een hand is een noodgedwongen aanraking twee handen zijn vrijwillig nooit knijp ik hard genoeg ik keek naar mijn vader en zijn geoliede paraaf, denkend: dit is hoe je bestaat de tijd heeft de lijnen vacuüm gezogen
hij zei: er wordt alleen over slechte mensen geschreven misschien moet ik mijn messen slijpen met mijn vingers verstop ik de zon in de verte ziet niemand een schaduw en mijn hoofd neemt de vorm van een wervel aan: net genoeg om iets vast te houden net genoeg om door te gaan
2018
Nr.
Titel
Tekst
1
4895
NAP
Top 100
we hangen slingers aan de gaten in het behang en ik verzin een gezin wat er precies tussenin woonde
ze slapen onder mijn nagelbedden en soms hoor ik ze krijsen, over iets neurologisch of over de zeespiegelstijging: dat ik eigenlijk zou moeten verdrinken dat ik drijf op een bruistablet
zoon fluistert dat ik het niet hoef te begrijpen en dat het asfalt tijdens de dageraad het zachtst is
ik klim boven NAP in de hoop niet meer te hoeven zwemmen met mijn hoofd verpakt in bubbeltjesplastic; als ik dit keer val dan breekt er niets
2
4894
pannenkoek
Top 100
we gooien druiven en raken alles behalve elkaar en proberen een woord te bedenken voor de afstand tussen ons
het gordijn bedekt de scheuren in de wand al lang niet meer en de ruimte loopt langzaam leeg; de wind slikt onze spiegelbeelden door
je zegt dat het niet uitmaakt: dat als je met geknipte nagels geen grip meer hebt je vanzelf een bestemming krijgt
dat de jongen uit de flat louter op het nachtkastje van zijn moeder bestaat
ik ga liggen op het midden van een witte streep en trek het asfalt over me heen, denkend: nu ben ik niet meer te missen
2017
Nr.
Titel
Tekst
1
274
nostal-tree
Top 100
De sfeer in de Atmo is niet meer wat het ooit was sinds het hele interieur overhoop is gegooid.
Vroeger was het er altijd zo gezellig op zondag. We stonden, bijvoorbeeld, niet meters onder water en
zo hier en daar liep er ook nog een pinguïn te graven. Groene, energieke thee was nog iets voor bij het dessert, later.
Soms mis ik die dagen echt. Het enige wat toen wit was waren leugens, in plaats van de aarde.