Biografie van BART Top

Nog geen profiel opgegeven.
2021
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2641

    Als een zwart paard

    1e ronde
    Machtige wolken spelen met de zon
    waar gaten vallen kleurt de zee zich blauw
    het schuim waait van de golven
    de atmosfeer is rauw en vol van leven.
    Ik ben dat zwarte paard hier op het winters strand 
    het zand valt droog waar ik mijn hoeven plant
    als eilandjes voor even.
    Ik ga in draf of galoppeer
    ik adem zeelucht, ruik de branding
    in de wind, ondanks de creaturen
    waarmee ik opgezadeld ben.
    Ik adem briesend, spits mijn oren
    hoor mijn ritme, bijt op mijn bit
    zie honden die als jonge wolven
    op ruziënde meeuwen jagen
    onbereikbaar in de golven.
    Ik volg de vloedlijn
    paar kracht aan geduld
    de einder is in nevelen gehuld.
    Ach ja, spring ook maar op mijn rug.
    Ik vind mijn vrijheid overal en altijd terug.
  • 2
    4751

    Brief aan de overwinnaar

    1e ronde
    Gij die het waagt om Wigman te onteren,
    die grasduint tussen Grieken en Romeinen
    en boreale winden laat;
    gij die uw narrenschip een slagschip van de renaissance waant
    een uilskuiken een uilenbril op zet;
    gij, die ijstijden doorstond en mammoeten omver wierp
    voordat u opstond uit uw natte droom,
    gij spreidt, een Icarus gelijk, uw vleugels uit
    verduisterend het licht dat kierde door ‘t bezwete stemhok.
    Gij die de aardkring in beweging ziet
    weigert hardnekkig opwarming te zien
    gij kakelt van beschaving maar legt een loden ei
    van haat en smaad
    jegens kunstenaars en wetenschappers
    die uwe ijlgezangen verstoren met hun feiten,
    gij, in uw esthetiek, druipend van zuiverheid en eer
    waant ‘t straatbeeld aangetast door vreemde elementen
    gij ziet een oikofobe elite, vervuld van zelfhaat
    die de bevolking straft
    het land om zeep helpt.
    Beseft gij niet dat juist uw
    slechte adem verschroeit wat
    nog niet bloeit maar bloeien kan?
    Gij zijt Narcissus, starend naar
    uw sierlijk spiegelbeeld, vergetend
    dat die spiegel rijst en rijst.
    O Pyrrus, geniet van uwe overwinning
    want mooier wordt het niet
    morgen beseft gij
    de overgrote meerderheid
    die stemde niet op mij.
    Gij zoudt ons straffen
    als u ons straffen kon
    wijl w’ onze profeet
    heraut van ’t Avondland niet eren.
    Maar weest gerust
    gij zijt zo dadelijk te druk
    als uw bewonderaars,
    die kruiwagen met kikkers
    naar hun moerassen wederkeren.
  • 3
    2642

    Danser, kom op!

    1e ronde
    Altijd zei ik: ik kan dansen
    met het leven, met de dood
    beweging schept ruimte en kansen
    en legt gevoelens bloot.
     
    Je kunt er heerlijk ver in gaan
    nader, nader tot de rand
    de rand van de vulkaan.
    Maar dansen met Corona
    kan spanning en sensatie geven
    voor hetzelfde geld
    verwoest het andermans leven.
     
    Geen ander kan jouw vrijheid
    beperken, jij met je vrije geest
    anders is die nooit echt vrij geweest.
    Kies je plaats en tijd
    om veilig en voldaan te vieren
    dat je gezond bent en leeft
    maar geef niet door je dans
    het virus een derde of vierde kans.
     
    Ik vraag het namens miljoenen doden.
    Ik vraag het namens mijn lieve zus
    die door pure pech en trage vaccinatie
    gepakt werd door het virus.
     
    Met hén die stierven of verder leven
    in beperking, puur op levenswil
    dans eens met hen. Sluit ze niet uit
    je systeem, kijk rond en kom
    tot het besef dat ook verstand
    een vorm van weerstand is.
    Loop niet achter verrotte vaandels aan
    van valse vrijheid maar ga eens
    met de zwaarst bezochten
    en hun geduldige verzorgers dansen
    om hen zware tijden bij te staan.
  • 4
    5847

    Dierentuin

    1e ronde
    En weer meldt zich
    steeds onvriendelijker
    het dierenbevrijdingsfront.
    Je zegt, okay
    drie kilo bacteriën
    en nog wat ongedierte,
    dat is wat ik heb.
    Een hoonlach is je deel.
     
    Met het mes op de borst
    beken je dan maar:
     
    in het spiegelpaleis van je schedel
    achter de kooi van je ribben
    onder het uitspansel van je middenrif
    laverend tussen je buikorganen
    huizen:
    een leeuw, een wezel
    een kudde lemmingen
    een al te vrijgrage poes
    een nogal bijtgrage hond
    een aardig dom schaap
    een best wel geile bok,
    een ezel, een holenbeer
    een heus wel slimme rat;
    een illegale santenkraam.
     
    Bekennen is niet genoeg
    zegt het mes.
    Als gebaar van goede wil
    laat je de leeuw alvast gaan -
    achter de dierenbevrijders aan.
     
    De wezel blijft bij je
    trillend opgekruld
    op je spasmodische
    darmen.
  • 5
    5850

    Etude in o grote scherts

    1e ronde
    Ik zie de wormen komen
    in normen van de vromen
    wijl wilde stormen stomen
    in vormen mijner dromen.
    Ik zie de vrome normen
    al komen van de wormen
    oh dromen: vreemde vormen
    in stoom en woeste stormen.
     
    Ik zie het al
    Het al ziet mij
    Weest allen blij
    U bent erbij.
     
    Ik zie de stormen komen
    als normen die gaan stromen
    als wormen die gaan dromen
    van: omvormen die vromen.
    Ik zie de vrome wormen
    klaarkomen op hun normen
    wijl mijne dromen stormen
    in stoom en zonder vormen.
     
    Ik zie het al
    Het al ziet mij
    Weest allen blij
    U bent erbij.
  • 6
    2638

    Genade vinden

    1e ronde
    Als je inziet hoe het woeden van de zee
    schuim en schijn van regenbogen baart
    even in een schelp bewaard
    vereeuwigd en dan ingebed
    in een vergankelijke zee
    van beelden op het internet,
    dan weet je weer dat alles er zal zijn
    en alles weg zal gaan:
    transformeren, baren
    schreeuwen van pijn
    sterven van woede
    oplossen in rust
    schuimend aanspoelen
    op een of andere kust,
     
    dan weet je dat jij
    pas genade vindt
    in die onbevangen blik
    van je onbestorven kind.
  • 7
    4756

    Hedendaags drincklied

    1e ronde
    Heel veel is dicht
    maar Bar Weinig is open
    iedereen welkom
    om binnen te lopen.
    Het is er gezellig.
    de jukebox glimt prachtig
    de wein is er gratis
    we zingen eendrachtig
    dat we door zullen gaan
    en dat doen we dan ook:
    er wordt veel gedronken
    maar totaal niet gezopen.
    Je kunt er je pen
    in een inktpotje dopen.
    Je kunt er ook dansen
    in een zaal achteraf.
    Ach, de meisjes zijn prachtig
    maar de jongens zo laf.
    In Bar Weinig zijn barkrukken
    domweg gelukkig, stuk
    voor stuk niet weg te branden
    spijt zelfgestookte KorenWein.
    Het is er één groot zen en zijn
    alleen de drank klokt, niet de tijd
    we lallen en omarmen wat
    wat rest is de vergetelheid.
     
    Heel veel is dicht
    maar Bar Weinig is open.
    Da’s toch veel meer
    dan we durfden te hopen.
  • 8
    4752

    Het gat dichten

    1e ronde
    We gaan niet wachten
    tot het straks weer mag.
    Nu jij me leest
    heb jij het gat gedicht
    tussen de naakte waarheid
    en de mooie droom.


    Kijk, nu wandel je al
    hand in hand
    over de volle markt
    of knuffel je meteen
    vriendinnen in het park
    en dansen we al lang
    een polonaise
    op het dronken plein.


    Als ik jouw stem mag zijn
    dan zien mijn woorden
    dankzij jou het levenslicht.
    Als je me leest
    of iemand voorleest
    heb jij het gat gedicht.
  • 9
    5844

    Hoe het gaat

    1e ronde
    Hebben we het al over naakt zijn
    gehad? Naakt zijn voor beginners
    is niet moeilijk, je plopt verrimpeld
    maar zonder overjas uit het
    geboortekanaal. Misschien heb je
    nog net tijd voor een spontane straal
    voordat je ingewikkeld wordt.
    Ik sla de rest over. Ik zit naakt
    achter mijn toetsenbord.
    Jij leest mij. Ik ben niet opgewonden
    alleen maar bloot, gewoon
    en hopelijk eerlijk, anders
    zie je mijn kamerschermen
    mijn luchtspiegelingen.
    Ook niet erg: je ziet me
    ik ben er niet. Ik heb me
    tot op het bot uitgekleed.
    Ik gil maar even, mijn as
    is al lauw. Ik wil jou.
    Ik wil naakt zijn en naast
    je liggen en vergeten hoe
    het kwam
    en hoe het verder gaat.
  • 10
    4750

    Opregt Zonnet

    1e ronde
    Ik zal nooit huilen om de wereld als het regent.
    Dat heeft geen zin met al die nattigheid.
    Ik ben nu eenmaal rijk gezegend
    met logica, verstand en onderscheid.
     
