Ik hoef de eerste adem niet te weten of de volgende planeet waar Adam wordt geschapen. Ik ken de Eva niet die ik moet zien in elke vrouw.
Geen dieper graven brengt mij dichter bij de kern dan het oppervlakkige van korst. Van de boom die ik omarm schuur ik mij enkel maar aan schors. De dieren die mij
vergezellen, zijn al eeuwen gedomesticeerd. Ik beweer dat ik niet meer wakker lig van de dingen die ik droom, heb geen idee van wat het echte leven voorstelt.
Ik hoef niet precies te horen hoe helder helder water klinkt, te zien hoe loepzuiver de kristallen blinken, hoe scherp en afgebakend eenieders einde. Een schaduw, een glimp,
een klein vermoeden kan al volstaan.
2
2833
Hulp
Top 100
vanmorgen vloog een vogeltje pardoes te pletter op zijn spiegelbeeld, kon geen doorsteek maken naar zichzelf, de wereld verderop een illusie
verdoofd en vleugellam bleef ik staren, hoorde steeds weer de doffe plof die zijn plaats niet vond in deze ochtend, in dit bruusk verstoorde schrijven
waarmee ik keer op keer de werkelijkheid spalk ik wilde wel helpen, maar iets greep in, onzichtbare zwaarte die mij in de schoenen viel als lood
zoals ik laatst niet kon verhinderen dat een tak plots knakte onder het gewicht van rijpend fruit, appels kneusde, dit gedicht vol schaafwonden
2019
Nr.
Titel
Tekst
1
4327
Apollo 11
Top 1000
Hier zijn we dan, de zelfverklaarde redevaarders met een missie, aangeland op de nachtelijke schijnwerper met het asgrijze stof dat ruikt naar buskruit. Gebrand op buit
van een onbekend en afgelegen eiland, zijn wij de vurige verzamelaars van de verweerde moedersteen en het gedoofd basalt van de Mare Tranquillitatis
die wij zoeken in onszelf, notoire landingsplaats die voortdurend op het verkeerde been zet. Want wij weten de afstand speelbaar, maar de nadering is vals:
één kleine stap is zo groot als een mens kan dromen, geen poging is heroïscher dan al kruipend door het stof waarmee de missie staat of valt.
Hier zijn we dus, bewijsvoerders van niemendal. Nauwelijks beschermd door het drukpak tegen zinsbedrog en wereldse waan, planten wij een voet,
hijsen een vlag op de maan.
2
4304
Pastiche
Top 1000
Ga niet op andermans eieren zitten broeden, vriend. Breek schalen, maar bewaar de essentie van dooiers. Lijm met de zoetstof van een verzoenende mond.
Wie makkelijk van zijn melk raakt komt immers sneller op kooktemperatuur dan je lief is. Beheers. En temper je te hoge verwachtingen misschien. Want er roert veel dat bij afkoelen klontert, maar met wat geduld probleemloos kan worden ontzien.
Maak het dus niet al te bont. Kies de noot om te kraken groener, vriend. Allergieën legio. Maal vooral om je taal en verbind. Gebruik de garde, niet de gard. Laat sudderen op een zachter vuur en bewaar overnacht op de koudste plek.
Je zal zien: 's anderendaags volgt vaak het bewijs dat wie teveel heeft opgeklopt, waarschijnlijk is verdwaald in een al te luchtig gelezen recept voor pistache-ijs.
3
4293
Platonisme van de grotsalamander
Top 1000
Wij bleke, bijziende, neotene troglobieten leven in de eenentwintigste eeuw, zie je, een en ander werd intussen grondig opgeknapt.
Naast een ingang werd nu ook een nooduitgang voorzien: veiligheid en bewegingsvrijheid zijn van primordiaal belang. Muur en looppad werden lichtjes opgehoogd in verband met stijgende waterspiegels en de hoofdwand werd bedekt met een laagje cyanotypisch blauw. Dit zou de projectie zelf nauwelijks beïnvloeden maar nieuwe ideeën zijn natuurlijk altijd welkom.
