Biografie van Sascha Beernaert

Wat doe je wanneer je zevenentwintig bent en lovende woorden te lezen krijgt van Herman Brusselmans? Optie 1: je schiet jezelf door het hoofd zoals Kurt Cobain omdat je hem niet gelooft. Optie 2: je ontwikkelt een drankverslaving zoals Amy Winehouse omdat je hem misschien wel gelooft. Optie 3: je kiest een andere hobby en spaart voor een gitaar zoals die van Jimi Hendrix, want je weet niet meer wat te geloven. Nu, bijna twintig jaar later kan ik niet anders dan besluiten dat de grootste schrijver van Vlaanderen het bij het rechte eind had. Alleen wist ik dat toen zelf nog niet.
2021
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    169

    Dromen uit Majaland

    Top 100
    vannacht werd ik in het bijzijn van de imker tot kleverige
    handtastelijkheden gedwongen om voor een incestueuze, bijna
    gefermenteerde geitenwollensok zijn lever aan de brandgans te voederen
     
    uit het raam hing deel drie van het verzamelde imperium
    van mijn grootmoe: daaronder de zak kattenbakvulling uit
    haar favoriete supermarkt én het okergele van incontinentie
    dat in het verlengde van schraal maanlicht achter tussenwerpsels verdween
     
    de (ai) suppoost uit het spinnenmuseum, die (oei) voor de deur
    het tijdslot aan het winteruur onderwierp, hield mijn poreuze
    namaak ninja Turtle Donatello uit Firenze onder zijn camouflagetent
    wijl de arachnofobe vluchteling met behulp van twee macrobiotische
    Albanese worstelaars aan zijn schranspartij begonnen was
     
    zonder overdrijven: ranzige foie gras laat sporen na in een kinderkamer
    waar oud roze geverfde muren hun in Rorschach getransformeerde
    schimmelvlekken verdoezelen. bv. een tot pulp geplet lieveheersbeestje
    of een ovulerende witwanggibbon... uitgedroogd zwart Afrika tegen het plafond
     
    ook de uit China afkomstige polymerische E.T. met zijn necrotische vinger
    kwam uit zijn ufo: alles wees wederom in de richting van intrafamiliaal
    woelwater waarmee ik iedere avond de snor van Salvador Dali in een bord
    geronnen bloed tekende, of hoe het zilte van vervlogen kermiskramen,
    zoals ik die inademde tijdens het eendjesvissen, blijft achtervolgen
    telkens er pasta met tonijn op het menu staat; er met verroeste haakjes
    naar mijn jeugdherinneringen wordt gevist…
     
    ík ben de Barbapapa, de gemuteerde suikerspin gevangen onder een stolp,
    het door elkaar geschudde sneeuwlandschap dat achter bewasemd glas
    neerdwarrelt: een rariteitenkabinet waar de in wodka geweekte krenten,
    afkomstig van café ‘de Dulle Griet’ aan de overkant van een leeggelopen
    straat, in worden verdronken
     
    op Bol.com hoef je maar te klikken om het monopoly
    van iemands onschuld te bestellen, 
    maar op de kanskaart
    van het leven staan de keuzemogelijkheden 
    niet gestapeld
    in kasten vol fluweelzachte honingraten


    af en toe moet je steken durven laten,
    vallen om tot koningin te worden uitgeloot
  • 2
    136

    in alle waters vluchtend kind

    Top 100
    To write poetry after Auschwitz is barbaric
     (Theodor W. Adorno)

