Biografie van José Raaijmakers
Misschien voelt mijn poëzie zich het meest thuis in een fles aan een branding van zingeving en waarde. Onderweg in mijn gedichten kom ik vaak langs 'vrijheid in gevangenschap'. Hoe bewegen we binnen verwachtingen, normen, regels, gewoonten en patronen ... binnen beeldvorming? Hoe knellend maar ook verrijkend zijn verbanden tussen mensen? Hoe zit dat met onze (schrikbarende) voorspelbaarheid, met kuddegedrag ... met mijn verzet ertegen. Levensvragen intrigeren en inspireren mij ... wat is (on)macht, een geweten? Heeft de ziel een geschiedenis? Waarom voelen we kwetsbaarheid te vaak als een negatieve waarde en niet als een mooi, kostbaar gegeven, een uitgangspunt voor nieuwsgierigheid, voor moed, mededogen en acceptatie? Hoe waardevol/relatief is al het aards gemier in het perspectief van het kosmische en de eindigheid? Wat zit er in al die kleine hoekjes van het alledaagse, misschien herbergen zij juist het grote avontuur, verdienen ze nadere verkenning. En hoe bijzonder is de eindeloze herhaling die in al haar stroperigheid, het leven de indruk van een eeuwigheidsketting geeft. Geeft die indruk naast troost ook verdoving, verlamming? Al deze vragen en thema's vormen met elkaar een spannende graasweide. In de ratrace, wanen van de dagen, voel ik mij prettig als spookrijder ... op welke plekken meebewegen?Gedichten van mij zijn o.a. gepubliceerd in 'Nijmeegse Inkt', in voormalig tijdschrift 'Literama' (NCRV-Hilversum), in 'Meander' (tevens nominatie/eervolle vermelding 'Rob de Vosprijs' 2020), in de bundel 'En dan dansend in de schaduw blijven' (Literatuurprijs Zeist 2018). Er was een eervolle vermelding in Schiedam en een uitnodiging om voor te dragen in Theater ‘Rasa’ in Utrecht op landelijke vrouwendag.Verschillende gedichten zijn in de top 1000 beland bij de Turingwedstrijd/PrijsdePoëzie, een gedicht in de top 100 en de bundel ‘In donzen dromen’. In Bergen aan Zee (2022) werd mijn inzending uitgekozen voor de expositie 2022 in de branding. Oh ja .. ik haal al jaren met veel plezier het meest adem in Nijmegen.
2020
Nr.
Titel
Tekst
1
6048
Consultatiebureau
Top 100
Ben ik wel echt DE BEDOELING
krijste ik toen ik bungyjumpend aan
een glibberige draad
en met wiebelige schedelplaten
uit een vrouw stortte die zelf al bijna
een hele was maar toch
twee mensen opnieuw
in een kleinere holte van drie
wilde persen
vraag dat maar aan de wisselende
seizoenen schamperde een kraanvogel
op een paal in de natte uiterwaarden
de lepeltjes met rugdekking in de lade
namen de vraag nogal persoonlijk en
draaiden zich en masse om
maar de zwerver en de dief aarzelden
even wachten ... kom straks
nog eens terug klonk het haastig
halfvolle glazen lispelden wat
tegen een ziel van een lege fles
alleen als de maan ook ja zegt
zei de zon het aardappelveld wuifde
weg
vond de vraag maar niks zo
zonder de Hongerwinter in
Las Vegas lachten ze me zonder
omwegen uit, ik waaide
mee met de winden langs zoutkorrels
uit de rotsen lieten het zoet in rivieren
voor bruisende zeeën rolden hun
ogen van het water naar
het zand en weer terug
liet ik mij
de vrije loop in een vrouw welden
kraamtranen als twee druppels als
– wat denk je zelf –
streelde een aardige wisselautomaat
in een kamer met airco en doekjes.