voorbij geen hond
hoewel hij waterige oogjes naar zich voelt loeren
ziet ze in een raam
en ook het huilen een snaar raakt
blijft Art met vragen zitten waarvan hij de antwoorden
al dagen terug bij de buren op tafel zag
zorgwroeters die hijgerig naar hem wijzen in stille armendans
terwijl geschuifel van poten gepaard gaat met
een meurverscheurend geeuwen
beantwoordt Art de mail van de dochter die hij niet heeft
en slaat de bladzij om in Prokofiefs Peter en nog wat
waarin de noten zich plots in bochten wringen
om van Rose weg te komen het papier te schonen
de veilige krochten in van tablet en of linnenkast
is hij de gebeten hond
de oorzaak van Art's idee-fixe de noten zijn er nog
zit in schuld en messen in de duim als uit hinderlaag
waarbij Kerberos naar hem grijnst
jonglerend met de scherpste jongens uit de keuken
Art Rose besluit dat hij de messen bij ieder omslaan op zal zoeken
het beest zijn boterham tevredenheid - 21828
date van rolmodellen
1e rondeje bent soort van vrouw
als depri component sjok je mijlen achteraan
de min van het pluspakket
het vergeten ingrediënt met vel
het lichte atoom van dit hersenspinsel
kabeljauw met kippenvel beweert je regisseur
je wist je showmodel dus wis je
maar niet voordat de ander met zichzelf hetzelfde of met
een zetje
geef hem anders maar aan jou
je bent soort van man
dat voordringt als het zwaardere atoom
vind jezelf dat lekkere van twee in de pan
je snort tevreden rond na weer lastige te laten slapen
filmt pluimveeseks met vissen voor het darkweb
vist gijzelt en haalt draadloos binnen
wast dagelijks de handen in onschuld en in vissenbloed
je bent de plus van de min
de narcist die je was en er trots op
als op bumperkleven met het korte lontje hé wie - 33376
de valverzachter
Top 1000temperament op meetlintafstand
vader en dochter de laatste vers gescheiden in de echt
in haar nieuwe huis nog tussen wal en schip
ontheemd het toverwoord
pap waar was jij toen ik vijf
en het raam laat 's avonds door mij besloeg
mijn speeksel snot mijn wanhoopstranen?
eekhoornogen die opnieuw verdrinken
wat is ze groot geworden ziet hij wanneer de rook is opgetrokken
kwam potvislippen proeven perzikwang maar weer in zwang denkt hij in draaitolletters
zei je iets?
potvis een potvis kan tot twee uur onder water blijven
onthecht geraakt bij de trapeze act van zijn opa zijn vader en hemzelf de drie pa's
omhoog gevallen zooitje wat kon ze gebeuren
oefenden hun fouten sloegen ze op
hij een doorgeefluik?
hij is hier de valverzachter met lippendienst aan perzikwang
doet boete in één adem en duikt onder
twee uur zéker - 43360
de wilde honden
1e rondeje hoort een raspend ritme en bestookt
de slapende luider dan strikt nodig met vragen
kijken of je de wilde honden wakker krijgt
het uur van de wolf voorbij hoewel waterige oogjes naar je loeren
en ook het huilen een snaar raakt
blijf je met vragen zitten waarvan je de antwoorden bij de buren op tafel ziet
die zonder opkijken om beurten naar je wijzen
in een stille armendans
terwijl geschuifel van poten gepaard gaat met
zelfs stank verscheurend geeuwen
beantwoord je de mail van de dochter die je niet hebt
en slaat een bladzij om waardoor je
messen in de duim voelt
wat als je wat sneller omslaat
de messen voor bent
of die bij ieder bladomslaan opzoekt
het beest te vreten geeft - 52720
hapklaar
1e ronde1
'dag slechte nicht'
plaagde een neef van de koude kant
in plaats van te reageren met
'wat weet jij van mij dat ik niet weet?'
zei Annet
'dag goede neef'
en zoende hem vol op de mond
2
'heb jij een goed hart?'
vroeg een nichtje van de koude kant bezorgd
Annet maakte een hartvorm met de vingers
maar vergat
'moet je aan mijn wederhelft vragen'
en zei in plaats daarvan
'mijn ritme is zoals het hoort maar
mijn broer heeft een nieuwe klep'
en zoende haar vol op de mond
3
'kom jij niet op de reünie?'
vroeg Annet aan Hennie
de voorbij fietsende oud klasgenoot
die omkeerde en bekende
'ik pestte jou vroeger altijd'
in plaats van terug te kaatsen
'ik weet alleen nog dat jij een grote bek had'
zei Annet
'jammer dat je niet komt'
en zette Hennie's fiets op Marktplaats - 62246
kussenshuffle
1e rondehet kan geen stand houden die stille vriendschap
tussen plant en schemerlamp op drie decimeter
gezien de blaadjes die zich bij schemer oprichten
maar het laten afweten wanneer de lamp oplicht
idem dito in zekere zin met plastic schakelaar
bij de deur en de metalen handgreep gezien de
spanning tussen de twee af te lezen aan de weifeling
tussen aan uit enerzijds en open dicht anderzijds
dan de twee overwegend groene en rode kussens
op de bank van wie onbekend wie ze zo etalagemooi
bij elkaar heeft gezet of zijn ze doehetzelvers
zo zijn er tekenen dat ze op gezette tijden badwater
doen trillen als krokodillen met paringsdrang
in wolken stof wordt zo een vriendschap beklonken - 74864
orakel
Top 1000tweekoppig wezen met hoorntjes aan de koude kant
valse zedenpreker die eigen mantra achterna loopt
kwijlt voor de troepen uit met tegeltjeswijsheden
wast pootjes in rechtschapenheid en prevelt op de kansel
iedereen heeft wel wat goeds en ik bepaal dat
dooddoeners grif gestrooid en klopt op holle borst
bekrompenheid voorop en wijzend op de ander
veegt nest bevuilend het eigen straatje schoon
pleegt ijskoud broer- en zustermoord en is daarmee
beslist geen belediging voor de reptielensoort
sleept geurvlag roddel achterklap in't geslachtloze zog
strooit laster met een glimlach op de dubbeltong
kweekt zelfgenoegzaam tweespalt aan de warme kant
draagt fier een trits van lintjes goedertierenheid
ontsnapt uit het centrum voor vermoorde onschuld
mag het in het eentje logeren in mijn kelder en
maak ik het bed op met één kussen of twee whatever
daar slaapt voor geen goud de duivel tussen - 87128
oubollig gedicht
1e rondetot de rand gebracht of eroverheen
al die ongevraagde aanrakingen
heb aangifte overwogen toch zeker een klacht
maar o de aandacht van die knappe witte
kneiterhard op mijn plek gehengst vindt hij
dan fluweelzacht geduwd expres gemist waarom
en hij weer aangestuurd door die glurende
van achter zijn lichtblauwe laserpoint
en altijd maar terugtrekken hè
aandacht verleggen o ik wist niet dat je
regelrecht de vergeethoek in getikt of
aller intiemst bij mijn zussen gelegd
goed we zijn met velen op het bal
blozende dagelijks opgepoetste meiden
het vel strak over onze oren aan de rol
soms alle kanten opgestuurd het bos in
dan weer bij elkaar gedrukt dan is er
angst paniek horen jullie ons niet?
