Biografie van Marlies Olbertijn

Ik wilde graag dat je me vond.
In cafe's waar we niet hadden afgesproken. 

Of wel afgesproken,

maar nog maar net.

Niet vanmorgen of een week geleden.
Niet met agenda's

en het noemen van de dagen

dat we echt niet konden.

Ik wilde graag dat je me vond.
Ik jou niet zag, jij mij zag zitten
na kortstondig moeten zoeken.
In een hoek, maar niet verscholen.
Zonder te verdrinken,
in kranten die ik niet zou lezen.
Of vluchtig contact met mensen,

niet lijflijk aanwezig.

Ik wilde graag dat je me vond.
En dat je dat een mooi moment vond.
Waar je nog weleens aan dacht.
Dat ik alleen zou zijn, alleen natuurlijk.
En dat dat niet uitmaakte,

alleen maar leuker was.
Omdat je wist

dat dat was wat ik wilde.

Ik wilde graag dat je me vond.
Dat je net iets later was dan je al zei.
Ouderwets lange minuten

op je antieke horloge.
Nog voor je ging zitten zag

dat mijn glas bijna leeg was.

Bestelde en precies wist

wat ik gedronken had.

Ik wilde graag dat je me vond

en dat iedereen dan zag,
dat ik niet alleen was.