    Bij regen ben ik altijd in de wolken
    grijze watten, die huizen in mijn hoofd
    en zachtkens ruisend daar een lied vertolken
    ‘De mens- en dierheid zij geprezen en geloofd.’
     
    Ik huil pas als de zon gaat schijnen
    over ons onvolkomen land.
    Dan mogen tranen rijkelijk vloeien
    over wat wringt en steeds blijft schrijnen
    de modder en de drek waarin we zijn beland.
    Een mooie zondag zal ík nooit verknoeien.
  • 11
    2637

    Permanent monument

    1e ronde
    Ik wil mijn letters toevertrouwen
    aan jou,  perkamenten huid
    waar ze de eeuwen trotseren
    vergelen zoveel ze willen
    vervagen in de tijd
    taalgeleerden gaan plagen
    met hun weggewaaide klank
    in mist verdwenen duiding.
    Zuig mijn woorden op
    zuig ze in en laat ze niet te veel
    vervloeien tot een Rorschachtest
    voor verwende nesten
    die zich een idee inbeelden
    van mijn gitzwarte bedoelingen
    met dit permanente monument
    voor het dichten van gaten
    in het geheugen van het zilvervisje
    dat ooit mijn zinnen zal herkauwen
    tot stoffige secreten
    die de verre uithoeken
    van oneindige zolders
    zachtjes zullen vullen.
  • 12
    4760

    Sonnettata

    1e ronde
    Hier is ie dan, de eco-droom
    een eekhoorn springt van boom tot boom
    een valkje bidt een muis tot god
    een bloem bezingt haar zonnig lot.
     
    Kramsvogels die de lunch gebruiken
    oerkoeien stappen uit de struiken
    een heggenmusje mimet een heg
    oranje vlagt een vos, ver weg.
     
    Zo heerlijk, denkt de wandelaar
    maar, wacht es even, ‘t ruikt hier raar
    een lichte prikkeling, verraderlijk en omineus
    een nare kriebel, deep down in de neus:
    toch Tata-smog: kolen en staal
    natuurlyriek versterft in mijn fatale taal.
  • 13
    2639

    Spuit dus Formule I!

    1e ronde
    Geen spuitbus... De nachtbus zuigt hem in
    de nachtbus spuwt hem uit.
    Hij luistert even naar het wegstervend geluid.
    Voor hem de grijze doos, zijn werkterrein
    een koude afhaalbami in zijn hand
    de sluis, het pasje, de lopende band
    links de dozen, rechts de spullen
    steeds maar pakken, steeds maar vullen
    een eindeloze race tot zijn vervanger
    zijn code kan vervangen.
    Nu is de beurt aan de chauffeur.
    De busjes staan in het gelid
    gespoten in de vaste kleur.
    Hij rijdt altijd zijn vaste rit
    steeds sneller, sneller als het kan:
    thuis nog een kind, rijdt als een man
    de straten door, de lanen in
    flat, villa, alleenstaand of gezin
    aanbellen, afgeven, dan weer door
    de app die schrijft de snelheid voor
    vertraging kost je zo je baan
    dus trek je niets van borden aan.
    Je draait maar door, in cirkels
    op het dodelijk circuit
    om weet ik wat te brengen
    bij - geen flauw idee van - wie.
    Dan mag je naar Zandvoort.
    Daar is een volmaakt circuit
    geen ratrace daar, geen inhaalrace
    gewoon, gezellig, na elkaar
    coureurs die rijden daar een polonaise
    de fans die vieren het: patat en mayonaise
    zij weten van de prins geen kwaad
    en worden stijlvol uitgebaat.
    Spuit dus Formule I - een beetje maar
    het razen van het grauwe leven
    lost als de weerlicht op, opeens
    geen stress meer voor ’t benarde volk
    en uitlaatgassen schijnen even
    een hele lieve, grote, roze wolk.
  • 14
    2636

    Stormsonnet

    1e ronde
    Storm jaagt de zee naar het strand
    vloed geeft een boost aan de golven
    dood wier willoos meegespoeld
    onder schelpen en zand bedolven.
     
    Het schuimt tot aan de horizon
    waar brekers wolken worden
    die fel in onze richting jagen
    als volgezogen horden.
     
    Nóg laten duinen branding stranden
    regenvlagen striemen alleen
    nóg voelen ze veilig, de lage landen
    de Noordzee een zegen, geen ramp
    en ben ik een grapjas die lachend roept:
    “Het piest er nog nergens overheen.”
  • 15
    4749

    Winterbede

    1e ronde
    Blijf hier maar staan
    hier onder ons, platanen.
    Geen sneeuw die uwe angst bedekt.
    Geen regen valt voor uwe tranen.
    Geen wind waait uwe zorgen weg.
    Geen zon schijnt over uw verlangen.
    Geen vorst kleurt uwe vingers blauw.
    Geen manestraal houdt u gevangen.
     
    U hoeft echt nergens heen te gaan
    noch op de paden, noch de lanen.
    We blijven immers voor u staan
    geworteld onder uwe voeten.
    En hoog boven uwe hoofden
    verheft zich, knokig, onze takkenkrans.
    Wij delen onze wintertrance
    met ieder die dat wil
    een winterwake vóór de lentedans.
     
    Blijf hier maar staan
    u mag ons best omarmen
    of vallend als een blad de dans aangaan.
    Weet dat onze woordeloze woorden
    ook in dit jaargetij uw koude en benarde hart
    willen verzachten en verwarmen.
2020
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2026

    Als het hier en nu hapert

    1e ronde
    Het is dat de maan laag
    boven het Y hangt
    als een verbleekte zon
    anders zou je niet geloven
    dat een verdienmodel
    plotsklaps kan omslaan
    in een verdoemmodel
    dat we onze tijd verdaan
    hadden aan de waan
    van de dag of nacht.
     
    Het is dat de zwaan het water
    en de zwaluw de lucht beheerst
    anders zou je vrezen
    dat het allemaal voorbij is
    dat we leven in het laatste seizoen.
     
    Het is dat de klaproos
    als een rode vlag
    de strijd aanbindt met het kijkgroen
    anders zou je uit pure wanhoop
    omhelzen wie je pad kruist
    zoenen wie je weg verspert
    de nies inhaleren van je erfvijand
    zingen in het steeds grotere koor
    van mensen die vermoeidheid
    verwarren met vrijheid
    denkvrijheid verfoeien
    vanwege gevoelsverwarring.
     
    Het is dat de dag de avond baart
    de avond de nacht, de nacht de morgen
    anders zouden onze zorgen stollen
    in het hier en nu
    dat ademloos en radeloos hapert.
  • 2
    2268

    Bacteriële Jeremiade

    1e ronde
    Vanochtend na het opstaan was er meteen iets aan de hand
    de rechter én de linker, een serieuze opstand.
     
    Namens de handbacteriën sprak Pseudomonas luid:
    ‘Je houdt niet van je huid, noch van de samenleving
    die  daarin welig tiert; gedraagt je als een wraakgod
    die ons heelal bestiert als Sodom en Gomorra.
    Zo dom! Door deze massamoord help je jezelf om zeep.’
     
    Ik was nog niet echt wakker, ging bij mezelf te rade
    hoe te reageren op deze bacteriële jeremiade.
    Tenslotte mompelde ik iets: welgemeende adviezen
    coronale oorlog, collaterale schade, niet hoesten, kuchen
    niezen.
    “Ik heb mijn burgerplicht vervuld: mijn handen
    gewassen in chemische onschuld.”
     
    Dat was tegen de zere staaf van de bacillen
    en tegen de bol in van de kokken.
    Acinetobacter, Enterobacter, Klebsielle, Micrococcus
    Proteus én Staphylococcus antwoordden met miljoenvoudige
    luidkeelse achtergrondkoren: “Wij steunen Pseudomonas.
    Kies voor je zelf, kies voor ons. Ook wij haten virale dingen
    en fagen die bij ons binnen willen dringen.
    Wij zijn je vrienden, vormen jouw profiel.
    Is het nog steeds niet tot je doorgedrongen:
    wij, ondoordringbare laag, jouw bacterievolk
    beschermen je tegen die vijandige regenwolk
    van indringers, klein en kleiner.
    Ontsmetten is besmetten, hoe sterieler, hoe virieler
    het virus toeslaat
     
    Laat ons zitten, zie ons zitten.
    Je bent wel eenzaam, maar nooit alleen.”
     