       in de geur van haar frêle handen ligt de Walvisman ingebed
        een jonge huid die elk spoor absorbeert biedt geen weerstand
         onder rubberzolen kraakt het geharde kruis in witte vlagen
          van de resistente letterzetter die feilloos het sparrenbos verminkt,
           kronkelt een meander doorheen een verloren stad
            met ijzer onder roestige wagons, die elkaar geen adem gunnen, splitst
             ijle lucht de naamlozen tot bloedens toe
              een schaduwschim snijdt het schrale schild van de wereld aan stukken
               achter blok 10 landt met de precisie van een V-2 raket vlinder 63542
                op de papieren wereld van het binnenplein
                 waar anders haalde zij haar tinctuur vandaan?
                  alleen de herder weet in welke richting het doodseskader is gemarcheerd
                   hij blaft driemaal kort om de bestemming 'niemandsland' vrij te geven
                    flesje wilde liguster om haar leest, vleugje hamamelis achter het oor,
                     muskus op de dijen omwille van ratten in de barak -
                      om vluchtpogingen te maskeren kleven er donsharen als klimplant tegen het prikkeldraad
                       naast de restanten van een hoogbejaarde godsdienstleraar schitteren gouden tanden
                        een knokige vinger wijst willekeurig iemand aan die bij aankomst nog bestond
                         ginds roept ze, ginds, en schraapt de laatste waan uit cementvoegen
                          met het vastknopen van de Walvisman aan een touw gaat alle hoop verloren
                           in het portaal van een verlaten wachtkamer zuigt geïnhaleerde honger zich vacuüm
                            daar waar je het gelaat van uitgedoofde zielen kan ruiken twijfelt ze
                             of een stap in hun richting volstaat om de ontbinding te laten stoppen
                              in de volgende kamer krabt een morbide kater het kruit van lege kogelhulzen
                               naast wat onbezoedelde helmen rust een klomp verse aarde
                                ze plant er de zaadjes van het nog groene gras dat in haar schoot verscholen lag
                                 de kiem van gesmokkeld verraad houdt stand
                                  lijn na lijn neemt een vijandelijk lichaam het loopgraaf in
                                   onder een brakende hemel groeit het verlangen
                                    kanonnenvlees danst tussen stukgeschoten mijnkraters
                                     aan de einder doemt dwaallicht op tot de glooiing overgaat,
                                      in graan
    velden breekt het stille glas van vermolmde maskers
                                       ze durft de Walvisman amper aan te staren wanneer haar laatste stukje
                                        bewustzijn overloopt in de littekens van het achterland

                                         weerstaat de houterige pas van het verzet, smoren de schoonheidsvlekjes
                                          in de plooien van haar lies, verstuift de bittere smaak van verderf
                                           over duizenden meters slachtafval doordrongen
                                            smeulen botten, branden huiden

                                             in alle waters
                                              vluchtend kind
  • 3
    173

    Rikki's verjaardagsfeestje

    Top 100
    het is zoals de Rottweiler op Rikki's brooddoos in de oude vaatwasmachine,
    sommige papa's zijn slechts waterverf op uitgelopen verjaardagsfeestjes

    in netjes onderhouden tuinen knikkend naar het ongehoorzame van dochterlief
    waar een verroest trampolinegeraamte de sprongen van jonge eksters dempt,

    bubbelwater en stroop zichzelf tot koningin van de vlindertuin slingeren
    er met speenkruit en klittenband menig schaafwond wordt gespalkt,

    een serpentine klieft zich door de poedersuikerlucht om de eenzaamheid
    van woensdagnamiddagen te vangen in blubberpudding met aardbeitraktaat 


    'kan het niet wat zachter met die gifgroene blik van moederskant?' 

    roept plots de buitenissige buurman met spraakgebrek en Argentijnse tongval
     
    achter een gevlochten balletboom tekent zich een plusmama in schors af
    glanzend en glitterstiftend doorheen geforceerde mallenmolens en wisseldagen
     
    'waarop lijk ik nu het meest,' vraagt Rikki 's avonds voldaan bij oma in bed
    'op mijn verwekker of die schildersezel in grootvaders schuilkelder?'
2020
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    186

    Mummie

    Top 100
    op weg naar de spoedafdeling
                             zag ik een meisje  met vreemde vingers

    ze    stond   zwijgzaam naast
     het koffieapparaat    op het einde van de gang

    toen ik   haar vroeg of er melk was loste ze zonder woorden
    op 
          zoals de huid rond jouw   versleten botten in kamer  402

    een vriendelijke bezoeker gaf mij
                                                      zijn laatste klontje suiker;

    even later  kwam de nachtzuster met nog slechter       nieuws

    om je niet te  laten schrikken dimde ik al  het licht
         in de   kamer
                       daarna dronken we zoutoplossingen uit een    lekkend infuus

    er hing een dode mus met duimspijkers
         tegen het plafond
                              zijn veren waren zwarter dan de oneven bladzijden
                                                                                                      uit je krant

    op de voorpagina   prijkte het woord   mummie in BLOKLETTERS
                        alle andere koppen   waren niet meer van   deze
                                                                                                    wereld 

    volgens de  specialist was het een   kwestie van weken
                 
       de man  die de vloer kwam boenen meende enkele   dagen

    ik moest denken aan het  dove
                                                  meisje dat geen  koffie lust
               hoe haar  handen een    driehoek zijn wanneer ze naar  huis wil

    nog voor er een dokter   aanwezig was kende ik het gebaar voor melk
         het leek een beetje
                  op dat van doodgaan en een propere
                                                                                       gang
2019
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    76