komt die knappe er gewoon bij staart me aan
wat ze geloof ik een snooker noemen ha
ik noem het een openbare terechtstelling
vernederen onder operatielampen
met gepeupel dat klapt bij mijn val
mijn wederopstanding is aanstaande
morgen mag ik weer
- Nr.TitelTekst
- 1751
aftellen
1e rondenet honderdelf min elf geworden
schatte ik het dichtgevroren brandwak verkeerd in
en hing voor mijn gevoel opeens aan de rand
van een van de ikweetniet hoeveel gletsjers
1920 kantelpunt geen .
krap aan vijftig zag ik het te laat gebeuren bij een ander
omdat het laagje zo dun het water eronder zo bodemloos
dat ik niet verwachtte dat zelfs een kleuter het zou wagen
het was Jupiter dit tot troost die het kind met Io verwarde
waste handen in onschuld en keerde als de wiedeweerga
van smetten vrij terug
dag witte stapelwolk
1970 kantelpunt begint een . te worden
mijn eerste levensjaar ingegaan weet ik dat daar en toen
de bazuinen&roffels klonken van een nieuwe lente
terwijl ik aanschuif op de rotspunt vol inschikkelijken
uitzicht rondom
in afwachting van onze moeders
als herboren
2020 kantelpunt lees . of no return gepasseerd? of gewoon maar wachten op een nieuwe ijstijd? - 2957
F die Frankie heet
1e ronde'jouw hand rust op mijn mouw. een aanraking die voor even opheft dat
we er eens beiden niet meer zijn.' Gösta Friberg (justa frieberj 1936-2018)
schouderen! één stap achteruit.
inkt vloeit terug de pen in waarmee hij zwierig en
met kracht signeert. loopt achteruit naar buiten. inhaleert de rook die eerder uit zijn mond komt.
twee vooruit maar weer.
een begraafplaats in de stad. bomen nog in knop.
oudere F en zijn jongere lief deelden dichterschap.
in bundel acht noemt hij haar zijn werkster. Victoria.
die zucht onder zijn credo doodgaan is voor anderen.
zij zucht en veegt de scherven. lijmt wat rest van hem met haar en van zichzelf tot tijdloos mozaïek van poëzie.
Ravenna!
F is dan de keizer. zijn voornaam is een woord
in een zee van woorden binnen de roestkleurige, matglanzende omslag. in verhouding de absis van de San Vitale. zeven lettersteentjes, bladzijde twaalf.
uitroepteken achter: lawaai. of: bloem die opengaat.
het verschil wie Frankie! zei of toevallig hoorde.
zíj geeft zijn naam, zonder teken, de klank van het onverteerbare. waarmee zij blind haar zinnen vult.
beweegt geluidloos de lippen. schrijft. zij de keizerin.
in memoriam F. Starik (1958-2018). met 'Victoria' doelde hij op zijn geliefde,
Vrouwkje Tuinman. zij ontving met 'Lijfrente' (2019) De Grote Poëzieprijs 2020
- 35485
mooie drukte
Top 1000hij schreef gedichten over haar die wij mochten lezen
zij schreef gedichten over hem waarvan je dacht
kon hij ze maar dan kwam hij
terug?
hun mooie drukte in mijn hoofd leg ik
op de plank bij de bank op een rij stevig staande boeken
haar net bekroonde met daarop zijn overwinningskreet
haar schuilnaam in zijn regels
stapeltje waterpas
soort kale brug
tafelberg
in de berg denk ik zijn stem die zingt voor haar
sorry zeggen dat mag jij laat iemand niemand weten
kijkt niet aan
en ja het lezen leggen staren naar de omslagranden
en ja dit schrijven
voelt als voet tussen voor- en achterdeur
maar zei hij ooit tot nooit dan sprak de bolster niet de pit
bedoelde ook welterusten straks
klaagt niet over bekroning in zijn rug
ja even
naar 'Victoria' (2009) F. Starik | 'Lijfrente' (2019) Vrouwkje Tuinman - 45799
nachtelijk bezoek (1)
1e rondede slaapkamerdeur op een kier is onverstandig.
je weet niet half wat er 's nachts allemaal binnen komt.
zeepaardjes als dekhengsten om er stoer uit te zien.
pantoffeldiertjes. getemde inktvissen. spinnen nee die verzin ik. komen er niet in.
vleermuizen weer wel. en mega sprinkhanen. brulapen. naaktslakken. futen. hagedissen. stokstaartjes. bronstige edelherten. slijkspringers. een verdwaalde dichter.
best griezelig allemaal.
niet dat ze niet het beste met je voor hebben.
de meeste bezoekers wassen zich vooraf voorbeeldig.
een wasbeertje knipt zelfs zijn nagels. flost zijn prothese.
sluipen stuk voor stuk of tegelijk op kousenvoeten en achteruit bewegend binnen, denk uit verlegenheid, ook al hoor je ze mekkeren omdat ze in het aardedonker tegen elkaar en het voeteneinde stoten.
als waren zij mensen.
gaan in lotushouding in een kring op je bed zitten om de wereldproblemen op te lossen.
wat dus ook gebeurt. al buigt en kraakt het bed vervaarlijk.
ook door de niet geringe hoewel verantwoorde seks.
