Thuis is de vitrage ongeopend
en de kerstverlichting staat niet aan.
Alleen de koelkast meldt me zoemend
dat er nog gekookt moet worden.
Ik dek de tafel stoïcijns voor twee
en lepel zwijgend de bak Hertog leeg.
De afwas blijft maar staan tot morgen als
de waterige winterzon de duisternis wat heeft verdund.
’s Nachts heb ik dan eindelijk maar eigenlijk
te veel deken voor mezelf alleen.