    Ik voorvoelde een zeperd.
    keek de krasse Pseudomonas nog een keer aan
    gaf hem een hand en ben met een bevrijd gevoel
    naar buiten gegaan op zoek naar, met jouw hulp
    een nieuw, viraal bestaan.
  • 3
    3936

    Code w i t

    1e ronde
    Even ligt
    als een plas vers bloed
    de rode code in de witte wade
    tot vallende vlokken
    zich er over ontfermen
    in vertragende tijd.
     
    Het is nu zo stil
    als het witste wit
    van een lange bede
    om vrede.
     
    De boombasten zijn behangen
    met de zuiverste zijde
    de aarde bedekt
    onder het mooiste laken
    dat je nodigt om te rusten
    je als een vlokje neer te vleien
    en fluisterend
    terwijl een donzen dekbed
    op je neerdaalt
    een geheime code
    neer te leggen in het oor
    van je geliefde.
     
    Noch rood, noch oranje
    maar: wees immer teder
     w  i   t.
  • 4
    2270

    Gebed zonder end

    Top 1000
    Jij wilt dit niet.
    Van plastic heb je je buik vol.
    Je vliegt niet meer.
    Voor zoete koek slik je het elastiek van de postbode.
    Weet jij veel dat het geen wormen zijn.
    Je maakt een nestje van giftig hondenhaar
    geen mees die het weet
    maar naar je jongen
    kun je fluiten.
     
    Jij wilt dit niet.
    Ik zie je ijsberen op kale rotsen
    ik hoor je spartelen in minderende meren
    ik kan je zien luchthappen in kermende megastallen.
     
    Maar wie ben ik?
    Ik ben hooguit een stem
    met zwakke stembanden
    die fluistert naar zijn medemens:
    ‘Plant elke dag een boom
    en stook geen vreugdevuur.
    Ontferm je over grond
    al bijna dood
    zaai uitgeputte akkers
    in met zuiverende kruiden
    en neem een houten bed
    - dat blijft tenminste
    drijven.’
  • 5
    3929

    Hedendaags drincklied

    1e ronde

     
     
    Heel veel is dicht
    maar Bar Weinig is open
    iedereen welkom
    om binnen te lopen
    Het is er gezellig.
    De jukebox glimt prachtig
    De wein is er gratis
    we zingen eendrachtig
    dat we door zullen gaan
    en dat doen we dan ook:
    er wordt veel gedronken
    maar totaal niet gezopen.
    Je kunt er je pen
    in een inktpotje dopen.
    Je kunt er ook dansen
    in een zaal achteraf.
    Ach, de meisjes zijn prachtig
    maar de jongens zo laf.
    In Bar Weinig zijn barkrukken
    domweg gelukkig, stuk
    voor stuk niet weg te branden
    spijt zelfgestookte KorenWein.
    Het is er één groot zen en zijn
    alleen de drank klokt, niet de tijd
    we lallen en omarmen wat
    wat rest is de vergetelheid.
     
    Heel veel is dicht
    maar Bar Weinig is open.
    Da’s toch veel meer
    dan we durfden te hopen.
  • 6
    2266

    Het gat dichten

    1e ronde
    We gaan niet wachten
    tot het straks weer mag.
    Nu jij me leest
    heb jij het gat gedicht
    tussen de naakte waarheid
    en de mooie droom.
    Kijk, nu wandel je al
    hand in hand
    over de volle markt
    of knuffel je meteen
    vriendinnen in het park
    en dansen we al lang
    een polonaise
    op het dronken plein.
    Als ik jouw stem mag zijn
    dan zien mijn woorden
    dankzij jou het levenslicht.
    Als je me leest
    of me aan iemand voorleest
    heb jij het gat gedicht.
  • 7
    3934

    Het liedje voor de danseres

    1e ronde
    Je hebt de mond van Mona Lisa
    maar je bent geen schilderij.
    Je kunt verrukkelijk bewegen
    en je danst altijd met mij.
     
    Je lijkt een beeld van Giacometti
    alles aan je frêle, lang
    maar je danst met heel veel gratie
    en niet zelden wang aan wang.
     
    Voor Gustav Klimt zou je een muze
    op een mooie sofa zijn
    maar ik sluit je in mijn armen
    In een eindeloos refrein.
     
    Oh, je lachjes en je lippen
    oh, je heerlijk zachte huid
    je charme en je passie
    ik wil, ik wilde je als bruid.
     
    Ik had je moeten schilderen
    nog voor de laatste dans
    maar met wat jou bewegen doet
    maakt vastleggen geen kans.
     
    Toch dans ik nu alweer met jou
    en zeker niet alleen
    want wie hier deze woorden hoort
    die danst zó om ons heen.
  • 8
    2025

    Het nieuwe samenzijn

    Top 1000
    Je moet geraakt zijn
    wil je kunnen missen
    zei Johan Cruijf nooit.
    Een gemiste kans.
    Missen is een mooi gevoel
    zolang er uitzicht is op meer,
    zolang het haast een vorm
    van onbevangen voorpret is
    is missen slechts een opmaat
    voor verlangen.
     
    Soms voelt missen als mist
    die langzaam optrekt
    een vorm van hoop
    op beter zicht.
     
    Soms is missen een kalme kou
    die binnendringt
    steeds dieper in je kruipt
    als traag begin
    van rouw.
     
    Missen is vaak
    een misverstand
    wie je mist is daar
    waar je maar wilt
    als je maar wilt
    zien
    als je maar wilt
    voelen.
     
    Mis maar raak:
    missen is het
    nieuwe samenzijn.
  • 9
    2029

    Het tarten van de god

    1e ronde
    Zelfs nu het spookt in de voorsteden
    en onbekookt tekeer gaat
    op het platteland
    nu holle zalen vol ademnood
    hun eigen stilte
    weergalmen en beamen
    verlies ik geur noch smaak
    als ik aan jou snuffel
    je aanraak, liefkoos
    en knuffel.
     
    Heus, ik ga niet op een draagbaar
    in een witte doos geschoven
    op gillende wielen door de stad
    zolang ik met je loop
    en dans en speel en zing
    aan de rand van die verholen
    verspreider, die vulkaan
    van hoon en spot
    die om de hoek loert
    die stapelgekke
    rijkbekroonde god
    die zich gek lacht
    om ons gewriemel en beweeg
    dat hem voortstuwt
    zijn eiwit zin geeft
    zijn magma uit te spuwen
    waarvoor de aarde beeft.
     
    Dus kom vanavond weer
    in mijn armen, omzoom
    je dromen met kussen
    het tere spel van lippen.
    Houd moed
    eens komt de ommekeer.
  • 10
    3930

    Loos gaan

    1e ronde
    Dat ik me verbeeldde
    dat jij ogen had
    tijdens contactloos betalen
    dat was een nieuw genot.


    Ik hunkerde al snel naar meer:
    contactloos eten
    contactloos reizen
    contactloos sjansen
    contactloos daten
    contactloos sterven.


    Terwijl ik
    met dode ogen
    naar je keek
    mijn pasje
    luchtig langs je zij
    veegde
    en jij
    even oplichtte
    een groen veetje
    op je screen toverde
    een papiertje
    uitbraakte
    gleed de urn
    geluidloos onder mij
    ving contactloos
    mijn resten op.


    Het ultieme genot.
     
    Dit gedicht is mede mogelijk gemaakt door:
    ING-bank, de bank voor de betere toekomst.
  • 11
    2269

    Mooi

    1e ronde
    Soms moet je mooi weer spelen
    je moet de nachtegaal kussen
    je moet de rupsen laten bungelen
    je moet het land laten stuiven
    je moet de zonsondergang kussen
    je moet het zeeschuim laten dansen
    je moet de tong vakantie geven
    je lippen laten walsen
    elkaar in de armen sluiten
    je moet de benen kruisen
    de handen verstrengelen
    de neuspunten laten knuffelen.
     
    Soms moet je mooi weer spelen
    omdat de zon schijnt
    het echt mooi weer is
    te mooi om weer
    te zijn alleen maar weer
    mooi.
  • 12
    3932

    Of toch een aardbei?

    1e ronde
    Dat mijn hart klopt
    als een bus
    een lijnbus.
    Bij elke halte gaan
    alle deuren open
    zitplaatsen te over
    staanplaatsen genoeg.
    Een bus die dagelijks
    zijn rondjes rijdt
    passagiers of niet
    een lijn waar in het weekend
    wel eens iemand instapt
    om te dansen in de stad.
     
    Dat mijn hart een hart is
    met kamers en met boezems
    een hart dat pompt
    met bloed dat bruist.
     
    Dat mijn hart een belbus is
    vrijwillige chauffeur
    die van gehucht tot gehucht
    ophaalt wie een ritje wil
    van Nirgendwo naar Nergens.
     
