Biografie van Anke Cuijpers

Anke Cuijpers schrijft gedichten, verhalen en recensies. Haar poëzie is vervreemdend, maar vormvast, met gevoel voor ritme, en vol sterke beelden die je achtervolgen. Ze studeerde aan de Schrijversvakschool Amsterdam en publiceerde werk in diverse literaire tijdschriften, zowel op papier als digitaal. Haar recensies verschijnen op het platform van Bazarow.
2021
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2760

    Zelftest

    Top 100
    ze namen onverhoeds hun intrek in die overspoelde dagen,
    de zwaarte van de wolken duwde het licht de grond in,
    het werd zompig en onbegaanbaar
     
    als reddingsboei kregen we het geluid van helikopters,
    het trillen van de overheid op de bodem van de vluchttas,
    er brak iets, evacueer
     
    sindsdien hoor ik ze hongerig tegen het muizenluikje glijden,
    ook angsten willen gestreeld, het gevoel hebben dat ze niet
    alleen gelaten worden
     
    dan plak ik een lepel tegen mijn voorhoofd, het is een truc,
    maar zolang de lepel tegen mijn huid plakt, kan ik de angsten
    niet voeren.
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    4054

    Uitschuifbare noodsituaties

    Top 100
    hoe zet je een muts op als er glas op je haren ligt, zodra het
    het waait voel je overal de scherven, je denkt nog aan hoe je
    zo van veraf lijkt te glinsteren, maar welk deel van de spiegel
     
    je duwt wat je kwijt wilt onder wat ooit van een schaap was,
    alles wat je denkt wint aan warmte, maar onthou dat het laatste
    dat je moeder voor je maakte een uil werd zodat jij misschien

    een nachtroofvogel blijft, in een compleet donkere kamer,
    onthou, verlangens zijn brandladders aan de gevel van een
    gebouw die opgehangen worden voordat er bewoners zijn
     
    het is wettelijk verplicht om je veilig te voelen, ’s nachts
    of bedoelen ze de plicht om je gasmeter bereikbaar te weten,
    de knop om te kunnen draaien voor een vertrek
     
    vertel je de man die piepers koopt om te vertillen dat de berg
    aan lokspijs er niet toe doet, alleen dat je ze gebruikt,
    of zeg je de man dat je zijn glimlach bewaart.
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3242

    Mijn trui is lichtblauw

    Top 100
    het is  mijn favoriete trui die bij elke wasbeurt groeit
    waardoor mijn armen kleiner aandoen tot ook
    handen uit het zicht, zo lijken de muren langer,
    ergens is een glimlach op een kier gewaaid zodat ik
    de nachten vrees waarin niets hoorbaar zal zijn dan het
    geklepper van de deur tegen de stijl, het is de manier
    waarop het geluid de stijl klieft waardoor de deur hoger
    in de muur belandt, om de deur te sluiten zou iemand


    op moeten staan, ’s nachts

    brandt een lamp om de afstand van de kamer tot mezelf
    niet te laten ontsnappen, over een stoel hangt de trui
    als een lucht waarin geen wolken meer te breien zijn,
    plat zoals alleen verstreken tijd kan zijn
    mijn slaap is blind als een mol en onverbiddelijk
    graaft elke centimeter van de nacht uit
    in de molshoop van mijn dekbed slaap ik met een
    schop alsof er een dier is dat ik wakker wil slaan.