'wij buigen maar breken niet' dichtte mijn oma van vaders kant al in de oorlog.
was zij misschien die dichter?
dit alles niet nadat we bepaalde diersoorten hebben buitengesloten.
een hoester. niet bij toeval een oester.
maar ook een onfris ogende zwaan. een gedrogeerd feestbeest, pubervormig.
de eeuwige hazen en walvissen.
één walvis mag tijdelijk blijven voor het zakdoekje leggen.
we zetten de nachtelijke sessie tot in de kleine uurtjes voort met het zingen van kinderliedjes en het onvermijdelijke comavreten van chips en beschuit.
kruimels uit de dekens plukken een must.
kwallen zijn het die weigeren. uitkloppen door het raam is uitgesloten. de buren mochten eens denken.
die denken toch al omdat er prehistorisch ogend gevogelte zich twerkend door de schoorsteen naar binnen wurmt.
nachtvlinders komen gewoon door de voordeur.
pauwen via ventilatieroosters. gesnipperd binnen. geen probleem.
een libelle weet aan mijn aandacht te ontsnappen.
net als dat diertje dat er met mijn sloffen vandoor gaat.
weekdieren via de achterdeur. zonder bellen.
te herkennen aan hun gestamp en basgitaren.
maar niet na grondige gebitscontrole door toevallig passerende tureluur.
orang oetans heb ik later in de brievenbus gevonden.
konden er niet uit, dus ook niet boven komen.
teken wel? per af te tekenen pakketbezorging? mooi dat ik daar mijn bed niet voor uit kom.
roofdie - 56550
nachtelijk bezoek (2)
1e rondede slaapkamerdeur op een kier is onverstandig.
je weet niet half wat er binnen komt.
monsterlijke wezens.
niet dat ze niet het beste met je voor hebben.
de meeste sluipen op kousenvoeten binnen ook al hoor je ze vloeken omdat ze in het aardedonker struikelen en tegen elkaar aan botsen.
als waren zij mensen.
gaan in lotushouding op het bed zitten om de wereldproblemen met jou op te lossen. wat dus ook gebeurt.
alleen niet nadat we bepaalde diersoorten hebben buiten gesloten. een hoester. niet bij toeval een oester. de eeuwige hazen en walvissen. voor de voedselbank.
één walvis mag blijven om mee te doen met zakdoekje leggen.
we zetten de nachtelijke sessie tot in de kleine uurtjes voort met het eindeloos zingen van kinderliedjes en het onvermijdelijke eten van beschuit.
kruimels uit de dekens plukken een must. een kwal die dat weigert.
uikloppen door het raam uitgesloten. de buren mochten eens denken.
die denken toch al omdat prehistorisch ogend gevogelte zich door de schoorsteen naar binnen wurmt.
buitenaardse gewoon door de voordeur.
weekdieren via de achterdeur. zonder aan te bellen. kunnen ze toch niet.
maar niet na uitgebreide gebitscontrole.
amfibieën per pakketbezorging.
roofdie - 6718
overgang
1e rondeer is een reden dat ik met een beklemd gevoel en zweteriger dan anders
naar muziek op de radio luister en die reden heeft alles te maken met
die ene uitgang in het leven waardoor ik iemand langzaam zie vertrekken
bij de klank van een didgeridoo met een toon die even spannend is als
monotoon
tegelijk als om de eigen angst te bezweren die ik de vertrekkende opleg
zie ik een figuur voor me die in herhaling verspringt op een beeldscherm
als ribbels op het strand en die hartslagen wat dat zijn ze gaan begeleid
door een hoge toon over in een lijn die zich even meedogenloos strekt als
monotoon
als in een droom en bedrieglijk licht de druk voelt weg nu sta ik op
en ga naar huis want hier valt niets meer te doen en zie buiten opeens
dingen op straat en dingen die de straat zelf vormen als tegels en deksels
en weet dat ik nu herinneringen vooral die ga ordenen om mee te beginnen
monotoon - 74893
spierballen en rouwjuwelen
1e rondedichters dansen pas de deux op het gedichtenbal
mijn boekenkast de dag- en nachtclub
wanneer je kijkt verdwijnen ze in hun liefdesbrug
waterpas gelegd tweemaal voorachterkant rug
lezen doet de dans hervatten nu zijn het de kat
goudvis libelles zuster op crocs of andere dierbaren
die in gewoontaal het zwartste zwart bezweren
het zeerste zeer van mijzelf of van de ander
boven zijn hoewel goed met de d ode aan het leven
zij schuilend in zijn kwetsbare spierballentaal
onder ligt de bekroonde bundel van zijn lief
gebutste rouwjuwelen na zijn plotse heengaan
hij bij haar schuilen? letters minder staat er huilen
en beslaan je ramen
kan je niet zingen hoewel dat hier geen rol speelt
zij vult blind met hem haar zinnen
in beroep tegen wat eens ook mij en míjn lief
uit zijn hogeschoolzin waar geen school voor is
denk ik zijn stem die zingt voor haar en sorry zegt
niet klaagt over bekroning in zijn rug ja even
naar 'Victoria' (2009) F. Starik | 'Lijfrente' (2019) Vrouwkje Tuinman
- Nr.TitelTekst
- 1776
rood in blauw
Top 1000twintig dertig klikken klassikaal op code rood
surfen naar stromen die doen wat van ze verwacht stromen dan minder komen tot stilstand
uiteindelijk gaan de rivieren voor hun ogen de andere kant op met
cascade die omhoog valt vis die ertegenin zwemt lees omlaag
twintig dertig vinken vragen aan met het waarom waarin zoet van ziel voorzien
wraak op misbruik en of verlangen naar de moederschoot?
gril van hogerhand schrijvershand of de natuur?
vlucht voor vuil en brak en of de tranen van de wereld?
