Biografie van Rebecca Zeinstra

Nog geen profiel opgegeven.
2019
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2351

    geboorteregisters

    Top 100
    een hand is een noodgedwongen aanraking
    twee handen zijn vrijwillig
    nooit knijp ik hard genoeg

    ik keek naar mijn vader
    en zijn geoliede paraaf, denkend:
    dit is hoe je bestaat
    de tijd heeft de lijnen vacuüm gezogen

    hij zei: er wordt alleen over 
    slechte mensen geschreven
    misschien moet ik mijn messen slijpen

    met mijn vingers verstop ik de zon
    in de verte ziet niemand een schaduw
    en mijn hoofd neemt de vorm van een wervel aan:
    net genoeg om iets vast te houden
    net genoeg om door te gaan
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    4895

    NAP

    Top 100
    we hangen slingers aan de gaten in het behang
    en ik verzin een gezin
    wat er precies tussenin woonde

    ze slapen onder mijn nagelbedden
    en soms hoor ik ze krijsen,
    over iets neurologisch
    of over de zeespiegelstijging:
    dat ik eigenlijk zou moeten verdrinken
    dat ik drijf op een bruistablet

    zoon fluistert dat ik het niet hoef te begrijpen
    en dat het asfalt tijdens de dageraad
    het zachtst is

    ik klim boven NAP
    in de hoop niet meer te hoeven zwemmen
    met mijn hoofd verpakt in bubbeltjesplastic;
    als ik dit keer val
    dan breekt er niets
  • 2
    4894

    pannenkoek

    Top 100
    we gooien druiven en raken alles
    behalve elkaar
    en proberen een woord te bedenken
    voor de afstand tussen ons

    het gordijn bedekt de scheuren in de wand
    al lang niet meer
    en de ruimte loopt langzaam leeg;
    de wind slikt onze spiegelbeelden door

    je zegt dat het niet uitmaakt:
    dat als je met geknipte nagels geen grip meer hebt
    je vanzelf een bestemming krijgt

    dat de jongen uit de flat
    louter op het nachtkastje van zijn moeder bestaat

    ik ga liggen op het midden van een witte streep
    en trek het asfalt over me heen,
    denkend: nu ben ik niet meer te missen
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    274

    nostal-tree

    Top 100
    De sfeer in de Atmo is niet meer wat het ooit was
    sinds het hele interieur overhoop is gegooid.

    Vroeger was het er altijd zo gezellig op zondag.
    We stonden, bijvoorbeeld, niet meters onder water en


    zo hier en daar liep er ook nog een pinguïn te graven.
    Groene, energieke thee was nog iets voor bij het dessert, later.

    Soms mis ik die dagen echt. Het enige wat toen wit was

    waren leugens, in plaats van de aarde.