    Dat is mijn hart
    dat ik onlangs hervond
    het eerste van
    de koude grond.
  • 13
    2020

    Op zoek

    1e ronde
    Als het lawaai wegvalt
    als de deuren dichtgaan
    als de afstand aanstaat
    als de benardheid toeslaat
    als ze niet meer verstaan
    wat je gisteren zei
    en niet meer willen horen
    wat je morgen kwijt wilt
    ga je de straat op
    lacht naar een reiger
    kijkt naar een paspop
    staat stil bij een bloembak
    wacht op een zonnestraal
    kruist dan die ogen
    die ook schijnen te zoeken
    en ja, een gebaar
    dat oogt als een groet
    het leven loopt vreemd
    maar je dag is weer goed.
  • 14
    2263

    Samenkomen

    1e ronde
    Als de Eufraat en de Tigris
    samenkomen
    samen verder willen stromen
    dan vieren dat de dieren.
    Herten burlen, pauwen schreeuwen
    vlinders dwarrelen als blaadjes
    blaadjes fladderen als vlinders
    honden worden wilde wolven
    katten zijn zo fier als leeuwen.
    Een lofzang klinkt er in de bomen
    als de Eufraat en de Tigris
    samenkomen.
     
    Als de Eufraat en de Tigris
    samenkomen
    samen verder willen stromen
    dan vloeien ud en vedel
    samen met de ney
    in tijdloze tuinen van lusten
    waar koralen van de kora
    drijven naar verre kusten
    met onbekende idiomen
    als de Eufraat en de Tigris
    samenkomen.
     
    Als de Eufraat en de Tigris
    samenkomen
    samen verder willen stromen
    vermengt het zoet met zoet
    op reis naar nieuwe velden
    vol weelderige bloemen
    en klinkt een heerlijk zoemen
    op weg naar hoger honing
    als koningin en koning
    van vruchtbare valleien
    die als gedienstige lakeien
    de oevers gaan omzomen
    waarin de Eufraat en de Tigris
    voor altijd samenkomen.
  • 15
    2022

    Zwanendans

    1e ronde
    Het was gewoon een bankje in de buurt.
    We zaten in de zon en keken naar de vaart
    waarin twee zwanen zich te water lieten
    onder het tintelverse bladerdak.
    Terwijl zij gleden ontstond er zienderogen
    een trage dans van zwanenhalzen.
    Nu eens synchroon, dan om de beurt
    doorkliefden snavel, kop en nek
    het glinsterende waterdak
    en doken dan weer op.
    We zagen dat ze in een zachte boog
    traag naar ons bankje gleden
    de witte verenlijven onbewogen
    maar duikend met de kop
    omlaag en dan weer op
    het water in en uit
    het tempo steeds omhoog
    van stap, naar draf, galop
    soms nekken kruislings in een fraaie boog
    over elkaar, nog iets sneller, nog iets feller
    elkaar gelijk
    tot in een snelle move
    de een zich op de ander schoof
    half onder water drukte.
     
    Een harde snavel grijpt een witte nek
    een scherpe kreet
    klinkt uit de onderdrukte bek.
     
    Het is gedaan. Het is volbracht.
    Het zwanenpaar plukt nog wat veren in model
    gaat uit elkaar, zwemt plechtig rond
    de rimpels raken uit de sloot.
     
    Niet veel later
    verlieten wij dat bankje aan het water
    en achtten weer met gloed bewezen
    dat in dit aardse leven
    het veel minder om de daad
    dan om een heerlijk voorspel gaat.
2019
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3114

    Afspiegelingen

    1e ronde
    Is het dansen
    op zuiver water
    op dun ijs;
    is het vallen
    juichen
    springen;
    is het vrijheid;
    een grijs gat in de lucht;
    is er geen ontkomen aan?

    Wie komt er uit de verf
    wie schuilt er achter dikke lagen
    bruine vlekken, vuile streken
    wie trof haar aan
    en schonk het groenige licht?

    We kunnen dwalen
    naar de horizon
    in de ruimte ons verliezen
    tot
    onze ogen verdrinken
    en schitterend
    de blauwe waarheid
    boven water komt.
  • 2
    3110

    Dromen blijven

    1e ronde
    Je was vooral verbaasd.
    Je was nog nooit
    alleen in ‘t bos geweest
    je had nog nooit
    van struikrovers gehoord.

    Je was vooral verbaasd.
    Je lachte naar de zon
    plukte een pinksterbloem
    zoals een kalfje
    een madeliefje.

    En nu zag je hem staan
    die boom
    maar niet het griezelbos
    waar struikrovers, gauwdieven
    bandieten, sluipmoordenaars
    hun slag zouden gaan slaan.

    Je was vooral verbaasd
    dacht dat je droomde
    en zo was het ook
    je droomde van een zonnig land
    en van een hondje
    zijn zachte vacht
    tegen jouw tere huid
    en toen weer van een olifant.

    Je lachte opgelucht
    voor je het wist & ongezien
    was je het enge bos
    weer uit.
  • 3
    4537

    Gebed zonder end

    1e ronde
    Jij wilt dit niet.
    Van plastic
    heb je je buik vol.
    Je vliegt niet meer.
    Voor zoete koek
    slik je het elastiek
    van de postbode.
    Weet jij veel
    dat het geen wormen zijn.
    Je maakt een nestje
    van giftig hondenhaar
    geen mees die het weet
    maar naar je jongen
    kun je fluiten.

    Jij wilt dit niet.
    Ik zie je ijsberen op kale rotsen
    ik hoor je spartelen
    in minderende meren
    ik kan je zien luchthappen
    in kermende megastallen.

    Maar wie ben ik?
    Ik ben hooguit een stem
    met zwakke stembanden
    die fluistert naar zijn medemens:
    ‘Plant elke dag een boom
    en stook geen vreugdevuur.
    Ontferm je over grond
    al bijna dood
    zaai uitgeputte akkers
    in met zuiverende kruiden
    en neem een houten bed
    - dat blijft tenminste
    drijven.’
  • 4
    3111

    Het einde van de mysticus

    1e ronde
    Een mysticus die zich in de mist
    een beetje in de weg had vergist
    mompelde in zijn baard
    “Dit loopt niet zo’n vaart
    de weg was toch al het doel
    ik volg gewoon mijn gevoel.”

    Hij zette een stap
    God hoorde een klap
    De mysticus, verdiept in ‘t ravijn
    miste nu niets meer, in zalig niet-zijn.
  • 5
    3115

    Het liedje voor de danseres

    1e ronde
    Je hebt de mond van Mona Lisa
    maar je bent geen schilderij.
    Je kunt verrukkelijk bewegen
    en je danst altijd met mij.

    Je lijkt een beeld van Giacometti
    alles aan je frêle, lang
    maar je danst met heel veel gratie
    en niet zelden wang aan wang.

    Voor Gustav Klimt zou je een muze
    op een mooie sofa zijn
    maar ik sluit je in mijn armen
    In een eindeloos refrein.

    Oh, je lachjes en je lippen
    oh, je heerlijk zachte huid
    je charme en je passie
    ik wil, ik wilde je als bruid.

    Ik had je moeten schilderen
    nog voor de laatste dans
    maar met wat jou bewegen doet
    maakt vastleggen geen kans.

    Toch dans ik nu alweer met jou
    en zeker niet alleen
    want wie hier deze woorden hoort
    die danst zó om ons heen.
  • 6
    3119

    Lofzang op de nieuwe kolonisten

    1e ronde
    Kaspische slijkgarnaal
    zwartbekgrondel, marmergrondel
    Donau pissebed, Russische steur
    Reuzen vlokreeft, Donau vlokreeft,
    pluimspriet vlokreeft!
    Bloedrode aasgarnaal, roofblei
    Driehoeksmossel, Quaggamossel...

    Geen scheldpartij dit klankenfeest
    Dit is wat rondhangt
    in Amsterdamse grachten.
    Iedere vis of roofblei
    mossel, grondel, aasgarnaal
    kwam vroeg of later
    via het Donau-Main kanaal.
    De braafste immigrant
    - de wat? - een Quaggamossel
    filtreert een liter water, elke dag
    Ik meen nu ook een heel zacht
    quagga, quagga, quagga
    te horen, het pompen
    van miljoenen tweekleppigen
    niet te beroerd om in het slijk
    der Amsterdamse grachten
    - quagga, quagga, quagga -
    met vereende krachten
    - quagga, quagga, quagga –
    te eten van die walgelijke algen
    troebel water te zuiveren
    ogen te openen
    voor het onderwaterleven .

    Vandaar deze bescheiden lofzang
    op nijvere exoten
    - te diep verankerd
    voor de oppervlakkige blik -
    die goed doen onder water
    en stiekem xenofobe fixaties
    - quagga, quagga, quagga -
    bespotten en bespatten.
  • 7
    3118

    Loos gehen

    1e ronde
    Dat ik me verbeeldde
    dat jij ogen had
    tijdens contactloos betalen
    dat was een nieuw genot.

    Ik hunkerde al snel naar meer:
    contactloos eten
    contactloos reizen
    contactloos sjansen
    contactloos daten
    contactloos sterven.

