Biografie van Aletta Becker

data kwamen zorgelijk
toen dachten ze nog niet
naarmate meer in de atmosfeer
 
volgens wetenschappers rond het jaar
vóór de eeuw de wereldwijde
parts per million om precies te zijn
de concentratie niet de emissie
 
dit klinkt als
verwaarloosbare hoeveelheid
 
na mij de zondvloed is de leuze
das kapital volume 1, deel III, hoofdstuk 10, sectie 5
waar niet wordt gedwongen wint iemand
 
de druppel stuitert als-ie heet genoeg is
maar dat weet je
 
de cashews zijn biologisch en dat moet ik proeven

God staart naar de vierkantjes voor zich. Letters kent hij – hij schiep het woord, maar ‘QWERTYUIOP’,
‘ASDFGHJKL’ en ‘ZXCVBNM’ zijn geen woorden. Met zijn rechter wijsvinger drukt hij op de ’D’.
Boven Denemarken verschijnt een wervelwind die groeit en groeit tot het luchtruim vol is.
Het land verheft zich boven de aarde, scheurt zich los langs de grens met Duitsland, tolt hoger en hoger.
Nu kun je de onderkant al zien. Denemarken verdwijnt in de hoogte. Dag Denemarken.
God drukt op de ‘O’.
Een wervelwind boven Oostenrijk. Bergtoppen sleuren dalen mee, beken verslingeren hun water.
Omhoog. Omhoog. Omhoog.
Al snel is Oostenrijk niet meer dan een stofje in de ijle lucht. Dag Oostenrijk.
De ‘G’. Dag Groenland.
De situatie baart god zorgen. Zo heeft hij het niet bedoeld. Hij is van het scheppen.
Om verder verdwijnen te voorkomen, besluit god zijn wijsvinger weg te halen van de letters.
Voordat hij de daad bij het woord voegt, springen de letters omhoog. Ze winden zich als natte klei rond
gods vinger.
Er waait een adem. De klei wordt droog en hard. God krijgt zijn vinger niet meer los.
Hij vervloekt de letters tot in het tiende geslacht.
De letters trekken. Eerst verdwijnt gods hand, dan zijn arm, zijn hoofd en de rest van zijn lichaam.
Naar beneden. Naar beneden. Naar beneden.

ze ligt in het gras
met haar TIA
op een kleedje
meegenomen uit Nepal
2 cm grijs haar
de wanhoop niet bedwongen
dat moeten wij doen
 
ze ligt niet in de weg maar
je kan niet om haar heen
de haren groeien uit haar kin
die moeten wij uittrekken
 
niet zeggen
niet zeggen als
als ik zeg dan niet
zeggen dat je maar wat zei
dat niet zeggen
dan niet
je zegt maar wat

wimpers begroeten de echo’s van huid
knisperslagen door buikdansend wier
 
een meermin schikt lui haar lede maten
er slalomt een paling
 
een snaar pizzicatoot
vleit klank en toetst vibrato
 
harpoenen en harpen een sidderaal flitst
keratine strijkt tijdlak op losse seconden

   er hangt altijd iets
   tussen
   iets onuitgesprokens
iets dat al veel te vaak
   iets dat al zo vaak
   dat het er ook hangt als we niet
we hebben het er weer over
   ik kan aaien tot ik
   er gebeurt
we hebben alles al
   nu nog
je bedoelt
   dat je eens iets
   iets spannends
iets met pijn
ik houd niet
dat soort
   ik ben een nazi
het doet me denken aan 
   misschien doet het mij wel denken aan
   of aan 
   voor mij heeft niet alles
ik houd niet van dat soort
dat is pijnlijk genoeg
   voor jou
ook voor mij
 

als jij echt niet wil
dan wil ik
best
dan wil ik best
een heel klein stukje
als jij echt niet wil
alleen een heel klein stukje
als jij echt niet wil
maar anders wil ik
anders wil ik niet
als jij echt niet wil
dan wil ik geen stukje
als jij echt niet wil