Ook aan de vraag naar een verbeterde akoestiek werd gehoor gegeven. De te gladde zijwanden werden bekleed met gerecycleerde eierdozen. Van een metaalklank of valse echo's uit het verleden is dus geen sprake meer. Het bijna rimpelloze water is helder en bevat veel zuurstof. Verwacht wordt dat onze door evolutie gedegenereerde foto- receptoren zich nu geleidelijk zullen herstellen.
Aan de kwaliteit van de nieuwe kunstverlichting zal het alvast niet liggen: die is uitstekend. Schaduwen waren nooit zó haarscherp.
2018
Nr.
Titel
Tekst
1
7761
En verder, in Plato's ideeënwereld
Top 1000
na weken van spanning en avondklok speculatie en ingehouden adem gaat als een zucht door de sidderende huizen het geruststellende radiobericht:
"in het licht van wat nu geweten dus niet te verwarren is met geworpen schaduwen op een muur in het zwakke schijnsel van een nauwelijks volle maan kan met grote waarschijnlijkheid worden gesteld:
de vermoedelijke dader heeft het weer gedaan"
2
7785
Relatietherapie
Top 1000
voor wie beter weet, verder kijkt, zijn wij, X en Y, in niets te vergelijken twee onbekenden, haaks op elkaar staande intenties waartussen een moeizaam verband.
neem de proef op de som en je zal zien: bij elkaar opgeteld zijn wij niet meer dan het merkwaardig product van onze gedeelde gewoontes.
wij vallen zelden onder dezelfde noemer, lijmen breuk na breuk met onze machteloze weinig verheffende logica
samen nu nog één maar deelbaar door twee blijft van ons alleen de rest die geen verschil maakt
Bepaal alle mogelijke oplossingen voor X en Y
3
7718
Zeigarnik
Top 1000
Kom, toe dan lief, streel lichtjaren uit ogen die nog willen kijken met het vuur dat likt aan morgen. Verdeel dit lichaam
over je vele handen en heers over de nacht die vaak niet meer is dan een wenkend bed. Verteer mij zacht, maak van je steen een hart
dat mij onverminderd redt van mijn koudbloedigheid. Wees van elke dag het uitzicht, een belofte die mij werd gedaan
over schoonheid en bekoring en wil mijn niet ontbreken, voor ik hier straks de boeken sluit. Toe, kom dan lief, spook
dat rondwaart in mijn dromen, dat draalt bij het schrijn van jou in dit huis. Het is onmogelijk je te vergeten: ik heb je nooit gekend.
2016
Nr.
Titel
Tekst
1
4605
Sardines
Top 1000
Zoals sardines, -zwermintelligente kleinverdieners van de oceaan-, de honger voeden van wie hen belagen, die opgejaagd als vee, steeds aarden naar een verdere zee.
Zoals sardines zich, -haast doelloos-, beperken tot het zwemmen in dezelfde richting van wie hen voorgaan, steeds dezelfde afstand aanhouden tot wie hen omringen.
Zoals sardines, -geschoold in volgzaamheid-, meegaan in de tunnelvisie van hun soort, nooit weet hebben van de hand die leidt, uiteindelijk gevangen raken in hun eigen logica.
Of ik, -blikopener-, hen bevrijdt, is nog maar de vraag.
2
4953
Sterk water
Top 1000
Te bewaren in ijs: je lichtgeraaktheid, gevoel van onmacht dat in vuur en vlam zet, woord dat al volstaat om te ontbranden in verongelijkt verzet.
Te bewaren in je krokodillentranen: de ongezouten mening van een ander die je onschuld vermoordt, daarna je vermoorde onschuld verstoort.
Te bewaren in azijn: je laatste herinnering aan de smaak van goede wijn, verzuurd door zelfbeklag, gesmoord in het wee en ach van je chagrijn.
Te bewaren in formaline: je gevoelige huid, te looien tot pantser van zelfverdediging, olifantenvel te plooien naar de plaagstoot die zoekt naar de zwakke plek.
Te bewaren op sterker water: je eerste middelvinger.