twintig dertig horen zien met veertig zestig ogen oren
egominderheden veelal aan de knoppen schamperen het zal hun tijd wel duren
terwijl zwijgende meerderheden de thuisgekomen stromen liefdevol omarmen
dragen water naar de zee
twintig dertig zien code rood oplossen in een blauw aangelopen aarde - 2652
spiegelgevecht
1e rondegrijns naar mezelf bij het omgeslagen krijgen van de cape
prins met de nu nog blonde wilde manen
voor ik mijn bril wegleg met de hand die in reflectie de andere is
veel eraf? niet teveel
gedekt? ja maar niet te
tegen het oor? eroverheen?
maak een voor niemand zichtbaar gebaar
goed mijn mantel beweegt even ter hoogte van mijn knieën
wanneer een glashard tegen mij doet schrikken
de stylist en zijn tweede zelf roemen in koor het weer
waarmee gelijk de ijsbrekers hun ankerpunt bereiken
en het klimaat dan weer die stem
zwijgend lipgelezen morst de initiator van jongen naar man
wat zonet nog blond en wild was
vlokken als dode doffers
vervormen voor de pruilende kleuter binnen mijn gezichtsveld
schaar en tondeuse zich tot degen en dolk
ik lijk Zorro hij is het
soepel en overal
het en garde en touché is opeens niet van de lucht hoe nog te pareren
zet de schermer een messcherpe scheiding opzij links dan wel rechts punt
de pijn haast ondraaglijk
wenkbrauw plus bovenop met gel bundeltjes restanten mij
die van de gebalde vuisten veegt een bril op
de stempel op mijn kortingkaart zuigt - 34777
uitzicht
1e rondewater is geurloos en kleurloos op een ruikende blauwe planeet
die leeuwen en beren op de weg onthult
in de vorm van wat moet vallen uit door zon en wind gekneed
niets op toch al droog regen op toch al nat
beeld van toch al droog in wandelende woestijnen
beeld van toch al nat in doordrenkte estuaria waar je liever
beeld ziet aan de randen van de dag bij voorkeur in tegenlicht
van nat in gras en web
je kunt blind varen op miljarden druppels bij elkaar
je kunt er ziende in verdrinken dan word
je te vroeg of op door jou bepaald moment een stukje oceaan
die diep is maar niet bodemloos zoals verdriet op andere grond
wel oeverloos
nu met nog meer uitzicht vanaf het zonnedek
je kunt je geluk niet op - 43217
wie het tot de lippen komt
Top 1000water is geurloze kleurloze vloeistof op ruikende blauwe planeet
is vuil zwaar zoet of zout en staat bekend om kringloop met nukken
kan druppel zijn op gras of in een web aan de randen van de dag
kan druppel zijn op glas of in een glas uit kraan of lichaamsdelen
zit in al wat leeft op en onder het oppervlak van beek en oceaan
die diep is maar niet bodemloos zoals verdriet op andere grond
wel oeverloos nu met nog meer uitzicht vanaf zonnedek met bad
gerustgesteld daal ik het trapje af het diepe in van ruimte en tijd
ben acht en omgord met kurken houd ik piepschuim matje vast
terwille van de meester die bang is dat ik water vrees hij wil mij
naar de kant met zachte dwang lees fluisterstem en vriendgebaar
in reactie groeien kieuwen uit het kurk een zaagbek uit het matje
zaagvis zijnde zaag ik het hele bad in stukken meester ook neem
in mijn fietstas resten mee naar huis anders geloven ze me niet
- Nr.TitelTekst
- 12306
bewaarschrift
1e rondeuit prullenmand gesleept
ben ik, voltooid schrijfblok van de recensent
die mij bij gebrek aan beter in vaal zaallicht
nog eenmaal met halen van de pen verwent.
daar ja en daar
ik sterf de kleine dood, vergeet de grote.
voel koude rilling lopen langs de schrijfhand.
niet om aanstellerij bedrog of om slecht spel
een deur of tekst die klemt
maar om het echt van doen alsof.
haviksogen huilen niet. zeggen ze. waarom.
proef zoutvocht dat mijn vezelrijk doordrenkt.
lucht!
licht verdwijnt voor koning zonder kroon.
zie nog net hoe halen van de pen de glans
van schoonschrift krijgen, de gloed van poëzie.
bewaar - 23945
concert voor piano met één toets
1e rondenaar installatie jaap kroneman 'piano met één toets'
jammer van de misslag - 31024
de doodste
1e rondeboreling zonder licht
kan nooit meer doodgaan
ook nooit minder
moeder alsof zij
onbekende baart
luistert tegen beter weten
naar ander geluid dan
val in schaal als van
steen op metaal
hoort de doodste stilte
die meekomt
en niet wegsterft
weet dat wee dat was
is ingelijfd
ook bij dit gedicht
zonder gewicht - 43946
de val
Top 1000de barende moeder die pas later vraagt.
eerst tegen beter weten luistert
naar ander geluid dan val in schaal
als van steen op metaal. hoort dan
de doodste stilte die volgt. die niet
wegsterft. zeurend oplost in wee dat
eerst was. nu is en blijft. ingelijfd.
zich met het jaar almaar meer noem
het inwuift, gelijk een zeeanemoon
in kolkend middenrif.
de kindloos geblevene spant nog
dagelijks, brood mee, bij ieder concert,
iedere kermis, startbaan, op elk
klaverblad tijdens spitsuren,
in willekeurig gekozen fabriekshallen,
tijdens speelkwartieren, onzichtbaar
draad. wacht op het vallen van stilte.