    Terwijl ik
    met dode ogen
    naar je keek
    mijn pasje
    luchtig langs je zij
    veegde
    en jij
    even oplichtte
    een groen veetje
    op je screen toverde
    een papiertje
    uitbraakte
    gleed de urn
    geluidloos onder mij
    ving contactloos
    mijn resten op,
    het ultieme genot.

    Dit gedicht is mede mogelijk gemaakt door:
    ING-bank, de bank voor de betere
    toekomst.
  • 8
    3117

    Mijn dierentuin

    1e ronde
    En weer meldt zich
    steeds onvriendelijker
    het dierenbevrijdingsfront.
    Je zegt, okay
    drie kilo bacteriën
    en nog wat ongedierte,
    dat is wat ik heb.
    Een hoonlach is je deel.

    Met het mes op de borst
    beken je dan maar:
    in het spiegelpaleis
    van je schedel
    achter de kooi
    van je ribben
    onder het uitspansel
    van je middenrif
    laverend tussen
    je buikorganen
    huizen:
    een leeuw, een wezel
    een kudde lemmingen
    een al te vrijgrage poes
    een nogal bijtgrage hond
    een aardig dom schaap
    een best wel geile bok,
    een ezel, een holenbeer
    een heus wel slimme rat;
    een illegale santenkraam.

    Bekennen is niet genoeg
    zegt het mes.
    Als gebaar van goede wil
    laat je de leeuw alvast gaan -
    achter de dierenbevrijders aan.

    De wezel blijft bij je
    trillend opgekruld
    op je spasmodische
    darmen.
  • 9
    3116

    Mooi zo

    1e ronde
    Soms moet je mooi weer spelen
    je moet de nachtegaal kussen
    je moet de rupsen laten bungelen
    je moet het land laten stuiven
    je moet de zonsondergang kussen
    je moet het zeeschuim laten dansen
    je moet de tong vakantie geven
    je lippen laten walsen
    elkaar in de armen sluiten
    je moet de benen kruisen
    de handen verstrengelen
    de neuspunten laten knuffelen.

    Soms moet je mooi weer spelen
    omdat de zon schijnt
    het echt mooi weer is
    te mooi om weer te zijn
    alleen maar weer
    mooi.
  • 10
    3113

    Wanneer weer herfst?

    1e ronde
    De bladblazernij slaat weer toe
    en nijdige veegwagens.

    Het ijle kleed dat om de naakte takken
    van stille, hoge bomen
    bleef verkleuren van lentegroen tot herfstig rood,
    het bladgoud van beuken, berken en platanen
    van ginkgo biloba’s, walnoten en esdoorns
    wordt in walm van hondenkak en dieselolie
    verdreven van de grond die het wil voeden
    in modderige trommels vermalen
    geperst in ronkende vuilniswagens
    op rollende loopbanden gestort
    verkoold in het vagevuur
    van onze vuilverbranding.

    Wanneer, zo smacht de aarde,
    is het weer tijd voor een vacht
    van zacht rottende bladeren,
    in een novembernacht
    bekranst met parels van rijp,
    in een decembernacht
    overschilderd met zuiver wit
    van sneeuw, nog her en der
    een kartelrandje van eikenblad
    maar verder dons zo ver het oog reikt
    dat als het dooien gaat
    langzaam met de laatste voeding
    uit de bladresten weglekt
    in onderaardse eenwording
    met oude grond
    die altijd open staat
    voor lentezon en zaad?

    Wanneer is het weer tijd voor herfst?
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2420

    *

    1e ronde
    Een van haar zonen is de reis weer aangegaan
    zij ziet hem komen door het keukenraam.
    De achterdeur is nooit op slot
    hij doet hem open
    terwijl zij schuifelt in zijn richting
    even zonder stok durft lopen.
    Haar kromgetrokken schouders vangt hij in zijn handen
    een snelle zoen op perkamenten huid.
    ‘En, ging het goed? De reis?’
    ‘Ja moeder, het is goed gegaan.’

    De koffie druipt al pruttelend omlaag.
    Zij heeft wat zelfgebakken koekjes neergezet.
    Zo, eenmaal in haar vaste stoel gezeten
    ontspint zich het vertrouwde ritueel
    bekende vragen, oude verhalen
    beelden die diep zijn uitgesleten
    de fietstocht in de oorlog
    die zij nooit zullen vergeten.

    Zolang zij op haar praatstoel zit
    vormt zich een eeuwig leven.
    Pas als hij opstaat - om voor haar te koken?
    gaat de tijd weer lopen.

    Hij laat haar achter.
    Haar oude ogen kijken naar de tuin.
    Een duif ontwaart zij, die zij wil verjagen.
    Zij kan het zelf niet meer
    zij zou haar zoon nú vragen
    maar ziet hem niet meer staan.
    Hij sloot de keukendeur.
  • 1
    2201

    Bang bang bangst

    1e ronde
    Zo bang voor afwijzing
    een ijskoude stortdouche
    een deur die dichtslaat
    of juist open slaat
    een stormwind binnenlaat.
    Afwijzing: de grote angst.

    Afwijzen dan maar
    genieten van een ongenadig
    nee?
    Al even angstig:
    wegduwen, wegslaan
    wegschoppen wat
    star evenwicht verstoort
    eenzaamheid aantast
    een veilige kooi open kerft.
    Afwijzer, afgewezene
    wie is het bangst?

    Kom eens hier
    voor een woordenbad
    van troost en stomend water
    een brasa van taal
    een ongrammaticale omarming:
    lees afwijzing als aanwijzing
    zie het zo eens
    zie het altijd zo
    lees die aanwijzing
    volg de aanwijzing
    ga nog eens langs
    zet de deur op een kier
    voel de wind
    volg je neus
    en kijk eens
    waar die uitkomt.
  • 2
    2421

    Bij wijze van ansichtkaart

    1e ronde
    Wat je zoal ziet
    Elke ochtend zes grijze dames
    de enige koppen op vlakke zee.
    Elke middag de lege korenvelden
    de bramen zoet in de brandende zon.
    En in de avond de wip op het kerkplein
    die het begin zingt van een lied
    dat eensklaps stokt als het zoontje
    hangt, zijn korte beentjes maaiend
    door de lucht, terwijl vader
    in zijn armen een volgevreten hond
    langdurig van zijn zwaartepunt geniet.
    Het meeste dat je ziet vertel je niet.
  • 3
    2197

    Een man vlucht voor de maan

    1e ronde
    Het nadert middernacht.
    Een man vlucht voor de maan.
    Een storm van licht
    blaast hem vooruit.
    Zijn schouders krommen.
    Als in haast
    torst hij verlichte wijzerplaten
    in elke hand wel één.
    De tijd gunt hij zich niet
    om rond te kijken
    hij weet hoe laat het is.

    Een man vlucht voor de maan.
    Reusachtig steekt hij uit
    hoog boven uitgewoonde straten
    hoog boven stilgevallen huizen
    met maanstof overdekt.
    Sirenes hoort hij niet
    koplampen ziet hij niet
    vergeefs verwrikt hij
    zijn verkleefde fundamenten
    en vlucht dan in zichzelf.

    Een man vlucht voor de maan
    maar nergens kan hij heen
    De maan vervolgt haar baan
    Versteend staat hij alleen.
  • 4
    2423

    Lofzang op de nieuwe kolonisten

    Top 1000
    Kaspische slijkgarnaal
    zwartbekgrondel, marmergrondel
    Donau pissebed, Russische steur
    Reuzen vlokreeft, Donau vlokreeft,
    pluimspriet vlokreeft!
    Bloedrode aasgarnaal, roofblei
    Driehoeksmossel, quaggamossel...

    Geen scheldpartij dit klankenfeest
    Dit is wat rondhangt
    in Amsterdamse grachten.
    Iedere vis of roofblei
    mossel, grondel, aasgarnaal
    kwam vroeg of later
    via het Donau-Main kanaal.
    De braafste immigrant
    - de wat? - een quaggamossel
    filtreert een liter water, elke dag.
    Ik meen nu ook een heel zacht
    quagga, quagga, quagga
    te horen, het pompen
    van miljoenen tweekleppigen
    niet te beroerd om in het slijk
    der Amsterdamse grachten
    - quagga, quagga, quagga -
    met vereende krachten
    - quagga, quagga, quagga –
    te eten van die walgelijke algen
    troebel water te zuiveren
    ogen te openen
    voor het onderwaterleven .

    Vandaar deze bescheiden
    lofzang voor nijvere exoten
    - te diep verankerd
    voor de oppervlakkige blik -
    die goed doen onder water
    en stiekem xenofobe fixaties
    - quagga, quagga, quagga -
    bespotten en bespatten.
  • 5
    2195

    Loos gehen

    1e ronde
    Dat ik me verbeeldde
    dat jij ogen had
    tijdens contactloos betalen
    dat was een nieuw genot.
    Ik hunkerde al snel naar meer:
    contactloos eten
    contactloos reizen
    contactloos sjansen
    contactloos daten
    contactloos sterven.
    Terwijl ik
    met dode ogen
    naar je keek
    mijn pasje
    luchtig langs je zij
    veegde
    en jij
    even oplichtte
    een groen veetje
    op je screen toverde
    een papiertje
    uitbraakte
    gleed de urn
    geluidloos onder mij
    ving contactloos
    mijn resten op,
    het ultieme genot.

