Alsof in stilstaand water je te vinden bent
je eigen naaktheid niet bestaat en slechts
bij vlagen je te binnen schiet. Van plastic ben je
en alles kost een vast bedrag per maand.
Ontwaken is al uitbesteed en opstaan
gaat tot op vandaag nog altijd niet vanzelf.
Je dacht te kunnen wonen aan de rand
en had een vijand nodig om van tijd tot tijd
te kunnen strijden. Waarom, vraag je, past alles
zo volmaakt in vormen die het zelf niet heeft bedacht.
terwijl jij in buitenmaatse kleren wringen moet.
Je vindt een bril dus iemand had vanaf dit punt
genoeg aan de contouren en besloot voortaan te tasten.
De scherpte van het zicht was voor jou ogen veel te zwaar
dus zie je slechts de buitenkant laat staan
dat zich van binnen iets ontvouwen gaat
Hoe loodzwaar ook de nevel zich liet hangen
of hij trok vanzelf weer op.
In orde ben je zegt de dokter en je ziet iets in haar huilen.
En buiten wil je vallen zogenaamd
zodat je opgevangen wordt en iemand
komt die zich ontfermen gaat.