    Algebra

    Top 100
    ‘Seksuele opvoeding is wiskunde,’
    zei juf Anneleen, en ze mat in de lucht de lengte
    van denkbeeldige piemels annex dieptes van spleetjes;
    in haar klas gingen er pas handen de hoogte in
    wanneer er met elke centimeter die werd geteld
    onze schaamte zich onder schoolbanken vermenigvuldigde
    op het bord stond daarna een lesuur lang in drukletters
    ALGEBRA te lezen:

    Aangename Liefde Groeit Enkel Bij Rechtvaardige Aantrekking

    we schreven het met trillende vingers in schriften
    met horizontale lijnen – vloeipapier
    om vlekken mee te vangen

    ‘Is echte liefde dan geen priemgetal,’ vroeg iemand
    met nog een centimeter overschot in zijn te kort geworden broek,
    ‘enkel deelbaar door één en zichzelf?’
    juf Anneleen negeerde de stelling, probeerde met Oscar
    het skelet aan de hand van Pythagoras
    het voortplantingsorgaan uit te beelden: dat van de vrouw
    met spons, de man met een stuk wit krijt
    ook al veranderde ze iedere leerling op de klascomputer
    in kleurrijke staafdiagrammen, het wiskundig potentieel groeide niet –

    wij bleven priemgetallen uit angst voor een slecht rapport
  • 2
    72

    Rip

    Top 100
    het was als inhaleren tijdens een hagelbui
    een orgasme doorheen woestijnlandschap
    het leek op het gebrekkige fladderen van een wilgenhaantje
    waarbij zwarte stippen van je huid liepen

    we zwaaiden ruggelings naar de hemel voor ons
    om een pact te sluiten bleven we stil staren:
    wereldsterren in wolken zoekend

    je meende 'Chris Brown', maar ik zag eerder 'Britney'
    dat je het niet zo bedoeld had wist ik,
    maar ditmaal klonk het anders
    alsof de wind die over het water blies de passie
    van de tangoavonden op vrijdag oversteeg

    je hield je vast aan mijn verbazing
    toen je de woorden uitsprak moet je
    het spaghettimonster in de lucht ook gezien hebben
    het droeg dezelfde schoenen als je vader op zijn sterfbed

    die nacht voelde als thuiskomen
    in de bokaal waarvan jij de allerlaatste goudvis
    had ingeslikt
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    522

    interimkracht

    Top 100
    als je als interimkracht hebt gewerkt
    maak je de meest vreemde dingen mee

    zo was er de jongen die door een openstaande schuld
    voor het spuiten van graffiti drieduizend euro moest verdienen

    na een week had hij begrepen dat het onbegonnen werk was
    ook waren er mannen uit zwart Afrika die barcodes

    op bevroren giraffekeutels en olifantenivoor kleefden
    en zelfs een MILF die kartonnen dozen aan de lopende band

    met haar driften voor een veel te jonge collega vulde
    tijdens de pauzes in de kleedkamer heb ik meermaals gehoopt 

    op een vast contract en géén gelovige richting Mekka
    maar iedereen bleef stilstaan tijdens evaluatiegesprekken

    omdat ik de kunst kon appreciëren van het repetitieve werk
    ben ik doorgegaan als sorteerder van tweedehands kledij

    tot de dag waarop de hoofdredacteur van een uitgeverij
    het potentieel van een groot schrijver in mij herkende

    talent dat aanwezig is kun je niet blijven negeren
    per direct heb ik mijn interimcontract opgezegd

    en ben vreemde gedichten beginnen schrijven
    over dingen die ik als interimkracht heb meegemaakt
  • 2
    293

    koningin van de erven

    Top 100
    met het afkolven van één zeug haal je de winter niet sprak vader
    dus maakte moeder melk van de kaktussen op de vensterbank

    tante Odette spaarde in het geheim zegeltjes voor een grof wit gesneden
    bruin was voor losers, mongolen en de mannen van de andere kant

    alles lag aan de wijze waarop de tweeling de aftandse tractor manoeuvreerde:
    het met uitwerpselen vermengde gewas voedde de vlinders in hun buik

    opa's banksaldo voor een gebit was deze zomer weer ontoereikend en
    de luiers uit het winkelcentrum maakten van de oogst stadskankers

    naast het veld stonden de achterkleinkinderen als vogelschrikkers te wachten
    ergens op het erf gaven twee neerhofdieren hun instant peter- en meterschap

    op de hooizolder dronk oma vluchtig van een in havermout gedrenkte borst
    zoals ieder jaar om ons voor een nieuwe vorst te behoeden