    Dit gedicht is mede mogelijk gemaakt door:
    ING-bank, de bank voor de betere
    toekomst.
  • 6
    2426

    Tussen de rijstroken

    1e ronde
    En dan nu de verkeersinformatie
    200 kilometer file in de ochtenspits
    niet slecht voor een mistige dag.

    Jouw omfloerste blik
    mijn netvlies niet meer
    dan een zeepbel.

    Tussen Den Haag en Mariahoeve
    langzaam rijdend, zes kilometer
    de linker rijstrook is dicht.

    Zijn jouw ogen open?
    Ik weet het, kan het niet weten.

    A1, gekantelde vrachtwagen
    ter hoogte van Uilengoor
    twee rijstroken zijn dicht
    een half uur - vertraging.

    Ik wacht nog even
    met het licht.

    A77, afrit naar Afferden geblokkeerd
    een uitgebroken merrie.

    Nacht nog voor mij
    adem heel diep in
    de merrie is voorbij
    de vluchtstrook
    de weg is weer vrij
    de verkeerde weg.

    Kijk de spreeuwen
    ze vliegen in formatie.
    Loslaten nu, adem uit
    met een klap neerkomen
    op je airbag

    of toch kussen.
  • 7
    2424

    Vrijspraak

    1e ronde
    Je zult maar zo bijziend zijn
    of dronken
    dat je per ongeluk
    een wildplakzuil
    aanziet voor
    een wildplaszuil.

    Je zult er maar behoorlijk
    tegenaan zijken
    betrapt worden
    de boete aanvechten
    als inbreuk op de vrijheid
    van meningsuiting:
    een kleine boodschap
    past immers best
    op een wildplakzuil.

    Je zult – hoera -
    in hoger beroep
    vrijspraak krijgen
    vrijgepleit door de tijd
    -edelachtbare, proportionaliteit -
    gelet op het feit
    dat zelfs het bepissen
    van bevolkingsgroepen
    een meningsuiting is.

    Niemand voelt nattigheid.
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6348

    Dans in vijf ritmes

    Top 1000
    Het helpt als je met je goede been
    uit bed stapt. Het verkeerde mag ook
    als je maar op goede voet raakt
    met de vloer die draagt en steunt
    op aarde, dé aarde.
    Tenen die zich krommen om de weg te wijzen.
    Hakken in het zand, een ritmisch spoor
    je bent op weg.
     
    Je kijkt om je heen naar het bewegelijke landschap:
    ellebogen die zich een weg banen
    door een oerwoud van gevoel en klanken.
    Je slaat een hoek om, kiest het hazenpad
    geeft je bloot, gaat het ezelspad
    op, omhoog, de bergpas in.
     
    De bergbeek kabbelt eerst
    een stroomversnelling, dan donderend
    een waterval. Naakt nu schittert en siddert
    alles aan het lijf dat vrijheid vindt.
    Onder de roffelende trom van
    ongenaakbare stralen vloeien tranen
    ongezien weggespoeld in zweet en helend water
    dat rukt aan haren, drukt op borsten, plettert op voeten
    als waren zij van steen.
     
    Weg drijft je lichaam
    in een rivier van klanken
    kronkelend door weiden
    wentelend om andere lijven
    die in een zee van golven
    dartelen als dolfijnen
    in fonteinen van kleur.
     
    Je stroomt uit
    De energie ontglipt je
    Je zijgt neer aan de rand
    van een stille poel.
    De diepe gronden
    blijven een vermoeden.
  • 1
    8981

    Het nieuwe Wilhelmus

    1e ronde
    Dat ik ooit
    op een golf kwelwater
    het geboortekanaal uit surfde
    vergeet ik even
    als ik juichend
    je kustlijn kust
    de zeespiegel zie stijgen
    in je ogen
    mij van jouw duinen
    laat rollen
    jouw schelp
    ontsluit.
  • 2
    7969

    Het schijnen

    1e ronde
    In het maanlicht schijnt het park vol bomen.
    Jij vroeg me mee. Ik hoor je zwijgend aan.
    Je bent de mooiste uit mijn dromen.
    De nacht is lang genoeg om ver te gaan.
     
    De manenschijn vervreemdt bekend gebied.
    De smalle paden lijken brede lanen.
    Ik ruik de zoete geur van je verdriet.
    Als parels ogen je verdwaasde tranen.
     
    Je klampt je vast aan afgewezen liefde,
    je laat je gaan, ontremd, verongelijkt.
    Ik wil met lijf en leden verdringen wat je griefde.
    Hoe meer ik naar je neig hoe meer je wijkt.
     
    Wij lopen voort, het maanlicht wit en koud,
    om ons het park, in ons een doornig woud.
  • 3
    7965

    Jij bent

    1e ronde
    Jij bent
           de adem die door jou is heen gegaan.
    Jij bent
           de woorden die een ander heeft verstaan.
    Jij bent
           als stront zo vruchtbaar voor de grond.
    Jij bent
           zweet op de huid die ons verbond.
    Jij bent
           de roodborst met zijn jazzy lied.
    Jij bent
           de schutspatroon van de vergeet-me-niet.
    Jij bent
           het nagelschaartje, eerst kwijt, nu altijd zoek.
    Jij bent
           die zinnen die je voorlas uit dat oude boek.
    Jij bent
          de lucht waarin je rook is opgegaan.
    Jij bent
          de aarde waarop wij mogen staan.
    Jij bent
          water en wijn op ons vervreemde feest.
    Jij bent
          het vuur waar wij om dansen.
     
    Zo blijf je
          alsof je er altijd was geweest.
  • 4
    6343

    Niet mijn meeuw

    Top 100
    Het zijn niet mijn spreeuwen
    maar ze bevolken mijn balkon
    hangen aan vetballen
    ruimen kruimels op.
     
    Het zijn niet mijn spreeuwen
    maar we staan in contact.
    Bij langzaam opstaan
    blijven ze zitten.
    Een te snelle zwaai
    en ze vliegen op
    naar de vluchtboom
    poetsen hun veren
    vechten spreeuwerige ruzies uit
    keren terug
    naar hun vetpotten.
     
    Het zijn niet mijn spreeuwen
    maar we schreeuwen niet
    naar elkaar. Bekijk
    ze door mijn bril
    en dubbele beglazing
    twijfel of ze echt terugkijken.
    Hun verscholen zwarte ogen
    tonen verbazing noch angst.
    Ogen om vliegensvlug
    in een wolk van soortgenoten
    op te gaan.
     
    Het zijn niet mijn spreeuwen
    maar ze troosten mij
    hun nonchalant geneuzel
    gretig pikken en hippen
    van pot naar plant.
     
    Ze gaan op de wieken
    de spreeuwen
    als een meeuw
    het luchtruim schendt.
    Niet mijn meeuw.
  • 5
    7966

    Ontsnappingsformule

    1e ronde
    Als vangen ontvangen wordt
    ontluisteren luisteren
    als ontbijten bijten wordt
    ontaarden aarden
    als ontraden raden wordt
    en ontzeggen zeggen
    als moeten ontmoeten wordt
    en roeren ontroeren
    als halen onthalen wordt
    en onthouden houden
    van,
    dan is er geen ontwaken meer
    alleen waken
    ontbloten, eren, onteren
    komen, ontkomen
    in blote dromen
    slapen, ontslapen.
    Snap je?
  • 6
    6336

    Opus 7

    1e ronde

     
    Er is geen god dan de natuur:
    wij, vogels, vissen, planten, dingen
    die in ons huizen, ons omringen.
    Er is geen god dan de natuur.
     
    Er is geen klank zonder muziek
    die ritmisch, lyrisch, zacht of schril
    steeds daar is voor wie horen wil.
    Er is geen klank zonder muziek.
     
    Er is geen god dan de muziek
    dan bloed en boezem, dans en spel
    wij zijn de hemel, wij de hel
     
    de adem die ons inspireert
    eerst inwaarts en dan uitwaarts keert
    wij, duivel, god, natuur, muziek.
  • 7
    6351

    Over missen

    1e ronde
    Je moet geraakt zijn
    wil je kunnen missen
    zei Johan Cruijf nooit.
    Een gemiste kans.
    Missen is een mooi gevoel
    zolang er uitzicht is op meer,
    zolang het haast een vorm
    van onbevangen voorpret is
    is missen slechts een opmaat
    voor verlangen.
     
    Soms voelt missen als mist
    die langzaam optrekt
    een vorm van hoop
    op beter zicht.
     
    Soms is missen een kalme kou
    die binnendringt
    steeds dieper in jou kruipt
    als traag begin
    van rouw.
     
