Biografie van Dorien Dijkhuis

Dorien Dijkhuis is dichter, schrijver en journalist. Ze schrijft poëzie, proza en reisverhalen. Eerder publiceerde ze literair werk in o.a. Tirade, Het Liegend Konijn, Terras, Tijdschrift Ei, Passionate, De Optimist, Bouillon!, hard//hoofd en Extaze. In november 2019 verscheen haar debuutbundel 'Waren we dieren' bij Uitgeverij Nieuw Amsterdam.
2021
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    4054

    Onder zeil

    Top 100
    dromen zijn boten waarop we
    door het duister varen
     
    zo ver we kijken kunnen: water
     
    het is te donker aan boord om
    de zeekaart te lezen, te licht
    om de sterren om richting te vragen
     
    maar hier zijn we samen, we
    weten: waar zee is zijn havens
    waar havens zijn kades
     
    en op kades staan mensen te
    wachten en zwaaien
     
    als jij van ons tweeën het eerst
    zult ontwaken, schrijf ik je
    brieven van zee
     
    ik weet dat wanneer je ze
    leest het heel even zachtjes
    zal waaien
2020
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6053

    Er gaan verhalen

    Top 100
    dat we dachten voor altijd één te zijn, muurvast
    vertrouwend op het blok dat we vormden tot plots
    een ondergronds rommelen klonk, een klap
    iets brak, sindsdien zijn we op pad

    er gaan verhalen dat we langzaam leefden, zo loom
    dat rondom alles stormde, we zagen hoe bomen
    zich 
    hees en hortend zingend uit de aarde wrongen

    overal was alles haast en wij zo traag dat we niet
    merkten dat diep in ons het scheuren was begonnen

    er gaan verhalen dat we nu eens groots, dan weer
    behoedzaam leefden, als damschijven altijd
    naar voren bewegend

    dat we eigenlijk kevers waren die zich bij dreiging
    als stenen voordeden, de vleugels onder hun
    pantser vergaten om zo voor altijd
    stenen te blijven

    ze zeggen dat we barstten van verlangen om iets
    achter te laten, iets dat ons zou overleven

    het begin van een bergpad misschien, een gele plek
    in het gras, een kuil van waaruit je
    de hemel kunt zien, kringen
    in een vijver
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3549

    Honeymoon

    Top 100
    de laatste tijd droom ik steeds vaker dat iemand ons
    heeft opgegeven voor een huwelijksquiz op de tv
     
    bruidsparen in vol ornaat die om een koelkast strijden of
    een busreis naar Parijs, de grootste prijs voor wie het meest
    van elkaar weet
     
    we dobberen in een zwanenbootje op een studiozwembad
    de quizmaster zingt over engelen, duiven storten
    uit de hemel en jij
    weet niet hoe mijn konijn vroeger heette
     
    de zwaan maakt water en ik breek me het hoofd
    over jouw favoriete schrijver en wat je het liefst
    at op je kinderfeestje
     
    wanneer we ten onder gaan, zullen we plotseling weten:
    het is niet het water dat we vrezen, maar om eeuwig
    in die zwanenboot te moeten blijven drijven
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    4163

    *

    Top 100
    we kenden de lengte- en breedtegraad
    waar de mast zou breken, waar we kopje
    onder zouden gaan
     
    wisten ook de plek waar we ons aan land
    zouden slepen, schubben afschudden, haren
    kweken, staarten ruilen voor benen, leren
    kruipen, lopen – links rechts links – oversteken
     
    we zijn dit alles vergeten
     
    pas op een avond aan zee, als je proost
    op de toekomst/de liefde/het leven
    herinnert kippenvel op je armen je vaag
    aan de vacht die je had, vis
    die je was
     
    er is een bloedrode hemel en jij
    wacht zwijgend op wat bovenkomt
    en ondergaat
  • 2
    4162

    Overkant

    Top 100
    je zet een vinger op de kaart, trekt een lijn
    tussen landen, zegt: dit is eerder gedaan
    zo gaan we aan boord, varen uit
     
    slechts weinigen halen de overkant, zeg je
    weinigen komen ooit in een thuishaven aan
     
    land komt in zicht na dagen van deining
    we zien daken van huizen, we ruiken
    de grond
     
    bomen en mensen die in een vingertop
    pasten, nemen al gauw je hele hand
    hele hart in beslag
     
    wanneer we aan land gaan, gooien we
    stenen over onze schouders om te zien
    of het een jongetje of meisje wordt
2016
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    5423

    Iktsuarpok

    Top 100
    aan de overkant op het balkon zwaait iemand
    iemand uit
     
    op een sneeuwvlakte legt een televisiepresentator uit
    hoe je een iglo bouwt en hoe warm het daar kan zijn
     
    bij het stoplicht op de hoek schudt een hond
    water uit zijn vacht, vecht een man
    met zijn paraplu, klapt hem dicht, keert
    zijn gezicht naar een waterige zon
     
    het is de derde keer vandaag dat ik je
    in een ander verwacht
     
    Eskimo’s neuzen niet ter afscheid
    maar om iemand welkom te heten, adem te delen
     
    ik denk aan paarden, hoe ze neus aan neus
    zacht dampend in het veld kunnen staan
    en hoe de wereld klinkt wanneer het sneeuwt
     
    het is trouwens niet waar wat ze over Eskimo’s beweren:
    ze hebben geen honderd woorden voor sneeuw
     
    wel kennen ze een woord voor verwachtingsvol
    hopen, het verlangen voortdurend naar het raam te lopen
    de straat af te speuren, te zien
    of je er al haast bent