- 51770
het blaadje
1e rondede recensent zit bij het gedichtenfeest
te wachten op de dichter
het bovenste blaadje van zijn schrijfblok fladdert
alsof het vraagt niet langer onbeschreven vel te hoeven zijn
pen beschrijf mij
kneed mij met korte halen lange lussen
masseer mij puntsgewijs vergeet de komma's niet
daar ja en daar
maar ik hoef niet zozeer in spiegelbeeld te lezen
over uitspraak
rondgezongen strofen
ik wil rilling voelen
onmacht
zoutvocht proeven dat uit ogen valt - 62854
wat nog niet gedaan is (denk ik)
Top 1000de zon inpakken (omdat je er slecht bij kunt)
in je balletsprong bevriezen (omdat je warm bent)
perfect muziek uitvoeren (omdat het altijd over moet)
dichters laten denken (omdat computers dat beter kunnen)
tragedies zonder ellende (daar ze dan geen tragedies meer zijn)
komedies die alleen om te lachen zijn (want zijn soms om te huilen)
voordrachtwedstrijden in gebarentaal (gebeurt wellicht al, zoeken we op)
niet doodgaan (omdat de zin van kunst en religie dan betwijfeld mag worden)
een terugfilmtijdmachine (omdat we niet eeuwig met mythen rond moeten zeulen)
een terugfilmtijdmachine is een camera die werkt met een deeltjesversneller
die op lichtsnelheid de beelden voor de lens ten eerste bevriest en daarna
terug doet bewegen wat echt anders is dan het afspelen van een film
in omgekeerde volgorde daar nu de beelden eerst uit een
recent en vervolgens steeds verder verleden binnen
komen op de locatie waar gefilmd wordt tot
in principe de oerknal aan toe
mythen ontrafelen
prevaleert - 71023
what's in a name
1e rondejoke van leeuwen
op safari bij een tuinfeest, het
dichters liepen er los rond als
stokstaartjes
alleen ik was degeen die om zich heen schichtte
hé, een joke van leeuwen woord
was zij er ook misschien?
bij de ingang had men van leeuwen geen weet
ze was zelf om op te vreten geweest, misschien?
ze ís het, no joke
- Nr.TitelTekst
- 13466
een soort van sprookje
1e rondede vader van een kennis sterft
dus denkt aladin aan die van hem
om te weten hoe dat weer voelde
maar beleeft het overlijden minder
dan zijn zoeken naar de hand van vader
voor het zwartwitje dat moeder nam
naast elkaar poserend tast hij omhoog
en voelt de grotemensenschrik
die chemie was vader onbekend
was van niet doen en niet van kunnen
blikken werpen een op een of zelfs maar
vluchtig vergroeien met de ander
wat had hij graag heeft stil de hoop
dat degene van wie vader is gegaan
zich duizend of een herinnert
voor aladin een soort van sprookje - 23309
vier driedeltjes
1e rondedriedeltje: riedeltje van drie regels
amelie
een liedje
een liedje
een ameameliedje
mariska
begint op ma (of mar)
eindigt op ka (of ska)
ris (of i of is) middenin
salomé
roep salomé de ruimte in (van put of tussen bergen)
en krijg gekaatst een mé
dat lijkt op nee
noa
zingzeg
zeg maar
noa
- Nr.TitelTekst
- 1491
blanco
1e rondeéén man publiek
hij ís het publiek
zit op een optreden te wachten
zonder pen maar met papier
een onbeschreven vel
in gedachten of zonder
want hij kijkt omlaag
wat eerder een staren is
er zijn dan ook geen woorden
bedoeld in dit doden van tijd
dit hebben van de wacht als
een acteur die op moet
maar het niet doet
(dat hij zijn rol niet kent
of juist goed doet er niet toe)
of van een acteur die niet
op hoeft maar stil doet alsof
en wacht op zijn oproep
hij zit maar zwijgend voorover
met gekromd papier in de hand
licht ketst in echo van de met
schijnsneeuw bedekte flank
blanco blanco
meer blanco ondenkbaar
niet dit maar zijn vers
- 2489
de beschermengel
1e rondewacht op wat bleek
allesreinigend
nietsontziend
vaak via sluipweg komt
slaat de vleugels uit
eentje beetje omheen
dan arm dan been
dan de hele santekraam
zoals snaren bij viool
schaatsenrijder bij water
geliefden bij elkaar
neefje in gedachten bij
verre maar beminde
oude maar wakkere tante
in haar laatste
gedachte
iets met engel
en bleek
en moet dat nu zo
durf je wel
maar dat kon hij niet weten
'I'm alone with the beating of my heart' (lui chi)
- 3488
de godin
1e rondein lome schommelingen bitterzoet wacht
de gevederde godin van het in&in intiem
op wat gestaag&zonder omweg komt
terwijl wat flarden rafelranden vroeger
weten doen hoe het was&worden kon
maar bedrieglijk badwarm dan vuilheet
komt dan van de keurige met voet tussen
de deur die alles verpakt in alles behalve
achter sprankelschijn hoog loon belooft
het leven berooft van zachte harde kern
terwijl zij de dreigende ziet naderen weet
de open&blote godin zich een met een
die smeekt het onveilig met haar te delen
dus slaat zij hoedend schouderbladen uit
tot zij berust in zich binnenin verheffen
nu haar duister nis van zich lijkt schijnen
in duizelingwekkende dromen biedt de
niet slechts in schijn kortgewiekte godin
kwaad zaad de koek van eigen deeg&
doet het imploderen tot gat te zwart om
maar jedat een met een te kunnen zijn
ontwaakt dan uit eigen donzen omhelzing
steekt uit het kwetsbaar verenpak speren
van gif omhoog tot de echtste strijd bereid
- 410031
een grotere doos gaan kopen
1e rondebijtkriekenvandedag
wildknsonnetjetonen
netspiksplinternieuw
zonieuwdatdestrofen
glansdenindezondie
kvanachterdeluiken
vandeogenwaarnam
maartsonnetjewrong
alwitteikkarigtpaste
netnietintdoosjewaar
tnounetinmoestdus
omtevoorkomendat
maarietskneldekwijt
raaktestukgingbenik
- 5497
Gehakt
Top 1000Vier jongens bij het vieren van iemands tiende verjaardag
'Op level drie kan je een mod snipen.'
'Als ik in de area geserverd heb, nou.'
'Ik speel op boss level met cheats en mods.'
'O die heeft een vette glid.'
'Maar wel alleen op controller boss level, en die heb ik.'
'In de sonic heroes caves implement je het snelst.'
'Als je dan al niet gehakt bent door red knight, de hugger.'
'Jij zeker. Ik ben nog never gehakt.'
'In skywars stop ik de creeper gewoon in zijn chest, haha.'
'Dreigen met de pick-ax mag, killen niet.'
'Nou maar als je de drift runner laat gliten gaat-ie leten.'
'Alleen bij runescape voorkom je dat.'