    Missen is vaak
    een misverstand
    wie je mist is daar
    waar je maar wilt
    als je maar wilt
    zien
    als je maar wilt
    voelen.
     
    Mis maar raak:
    missen is het
    nieuwe samenzijn.
  • 8
    7968

    Recht op vallen

    1e ronde
    Een beetje standbeeld staat niet stil.
    Nog nauwelijks zijn de helden uitgebeiteld
    graniet of marmer, stevig in het steen
    geheel volgens de mode, maar bedoeld voor eeuwig
    net zijn ze onthuld, toespraken en fanfare
    tijdloze hoeden die hun starre macht
    ontlenen aan vervlogen daden
    van vastgelegd historische figuren
    of hoppetee de lijm laat los
    hysterie rukt ze van hun voetstuk
    ze maken haast verrukt een laatste vrije val
    blij toe wellicht dat er beweging blijft
    al slaat die op de grond te pletter
    zij zijn niet langer ingelijfd
    Een beetje standbeeld staat niet stil.
  • 9
    6350

    Smeekbede

    1e ronde
    Oh ongenadige vrouw die in facebook zijt
    uw koninkrijk kome, uw wil geschiede
    gelijk in mijn hemel als ook op mijn aarde.
    Oh, onweerstaanbare vrouw
    uw nabijheid is ongrijpbaar en verzengend
    ongepast en onaantastbaar
    even zwijgend als vanzelfsprekend.
    U geeft hoop aan de ongelovige
    en geloof aan de wanhopige
    uw berichten zijn lichtkogels in de woestijn
    van uw onbenaderbaarheid.
    Oh, ongenaakbare, onaanraakbare
    onvoorstelbare, onvoorspelbare
    daalt u ooit af uit uw virtuele firmament?
    Geef ons heden een onbewolkte dag
    een vruchtbare regenbui, een zonnige lach
    een teken dat geen teken is
    maar vlees en bloed
    hart en mond, been en teen.
    Of blijft u ons kwellen
    halve beloften, vage toespelingen
    plaatjes die geen gaatjes vullen
    brede smiles en andere emoticons
    uit uw onuitputtelijke ijskast.
    Oh, ijzige vrouw
    wij kruipen als wormen voor u
    in het denkbeeldige hout
    van onze bureaubladen
    wij piepen als muizen
    die maar wat raak klikken
    wij hangen naar u
    als verlepte schermbloemen
    wij zouden uw picksels likken
    als we niet bezwijmden
    onder uw reukloze aanwezigheid.
    Red ons met uw verdwijning
    met uw verschijning in levende lijve
    zodat wij onze wifiloze lichamen
    op u kunnen werpen en
    de schermen kunnen sluiten.
2016
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    5946

    Bij de vijver

    Top 1000
    Ik zag mijn moeder bij de vijver staan
    bij de verscholen vissen
    zo rustig, stil
    zo zonder haast of ijver
    alleen maar kijken naar de lelies
    en de blauwe lissen
    en haar gedachten laten gaan.
     
    Ik zag mijn moeder naar  de vijver gaan.
    Zij vroeg niets meer
    zij keek en keek
    zij telde uur, noch dag, noch week
    het werd vroeger, het werd later
    zij zag de hemel in het water
    en de hemel zag haar staan.
  • 2
    5927

    Herfstprinses

    1e ronde
    Los ben je al
    vrijgevallen
    kou laat je blozen
    wind geeft je kleur
    je bent verrukkelijk
    mooi, broos
    schoon, vroom
    waar je ligt
    geef je licht
    tegen de donkere lucht.

    Ik wil je hebben
    ruiken, betasten
    meeslepen naar
    mijn koninkrijk
    jou koesteren en drogen
    met mijn warme handen.

    Voordat ik buk
    ben je al
    weggewaaid.
  • 3
    5932

    Lamentia pro sole

    1e ronde
    In de bestekla roesten messen
    Boekenplanken trekken krom
    De post is onleesbare pulp
    Ramen druipen uit de sponningen
    Van de muren walmt kalkadem
    De was lacht schamper aan het droogrek.


    Met jou zou het zomer zijn
    Tussen de lakens feest schimmel.
  • 4
    5941

    Met het oog op terreur

    1e ronde
    Op een gegeven moment kijk ik rond met het oog op terreur
    niet bloeddoorlopen, kalm, nuchter, scherp.
    Ik zie een dijk, een gasleiding een treinviaduct over
    een drukke straat een brug over een drukbevaren kanaal
    een afgeladen tram, een drankbegoten festival
    een populaire markt waarbij een traumaheli landt.
     
    Ik denk met een brein vol terreur: onderkoelde woede, afgemeten wraak
    mijn doelen kleur ik wit, ik schmink ze af, verf ze rood met mijn verzengende boodschap.
     
    Voor ik doodgeschoten word kijk ik nog een keer rond
    ik zie spelende kinderen, tuinen vol bloemen, schilderijen die
    het afgesneden oor glansrijk overleefd hebben
    ik zie de schoonheid van een wervelende dans
    aaneengeklonken lijven, verkleedpartijen.
    De kunst van een kok prikkelt mijn lust.
     
    Veel te veel schoonheid kietelt mijn pantser.
    Ik kan maar een ding, creëren, recreëren: angst, dood, modder en bloed.
    In mij schrijnt mijn eenzame macht, mijn creatieve geest
    die niet denkt in bermbommen, bomgordels
    mijn creatieve geest, die nou eens niet
    met een vliegtuig of een kalashnikov, niet op een stadion
    of in een trein, maar nou eens met een truck op een zomeravond
    op een winderige boulevard, op een bloesjesdag van vrijheid en gelijkheid
    mijn creatieve geest die nou maar eens mijn broederschap loslaat op
    de massa.
     
    Voor ik doodgeschoten word voel ik even de triomf van de eenvoud:
    iedereen had dit kunnen bedenken, toch? Iedereen, ook zonder rijbewijs
    iedereen is creatief zo weet ik.
     Waarom, zo pijnig ik mij, gebruikt bijna iedereen zijn vermogen tot scheppen
    om toe te voegen, aan te scherpen,     te verbinden of te troosten?
     
    Ik schep chaos. Ik ben- waag het niet me zo te noemen, verdomme - ik ben
    geen spookrijder. Ik bepaal de richting, orkestreer de reactie, beheers de media.
    Dankzij mij vergeten jullie dat bijna iedereen de goede kant op
    loopt, rijdt, reed, liep.
     
    Ik lach het best,  achter mijn verbrijzelde ruit.
  • 5
    5930

    Zoo

    1e ronde
    En weer meldt zich
    steeds onvriendelijker
    het dierenbevrijdingsfront.
    Jij zegt, okay
    drie kilo bacteriën
    en nog wat ongedierte,
    dat is wat ik heb.
    Een hoonlach is jouw deel.
     
    Met het mes op de borst
    beken je dan maar:
    in het spiegelpaleis
    van jouw schedel
    achter de kooi
    van jouw ribben
    onder het uitspansel
    van jouw middenrif
    laverend tussen
    jouw buikorganen
    huizen een leeuw, een wezel
    een kudde lemmingen
    een al te vrijgrage poes
    een nogal bijtgrage hond
    een aardig dom schaap
    een best wel geile bok,
    een ezel
    een holenbeer
    een heus wel slimme rat;
    een illegale santekraam.
     
    Bekennen is niet genoeg
    zegt het mes.
    Als gebaar van goede wil
    laat je de leeuw alvast gaan -
    achter de dierenbevrijders aan.
    Woeha! Ha! 
    De wezel blijft je bij
    trillend opgekruld
    op je spasmodische
    darmen.
2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    5182

    Afnemende maan

    1e ronde

    Als een platgewalste banaan

    hing de maan

    boven het einde

    van de straat.

    Zij draaide zich om

    in haar hangmat

    dronk witte wijn

    dacht dat ze de tijd had.

     

    Het drinken maakte haar

    - de maan -

    steeds groter en steeds geler.

    Ze zakte nu wel heel erg snel

    terwijl ze zich vertwijfeld afvroeg

    of ze misschien niet afnam

    maar juist waste.

     

    Opeens lazerde ze

    uit haar hangmat

    in een dakgoot

    achter een iep.

     

    Het was lang wachten

    op de nieuwe maan.

  • 2
    5181

    Bij de vijver

    Top 1000

    Ik zag mijn moeder bij de vijver staan

    bij de verscholen vissen

    zo rustig, stil

    zo zonder haast of ijver

    alleen maar kijken naar de lelies

    en de blauwe lissen

    en haar gedachten laten gaan.

     

    Ik zag mijn moeder naar de vijver gaan.

    Zij vroeg niets meer

    ze keek en keek

    zij telde uur, noch dag, noch week

    het werd vroeger, het werd later

    zij zag de hemel in het water

    en de hemel zag haar staan.

  • 3
    5176

    Bij wijze van demonstratie

    1e ronde

    Ik neem de vrijheid

    een Charlie ben ik

    zeker niet.

