Biografie van Heleen Bosma

Heleen Bosma heeft twee katten Lola en Cato die kans zien alles synchroon te doen. Zelf raakt ze vooral synchroon als ze schrijft. Ze is dichteres, schrijfcoach, en poëziedocent op scholen.
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    10005

    *

    Top 100
    Er is weinig tijd om je te schrijven daarom
    schrijf ik je alleen het allerbelangrijkste

    de roos heeft gebloeid, moet gesnoeid,
    kijk het even na in de tuin het jaar rond
    de koelkast heb ik al ontdooid
    als je dit lijstje aantreft zal je denken
    dat ik blijvend ga maar ik ga maar even
    om na te denken op een veranda

    hier vliegen massa’s spreeuwen tegelijk
    op van het land en strijken weer neer,
    we weten niet wat hen drijft en tot stilstand brengt
    ik stel me voor waar het tuinboek staat in de kast
    hoe het in mijn hand openvouwt, vleugels neerklapt
    hoe we de roos snoeien en volgend jaar
    weer de eerste knoppen begroeten

    hoe we tasten naar woorden
    bouwen aan een pad van verstandhouding
    steeds breder en langgerekter en hoe woorden
    als betrouwbaar postbode-elastiek betekenis bundelen,
    zich oprekken, als wij proberen elkaar te verstaan

    hoe begrijpen altijd net achter de feiten aan loopt
    hoe wij van intenties zijn gemaakt
    hoe de intenties een weg vinden  
    zich bewegen naar huid  

    warm en zacht
    en ongeëvenaard


  • 2
    9701

    Atoom

    Top 100
    Vandaag in een discussie verzeild geraakt. De dierenarts begon.
    ‘Jij verzint wat je wil verzinnen, jij doet wat je wilt.’
    Ik was op mijn beurt jaloers op de dierenarts. Zij kon echt wat.
    Levens redden bijvoorbeeld. Ik noem maar een willekeurig voorbeeld.

    Ik heb wel het leven van een konijn op mijn naam staan.
    Twee weken geweekte gepureerde konijnenbiks in
    een injectiespuit achterin de bek brachten het beest weer
    op de been. Als ik dit in een bijzin neerzet lijkt het
    alsof ik iets goed heb gedaan. Als ik het breed uitmeet
    lijkt het alsof ik goeds heb willen doen. Is daarmee
    mijn heldinnendom genoeg gerelativeerd?

    Vandaag niet geprobeerd een Boko Haram-meisje te redden.
    Vandaag een gedicht geschreven en me slap gevoeld.
    Als je een beetje een organisatrice was zette je wat op poten.
    Een gedicht helpt voor niks. Behalve als je een wereldberoemd
    iconisch gedicht schrijft en op Poetry International komt. Of in
    de Amnesty-agenda staat. Vastgesteld: ik ben verre van iconisch.
     
    Vandaag geprobeerd mijzelf te zijn. Maar ik wist niet welke versie.
     
    Vandaag geprobeerd niks te proberen. Mislukt.

    Vandaag nog steeds het Boko Haram-meisje niet gered.
    Makkelijk zeg, het Boko Haram-meisje even terug laten komen
    voor een dramatisch effect. Okee, dan heb ik hier één van de
    andere tweehonderdnegenennegentig meisjes niet gered.
    Grappig zeg, haha. Weer iets met effect. Okee, dan heb ik
    van één van alle meisjes die nog niks weten van wat hen
    gaat overkomen, en op dit moment, nu nu nu, wel in angst leven
    geen atoom gered.
     
    Vandaag geprobeerd na te denken over poëzie en menselijkheid.
    Er zijn beslist gedichten die niet over menselijkheid gaan.
    En de troost wanneer het wel gestalte geeft.
2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    11051

    Honden uit Hongarije

    Top 100

    Naast alle verplichtingen die er zijn
    zoals de verzekering en de belasting
    zou iedereen verplicht een land of dier
    moeten promoten, zoals de uitstekende honden
    uit Hongarije, waarbij ook de hobby
    een heel goede verplichting is

    je moet een hobby hebben waarbij
    je geen scheidsrechter hoeft te mollen,
    een alles in beslagnemende hobby
    moet het zijn, die nog net tijd vrij laat
    voor geliefden en uit het raam staren,
    peinzend en tussen twee kleuters het vuur
    op laten laaien en later de vrede opgraven

    als je geen  hobby hebt zou iemand
    je moeten helpen, en als je nergens
    voor open stond zou je als laatste sanctie
    verplicht de Russische bibliotheek moeten
    lezen en dan las je over dode zielen en zou je
    begrjipen dat alle gelukkige mensen
    gelukkig zijn op dezelfde wijze

2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2771

    Smaakvol

    Top 100
    Het schijnt dat als je mensen minder slaat
    ze minder blauwe plekken hebben.  

    Als je zacht praat ze hun handen
    zelden voor hun oren houden.  

    Dat als je ze omhelst als ze dat prettig vinden
    ze dat prettiger vinden dan wanneer je ze omhelst
    als wanneer ze dat niet prettig vinden.  

    Dat ouderen in een verpleeghuis in het geval
    van smaakvol eten in een gezellige ambiance
    32 procent meer groenten,
    29 procent meer zetmeel
    en maar liefst 76 procent meer appelmoes eten
    dan wanneer ze smakeloos en ongezellig eten.  

    Het management heeft hier nog geen afdoende verklaring voor.
    Waren deze ouderen wel representatief,
    niet te oud, niet te jong,
    niet te uitzonderlijk mens?