Biografie van José Raaijmakers

Misschien voelt mijn poëzie zich het meest thuis in een fles aan een branding van zingeving en waarde. Onderweg in mijn gedichten kom ik vaak langs 'vrijheid in gevangenschap'. Hoe bewegen we binnen verwachtingen, normen, regels, gewoonten en patronen ... binnen beeldvorming? Hoe knellend maar ook verrijkend zijn verbanden tussen mensen? Hoe zit dat met onze (schrikbarende) voorspelbaarheid, met kuddegedrag ... met mijn verzet ertegen. Levensvragen intrigeren en inspireren mij ... wat is (on)macht, een geweten? Heeft de ziel een geschiedenis? Waarom voelen we kwetsbaarheid te vaak als een negatieve waarde en niet als een mooi, kostbaar gegeven, een uitgangspunt voor nieuwsgierigheid, voor moed, mededogen en acceptatie? Hoe waardevol/relatief is al het aards gemier in het perspectief van het kosmische en de eindigheid? Wat zit er in al die kleine hoekjes van het alledaagse, misschien herbergen zij juist het grote avontuur, verdienen ze nadere verkenning. En hoe bijzonder is de eindeloze herhaling die in al haar stroperigheid, het leven de indruk van een eeuwigheidsketting geeft. Geeft die indruk naast troost ook verdoving, verlamming? Al deze vragen en thema's vormen met elkaar een spannende graasweide. In de ratrace, wanen van de dagen, voel ik mij prettig als spookrijder ... op welke plekken meebewegen?Gedichten van mij zijn o.a. gepubliceerd in 'Nijmeegse Inkt', in voormalig tijdschrift 'Literama' (NCRV-Hilversum), in 'Meander' (tevens nominatie/eervolle vermelding 'Rob de Vosprijs' 2020), in de bundel 'En dan dansend in de schaduw blijven' (Literatuurprijs Zeist 2018). Er was een eervolle vermelding in Schiedam en een uitnodiging om voor te dragen in Theater ‘Rasa’ in Utrecht op landelijke vrouwendag.Verschillende gedichten zijn in de top 1000 beland bij de Turingwedstrijd/PrijsdePoëzie, een gedicht in de top 100 en de bundel ‘In donzen dromen’. In Bergen aan Zee (2022) werd mijn inzending uitgekozen voor de expositie 2022 in de branding. Oh ja .. ik haal al jaren met veel plezier het meest adem in Nijmegen.
2020
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6048

    Consultatiebureau

    Top 100
    Ben ik wel echt DE BEDOELING
    krijste ik toen ik bungyjumpend aan
    een glibberige draad
    en met wiebelige schedelplaten
    uit een vrouw stortte die zelf al bijna
    een hele was maar toch
    twee mensen opnieuw
    in een kleinere holte van drie
    wilde persen
    vraag dat maar aan de wisselende
    seizoenen schamperde een kraanvogel
    op een paal in de natte uiterwaarden
    de lepeltjes met rugdekking in de lade
    namen de vraag nogal persoonlijk en
    draaiden zich en masse om
    maar de zwerver en de dief aarzelden
    even wachten ... kom straks
    nog eens terug klonk het haastig
    halfvolle glazen lispelden wat
    tegen een ziel van een lege fles
    alleen als de maan ook ja zegt
    zei de zon het aardappelveld wuifde
    weg
    vond de vraag maar niks zo
    zonder de Hongerwinter in
    Las Vegas lachten ze me zonder
    omwegen uit, ik waaide
    mee met de winden langs zoutkorrels
    uit de rotsen lieten het zoet in rivieren
    voor bruisende zeeën rolden hun
    ogen van het water naar
    het zand en weer terug
    liet ik mij
    de vrije loop in een vrouw welden
    kraamtranen als twee druppels als
    – wat denk je zelf –
    streelde een aardige wisselautomaat
    in een kamer met airco en doekjes.