    Ik ben een hand van Fatima

    de borsten van Emine

    de schouderklop van Guilly

    de omarming van José

    ik ben de stem van Achmed

    het woord van meester Jan

    ik ben de stem die aanwijst

    niet afwijst

    ik ben de stem die zegt

    je mag er zijn.

     

    Ik laat terroristen sneuvelen

    aan mijn keukentafel

    in mijn kantine van FC Kebab

    in mijn vriendenkring

    mijn scholen, ziekenhuizen

    mijn parken en plantsoenen.

     

    Vrijheid is een woord dat valt

    tranen hollen versteende beelden uit

    fluisteringen ondermijnen

    geharnaste gedachten.

    Geen middelvinger

    niet dreigen en schreeuwen

    geen opgestoken duim

    geen klokgebeier, vlagvertoon

    geen grote woorden

    niet nog meer helden

    helende krachten.

     

    Ik werd een wij

    opgelost in liefde

    verdampt

    in wolken van genegenheid

    Parijs het paradijs.

  • 4
    5161

    Goede raad

    1e ronde

    Bezie het leven als een voorspel

    leef bij uitstel, maak het laat

    wacht nog even met dat voorstel

    blijf traineren, doe de vaat

    drink een drankje, kies voor uitstel

    laat het rijpen, al dat zaad

    geniet nog even van die eicel

    spelen maar zolang dat gaat

    spiegel je maar aan die zeepbel

    die bijkans op barsten staat.

     

    Het onvoorstelbaar mooie voorspel

    sterft, voorspelbaar, in de daad.

  • 5
    5183

    Het schijnen van de maan

    1e ronde

    In het maanlicht schijnt het park vol bomen

    Jij vroeg me mee. Ik hoor je zwijgend aan

    Je bent de mooiste uit mijn dromen

    De nacht is lang genoeg om ver te gaan.

     

    De manenschijn vervreemdt bekend gebied

    De smalle paden lijken brede lanen

    Ik ruik de zoete geur van je verdriet

    Als parels ogen je verdwaasde tranen.

     

    Je klampt je vast aan afgewezen liefde

    Je laat je gaan, ontremd, verongelijkt.

    Ik wil met lijf en leden verdringen wat je griefde.

    Hoe meer ik naar je neig hoe meer je wijkt.

     

    Wij lopen voort, het maanlicht wit en koud,

    om ons het park, in ons een doornig woud.

  • 6
    5166

    Knikkerland

    1e ronde

    Las je het ook

    over de knikkers van Anne?

    Gevonden in een trommel

    ergens op zolder

    tussen andere rommel.

    Koude knikkers

    glad en rond

    hard en boos

    liggen stijf en stil

    in een stoffige doos.

    Las je ook die boodschap?

    Je kunt ze gaan zien

    voor een euro of tien.

    Anne is dood

    Haar knikkers zijn er wel.

    Het gaat dus toch

    om de knikkers.

    Niet om het spel.

  • 7
    5177

    Nachtelijke dans

    1e ronde

    De nachtkou dringt zich in mijn huid

    en de stilte dreigt het al te winnen

    Ga ik er in dit donker uur op uit

    of valt er niets meer te beginnen?

     

    De straat is leeg, de auto’s staan verlaten

    Voor wie het weet is daar die ene poort

    waarvoor wat rokers staan te praten

    er achter klinken bassen, strak, gesmoord.

     

    Er is geen weerstand meer, ik ben al binnen

    De bassen luid, de dansers onder stoom

    bewegen frenetiek of gracieus - of loom.

     

    De beats en ballads prikkelen mijn zinnen

    Mijn ritme paart met wie mijn ritme raadt

    een dans als dit is heter dan de daad.

  • 8
    5173

    Of mensen uit de lucht

    1e ronde

    Een lauwe avond na een hete dag

    de dode stroom

    kolkt na

    huiswaarts haasten de vletten

    en volgeladen jollen

    scheef gelald.

     

    De groene oever is bezaaid

    met lijven

    een oude man

    zoekt in de nagelaten waar

    naar statiegeld.

     

    Al is het al voorbij

    toch heerst de vrolijkheid

    niet tegen beter weten in

    maar opgelucht

    dat hier nog nergens

    bommen vallen

    of mensen uit de lucht.

     

    Er vallen al verdwaalde druppels

    zoet op bezwete huid.

    Hoe houden we het uit?

     

    Ze zijn al opgedroogd

    als toch maar niet

    de tranen komen.

  • 9
    6900

    Ohne Worte

    1e ronde

    Een lamp gaat aan

    wij willen het niet weten

    dat op een wrede dag als dit

    avond en nacht niet kunnen duren

    niet lang genoeg.

     

    Zo hard is het verdriet

    het liegt zelfs dat het zal verdwijnen

    terwijl het gulzig als een brandingsgolf

    raast over pekelzout

    dat overspoeld zich oplost

    van vorm verschiet

    om ooit weer te verschijnen

    op die lentedag

    of in dat ochtenduur.

     

    De lamp is duurzaam maar niet warm

    de voeten koud, de handen koud

    en in de buik klopt boos een hete koorts

    om schokkend uit te mogen stromen

    op luide vleugels van de adem.

     

    Als er een kussen is

    smoort het de hoge tonen

    kleurt het langzaam donker

    speelt voor moeder aarde.

    De lamp blijft aan

    onaangedaan.

  • 10
    5175

    Strijd der seksen 2.0

    1e ronde

    Daar rijdt hij

    op zijn Bongers-3k Viagra 2020

    zijn bierbuik hangt zwaar

    boven de superstijve stang

    van zijn fiets-uit-een-stuk.

    Het goed doorgerekende frame

    kreunt geen moment onder zijn kilo’s.

    Carbon! Hij staat niet stil.

    Hij rommelt met zijn versnellingen

    verschuift zijn Alpina Mythos 2.0 fietshelm

    om het zweet uit zijn ogen te wrijven.

    Hij heeft de wind mee en de teller

    - met een kleine inspanning –

    zal richting 30 gaan.

    Natuurlijk gaat het nog!

    Wat? Wie doet daar

    een belletje rinkelen?

    Komt een oud wijf voorbij

    op haar zacht zoemende

    Gazelle Vibratorbike 2.0.

    Haar geile batterij verborgen

    onder een lustbedervende

    De Poort dubbele fietstas Luxe – Bordeaux.

    Hij voelt zich een gepoorte zaalvoetballer

    een gedubbelde baanrenner.

    Hij schakelt nog een keer

    raakt haar achterlicht

    vindt een paaltje

    slingert richting Carboon.

    De strijd der seksen is weer open.

  • 11
    5165

    Uit zicht

    1e ronde

    In de sneeuw

    vliegt een meeuw

    vol veren

    kopveren

    borstveren

    donsveren

    staartveren

    krachtige slagpennen

    Onzichtbaar echter

    de drijfveren

    van de meeuw

    in de sneeuw

    Krachtige slagpennen

    drijven de meeuw

    door de lucht

    door de sneeuw

    drijven de meeuw

    uit zicht

    In het uitzicht

    alleen maar sneeuw.

  • 12
    6239

    Voor de verduistering

    1e ronde

    De maan is zo helder vannacht

    als uitgeknipt ligt het silhouet 

    van mijn balkon op de vurenhouten vloer.

    De stilte van dit licht is oorverdovend .

    Wie dit durft te verduisteren

    moet wel een bankier zijn

    of een dief in de nacht

    of een aarde

    die de maan niet

    het licht in de ogen gunt.

    Och dat de maan

    toch eeuwig zonde.

  • 13
    5179

    Voorbijheid

    1e ronde

    Nooit mocht ik aan je oorlel likken

    het enige taboe taboe

    terwijl ik mij wel mocht verstrikken

    in al je zo lenige ledematen

    een open oor kon hebben

    voor alle kleuren van je stem

    tot aan een hijgend requiem.

     

    Dat was voordien

    voordat

    iets onuitsprekelijks

     

    Nabijheid is destijds, sindsdien

    een ijdel woord geworden

    lichtjaren is de maat

    waarmee ik afstand meet

    Dus zien?

     

    Ja, dat toch wel, misschien

    vaag - als door een gordijn van regen

    zie ik je lippen weer bewegen

     

    maar horen wat je zegt

    al lang niet meer.

  • 14
    5169

    Vrijspraak

    1e ronde

    Je zult maar zo bijziend zijn
    of dronken
    dat je per ongeluk
    een wildplakzuil
    aanziet voor
    een wildplaszuil.

     

    Je zult er maar behoorlijk
    tegenaan zeiken
    betrapt worden
    de boete aanvechten
    als inbreuk op de vrijheid
    van meningsuiting:
    een kleine boodschap 
    past immers best
    op een wildplakzuil.

     

    Je zult – hoera -
    in hoger beroep
    vrijspraak krijgen
    vrijgepleit door de tijd
    -edelachtbare, proportionaliteit -
    gelet op het feit
    dat zelfs het bepissen
    van bevolkingsgroepen 
    een meningsuiting is,

     

    niemand voelt nattigheid.