'Ja dat is cool joh.'
'Ik doe aan joinen. Wie kan met zijn clicit splitten? Ik wel.'
'Ik ook. Laat ik meteen de respounder feeden.'
'Mijn hedgehogtrol glite het mooiste, met ace.'
'Next gen is op level vier hoor, vet gaaf coolwut.'
'Fail je net zo makkelijk mee.'
'Hangt van de sonic heroes in je strategy af.'
'Die kunnen cheaten hoor. Je kunt het beste slammen.'
'Noobs hakken soms ook. Als je ze inzet.'
- 6493
groet van de kolibrie
1e rondeietsjes geknikte kootjes van haar linker
omvatten licht de randen van dienblad
bij wachten op bestelling bij druk buffet
wat ten overvloede is want het blad zou
bij loslaten niet vallen dankzij balie
en is dus meer voor eigen houvast
waardoor vijf lange bloot gelegd met
kortgeknipte nagels en tegenkant van
handpalm met bleke flauw dooraderde
zachtstevige huid in welk landschap
knokkels eerder deukjes van kind dan van
jongvolwassene die zij is al met al met
kusbare glooiende dalen vogelvluchtig
in het losjes liggende geheel waaruit
pieken pieken waarvan de buitenste drie
op hun gekantelde positie plots kort
onnavolgbaar trillen dat klaarkomen doet
vermoeden misschien viooloefening
kan duiden op ongeduld lees trek maar
niets anders is dan groet van de kolibrie
die zich onderhuids genesteld heeft
- 71453
tijd
1e rondekind zag moeder tussen vroeger en geen later, straks
in zwijgend graf door vader tijd. moeder zag door een
waas haar kind dat zwoer de tijd te doden. daarom.
en om bezoek dat zinnen snoepte die moeder wilde
nemen, roepen, schreeuwen. groter waas voor ogen:
zij traande binnenste buiten. losgezongen onmacht.
kind vervloekte de eigen vraag waarom, wist het
antwoord moeder met zwijgen gaf en staren achterom:
dichtbij gevoelde, ver geweten jong waarin zij en
vriendinnen in vlaggende rokken anderdenken proeven
binnen harde kaften. drinken als reeën aan de plas
uit diepste dichtersbron. om te spiegelen, te nippen,
dan te overstromen. laten de pareltjes van de letteren
hoog gestemd dansen op golven van metrum en
puntjes van de tong. oefenen hun lokroep. doden tijd.
- 8490
uitvaart
1e rondetreur niet om mij
ik heb een prachtig leven gehad
zei oom op het eind van zijn leven
en vroeg zijn nichtje een treurmars
te spelen bij het afscheid
waar een bedanker uit de familie
de bedankers bedankte
men daaraan voorafgaand woorden
en naast levende
gedownloade muziek kreeg
voorgeschoteld en
koffie met cake na afloop
mooi dat de uitvaartleider zich zo inleefde
oom zo goed leek te kennen
beter dan sommigen
mooi ook de bloemstukken
mooi geschikt als oom zelf
buiten zag je ze van eerdere uitvaarten
liggen rotten
- Nr.TitelTekst
- 11872
de bomen staan stil en zwart
Top 1000ben oud en op. jullie waken. huid op haar op huid bijna.
hoor de piep niet in het infuus. slaap diep.
kort van adem.
met hoogkoorts en onre gelmatige pols. plots
jullie huid op haar op huid.
doe alsof ik mijn adem inhou.
laat me wassen. krijg
de mooie pyjama aan.
haar gekamd.
tanden in.
de handen mooi gelegd.
pufje parfum in het decolleté.
geef me gewonnen. denk me dan ben ik.
zie jou (je denkt me goed)
en de jouwe
via de achterdeur
vingerstrengeld om het waar gebeurde
(alleen jij gelooft het nog niet)
naar de fietsen lopen.
een markeren van waar het gebeurde.
jij maakt dat ik maatje zegt makker zegt maatje hoor.
lach die hol weerkaatst maar toch lach is.
dat ik dit zie:
in het buiten
waar het de hele dag nerveuzig heeft gewaaid
staan de bomen stil en zwart.
wit had ik ook wel gek gevonden.
- 23539
Erfenis (1)
1e rondeVergaf ik zijn drift om mijn onscherpe foto
van zijn potlood slijpen voor de waanzinnig
scherp te worden punt voor jou, boze jongste,
voor uren heldendaden, vadermoord.
Vergaf ik de hand waarmee hij stuurde,
de vraag eind van zijn beste met ons voor,
vergaf ik hem dat wij verstoppertje speelden
en hij niemand vond maar altijd iets.
Vergaf ik zijn misraken van mijn diep, hier
van profiel voorzien nu ik, je moeder, wazig
voor jou en broers, als jij met vaders hand
die zwaan en kind kon nekken in hun vlucht.
Niks vergiffenis. Erfenis.
- 38765
Erfenis (2)
1e rondeJaren huwelijk en twee zonen kantelde en
kapseisde. Door een sausje goedertierenheid
werd veel gered. Zo prees ik met angst en lam
als goede raadgevers het ritmespel van mijn
man op het maagdenvlies van jongensvel.
Doe nu maar open, likte de geprezene zich
in de jongenskamer, gewapend met.
Kust veilig, zei de zondaar, broertje plaste bed.
Nog een lofprijzing hing in de lucht want
bij het stokslaag prees jongste zich gelukkig:
hij niet. En dat verraad, zo deed je dus.
Ik moeder wazig. Van nieuw profiel voorzien
groet ik trots de jongens, zij met vaders hand
die zwaan en kind kon nekken in hun vlucht.
- 410593
Geen idee
1e rondeIn klein uur uit bed gestapt
er moet nog geschreven worden
een wedstrijd gewonnen
Een Schubertlied op de radio
dringt in de woonkamer via
de koptelefoon tot me door
Daar is het dus om te doen
en niet om die paar woorden
de anonimiteit ingestuurd
Hoewel is de doodlijn voorbij
hoef ik niet meer uit bed bij
de hoofdprijs die ik toch al had
- 5830
zegt niks
1e rondevader duwt
je schommel je
zegt hoger want
weet je veilig
vader haalt
je van je eerste feestje je
zegt niks zeggen want
veilig hoezo
vader gaat
je bent bij hem
zegt niks want
je bent bij hem
hij is veilig
- Nr.TitelTekst
- 1380
een ik
1e ronde
een ik is twee van buiten een jaar en van binnen altijd
een ik komt zonsgewijs omhoog aan geurgesausde spijlen
een ik verklankt zijn jongenssopraan van dauw tot de opmaat van
een ik wilde weliswaar meteen na eigen oerknal terug maar
een ik loenst nu op voorhand met een echo uit weethijveel
een ik valt op mensblij waarin nog zoveel zoets te kerven
een ik zapt op driekwart bank interactief van hard naar hard
een ik spuit nog eens in hogedruk de witte schutting wit
een ik breedbeent achter zijn andere ik de wijkende straat
een ik rekent zich ieder oordeel in zijn voordeel maar
een ik markeert een stille kan ook een stalker zijn of sater
een ik wordt schoonge-ikt en telt zijn zegelringen - 21185
Het tunnelvisje
Top 1000Bij leven bedenker van dat wegstervende waarna getreurd mag worden. De schacht is zijn antenne. Er schijnt wat aan het eind, maar of het licht is... Het vlekt, en vuilstort van vibraties volgt.
Het voorvoelen van deze man met visie rilt in windstilte rond het wit met de harde schaduwen dat de schacht naar een horizontale positie leidt. Stof maakt zich op in een haast onmerkbaar voorspel van.
Men is zover. Het. Het wonder van de springtouwen die moeten lieren, van een gerecht bieden van nobel roezemoes. Van ogen snoeren, oren verblinden.
Het tunnelvisje, uitvoerder met de schijn van onsterfelijkheid, bang voor eigen brul, nu al dood, heeft aan het glanzend zwart zojuist bevrijde draden doen verkleven. Verlammen. Rietruis en odeur zijn uit zicht gebleven.
Daar onder, verheven boven, heeft de uitgewoede zich omgedraaid, zucht. Speelt uit mededogen het spel in zijn afgestoken diep onder het wit met de harde schaduwen.
Verwrongen maar met gevoel in de toppen pareert hij. Kootjes tikken in dodelijk ritme&slagkracht op de vingers in zijn vermolmde kot, pink- en duimvenijn in gesloten formatie, tik - - tik
Aarde rilt, stof stuift op. Vlees aan botten.
- 3390
pasopdag
1e ronde
hun materie mengt zich moeiteloos met vee, lootjes trekken zij ter plekke
onspelende ogen, ons bij de pont in het vizier, kennen geen genade
al seint een schipper zestig jaar verschil dat redding nabij is
kom je me halen, bel dan hard, dan zit ik op mijn kamer
ik ben niet jouw kleine zoon, ik ben jouw grote zoon
tot ik doodga, hoop ik dat het heel lang duurt
grootvader wordt jouw kleinvader
en als ik doodga
ben ik
of - 4568
v
1e rondevleugellamme vogel vrij nabij verleden,
dan ontdaan van naam en wonderleg,
verbannen van pikken laag bij de grond
naar slikken hoog op de gele wagen.
cipressen hebben zichtbaar schrik, els
laf aan pas ziet bocht na bocht geruimd.
bliksem bolt er dakjes maar dan spitser:
hellepieken die zonder te vertrekken
schoften op de punten keren, naast u.
geenhond hoort gerommel in de marge
bij herhaling: niet het bodemloze meer!
haar tijd? op tijd voorachternamen terug
keert klein tovervee geenhond de rug,
ontdoet pak van pek, naam van vis die
zonder is met viervijf pennen veetekent
en in veevorm hoge vlucht ziet nemen,
hen en hen, hen en haantjedevoorste in
vloek en een zucht toekakelt, kom eraan.
een victorie kraaien naar de letter
- Nr.TitelTekst
- 19409
Een glimp van moeder
1e rondeLampjes van de theaterzaal geven de contouren aan van de traptreden
die daardoor in het duister struikelvriendelijk heten bij het zoeken naar
de zitplaats, en bovendien onstaat een minilichtshow
Buiten is schreeuwerig bombastisch een grotere versie aan de gang
want de stad bestaat zoveelhonderd jaar
en dat zullen we weten, ook binnen
Koorklanken doen de traplichtjes opeens fonkelen als sterren
dertien miljard jaar geleden ontstaan, als bij toverslag mijn oog
invallend en warempel, daar is een glimp van moeder
De schijn klopt alleen die tastbaarheid, dat op schoot kunnen kruipen, mijn hand
op de verweerde hare leggen, nee dat blijft zweven, ondanks oneindig en zonder
voorbehoud navelstreng trillen, als de vergeten tros van een vertrekkende tanker
Ik wil met een teen in de oersoep van de kosmos roeren
heb dan weer beide benen op de zwarte grond
van het theater of op straat bij de nep buiten
Laser strak en groen, gelazer, laser laag dan hoog omhoog
lazer op want laser in het oog
vertroebelt alle flonkering - 29413
meisje, meisje
1e rondemeisje, meisje bij de boom
weet je niet hoe eng het is
wanneer de kleuren zijn verdwenen
en het zwart van de cycloop
met zijn rotte mensenoog
zijn intree heeft gedaan
meisje, meisje bij de boom
weet je niet dat de wilg
niet voor niets treurt
je verstoppen kan niet meer
boompje verwisselen
van identiteit veranderen
meisje, meisje bij de boom
weet je niet dat je nog maar
tot tien te tellen hebt
de zon eerder op de avond
het vijverwater jouw doodsbed
om jou karmozijn blauw heeft gekleurd - 32826
Naakt
1e ronde
Magistrale tierelantijnen roezemoezen
Rond een fraaisaai geschilderde Venus
Pas geboren uit een zeeschelp, zedig
Naakt
De buitenligger op stoep of in portiek
Wikkelt zich in wat voorhanden
Zijn nacht met lang vervlogen dromen
Naakt - 41793
Timmervreugde
Top 1000
Het schalks over brillenrand gezegde bestond uit wat
Letters, die ik aan zijn goud op snee geluid ontlokt had.
Voelde me even eengeworden als vreemd bekende van
Hem, die splinter uit dwarsbalk van zichzelf herkende.
Vijf zeer welgestelden inclusief de siamese ellen, want
Gelijk elfen middenin hun tocht, en dan tot toostend slot,
Niet wijdwagend als wel haast vleselijk gegeven hand,
Met het eelt van de timmerman, een zwierig puntje spot.
Grote broer van net zo oud bracht mij ooit buiten zinnen:
Omhelsde moeder, verstootte mij, dus ik stervenskoud.
Meurwarme lepeltjes, ijsbloem lezend en die ene storm.
Het laatste lofwerk van mijn fabelbroer tjoptjopt binnen:
Hel spervuur tot de katadroom terugkerend kreupelhout,
Dat gedoofd dof gist voor menig worm, niet voor de vorm.
- 5140
Wenen aan en in de IJssel
1e ronde
Wenen aan de IJssel, mijn broer vaart op Stavoren
Zijn boot is lek maar is voor hem nog niet verloren
Na het dichten begint hij in Wenen weer van voren
Wenen in de IJssel, echt of alsof
Echt, erg als ziekte de bof
Alsof, ui gebruikt en verdient het lof
Wenen in de IJssel, erg, maar nog steeds te bereiken
Geluk, met dat van de afzwaaikleuter te vergelijken
Na proefbezoek groep drie je mág naar buiten kijken
- Nr.TitelTekst
- 15200
de laatste halte
1e rondeiet wiet waai
ik tel tot
wie niet weg is
kom!
de halte voor de kerk wachtte
maar de laatste bus kwam niet
wel een meisje van achttien
en een opgeblazen kikker
die zeker ook mee moest
maar nee, of ze met hem wilde
dollen, verstoppertje spelen
bij de vijver zo gebaarde hij
een net zo reine nimf fietste
als vacuüm verpakt voorbij
uit de wind gehouden door de
daad bij geen woord gevoegd
de streek schreeuwde
minuut van stilte, zwoer wraak
de koster vond o zondagsrust
het schoolkind van de rekening
haar remise wachtte en wacht
er is er een altijd achttien
kikker-dna uit anabollia
kwam in een politiela
zijn laatste halte - 22917
fifteen
1e rondevoor karin
mijn vozen geroken plant zij
haar boomloot op mijn keel
wurgseks of bedhengelt zij
naar (wat heet) gewone aandacht
ter ontzetting laat ik zeg duizend poten
van mijn vrije hand de tak bewandelen
en de scheuten met een bijbedoeling
zie, kleine ding richt zich op en ik stik niet
nacht wordt gister: mijn warmtevisser
met ogen die wee en moed voorspellen
vroegwijze mening en een stem die
zangerig haar leeftijd jokt
wijs ik op de kaart mijn vouwfietsroute
hierlangs? nee daarlangs
twee vingers bewijzen elkaar
twijgjes belust op later
stomme trouwfilm zoomt in op tongzoen
haar hand die mij paniekerig terecht wijst
verwekken kroost al aan een kikkersloot
ooit behang ik wilgen met mijn vozen
- Nr.TitelTekst
- 11816
fietspad
1e rondede zin is even zoek
zoef opgejaagd langs de spoorlijn op het fietspad
zoals ruim vijftig jaren terug
van het Sportfondsenbad
waar ik bij de Hoornselijn van mijn grote broer
mijn voorwiel dwars moest zetten
de bullebak en dus raakte ik in de lijn gevangen
dat dwarse had had ik zelf al lang bedacht
dus deed ik maar wat hij graag wilde
mijnheer de onderofficier
almaar vaker maak ik moeiteloos
die sprong in mijn herinnering
best wel eng vanwege geheugengat
ertussein - 21815
ogenneuk
Top 100met de jongedame van de kassa had ik
een halfminuutje of daaromtrent
ogenneuk want we lachten glim over mijn dichten over tijd
misschien kwam ik ook wel eerder klaar
of had ik me eerder al uit in elk geval de diepte van haar ogen
terug getrokken zo sprankelend bruin en amandelvormig jong
of zij wellicht uit de mijne
dit alles na het vol tanken
Suzi in elk geval stroomde ervan over
zou binnenkort wel eens over tijd kunnen zijn
net als mijn dochter dat is
met autobaby maar ook met mensenbaby amandelvormig ogend
zal kleinzoon Milo willen spelen
ook met de baby natuurlijk van zijn moeder het broertje
zo luidt de bestelling
'mijn baby' heet nu al trots zijn bezit
nu nog zijn mama met buikgriepachtige verschijnselen
die geen veel te vroege baby baren mag
geef alsjeblieft Milo zijn echte broertje of dan maar zusje - 31814
punt uit
1e rondede slaap vat mij maar nog niet helemaal
(tatatataa-ta tatatataa-ta maar nog niet helemaal)
dekbed en kussens comfortabiliseren
en daar lag ik al
dit nadat ik een lelieblank t-shirt streek en in de kast lei
de warmte ervan op ziel en handpalm inwerken deed
gelijk olive zalvend olala
verschoond van alle zonden
met een gerust hart kan ik nu de luikjes die er toe doen
spreid sluit goedemorgen dames staat u allen klaar
de ademhaling tot nul reduceren
pompvibratie ridiculiseren
gewoon weg zakken uit wat was in wat is
fluitje van een belachelijke eurocent
dan toonde de komiek T.C. met fez en al nog schrik en strijd
publiekelijk weg vallend voor 't gordijn achterover en spreid sluit
goedenacht vrienden
ha moeder daar ben ik weer - 41817
tekening
1e rondede gympen die ik aan heb bezorgen mij grip op
vloer en weg en kan ik dus vrijelijk verdromen
in de omfloerste arabesk een sterke suggestie van
kloeke door mensenhanden en inklinking vervatte glooiing
land dat stand houdt en moed geeft om
zingend de Lagedijk van muziekklinkers te voorzien
verwaaid mijn vette haren
had me niet moeten scheren vanochtend
ruwe bolster zonder blanke pit dat is een gepassioneerd station
met warmte en passie dat zeker
zalig alle grip verliezen