Biografie van E. G. Bik

Nog geen profiel opgegeven.
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    8693

    Databescherming

    1e ronde
    Het onverklaarbare aan geboren worden
    is dat niet alles moet herontdekt.

    De niet-emotie, een kenniserfenis van onduidbare herkomst
    en de gemachineerde overgave aan vernietiging.

    Dit is het eerste stadium in een conservatief kabinet, riepen we:
    de satelliet, verborgen in de aardkern sinds het begin
    signalen verzendend als 'de schepper zij geprezen' en 'natuur bestaat niet'.

    In het tweede stadium valt de geschiedenis het interne geheugen aan op een onderontwikkelde waarheid
    als wetenschap geboren uit geavanceerden-na-ons.

    Tot die tijd draag ik bij aan de clandestiene zoektocht: ik betaal
    een hacker en een chemicus om een gat te vinden.

    De onuitgevonden dingen bevatten namelijk
    eerder een lek dan een leegte:
    de aanwezigheid van het gat bevestigt haar toekomstige wezen.

    Dat is de vierde stage. Ze zal komen. Ergens tussendoor copuleren we.
  • 2
    8491

    Stolling

    Top 1000
    Ik zeg altijd: breng iets teweeg groter dan jezelf,
    dan kun je de resten beter rest laten.

    Een krimpscheur in los sediment
    bevalt immers beter dan in een plafond -
    daarin ben ik niet de enige
    en cirkels worden altijd te onpas als metafoor gebruikt.

    De dingen zijn niet zo onvergankelijk als je denkt:
    duurzaamheid zelf is voorbestemd tot uitputting.
    Alle scheuren zijn lineair -
    heeft iemand ooit een mens gerecycleerd?

    - dit zegt de architect, terwijl strijklicht
    de wand doet stollen, barsten
    omhoog kruipen, en beneden
    mollen door de fundamenten graven.
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    8592

    Alleen

    1e ronde
    Ik zou zo graag eens
    alleen op de wereld zijn
    en alleen in deze wildernis
    zonder iemand in de stad
    en overal lege straten

    alleen in dit huis zijn,
    alleen in deze kamer,
    en zonder iemand die me stoort
    alleen in mijn gedachten zijn.
  • 2
    8580

    Cultuurrelativisme

    1e ronde
    Waarom draaien ze als de aarde
    om de zon, de mensen die
    denken te weten wat
    waarheid is
     
    Ik groef mijn nagels diep in de wiskunde: wat nou als
    de overstroming kwam? Jij wel maar ik zie geen verband,
    hoe alles ineens veranderd is. Roodgeel is je reinste vergif, zeg
    je, dat vissen doet bovendrijven en geld verbrandt. Maar
    jij kan veel zeggen, je hebt geen spiegels, of misschien
    zien je ogen troebel van bloed. Sprak je maar
    waarheid – je verhult
    je hoop en je angsten in overmoed. Als dit volk gelukkig
    is, waarom bestaat hier dan poëzie?
    Mannetjes verbieden zichzelf te huilen, zacht kermend
    "waarom?" (laten tevens vanaf de leeuwenrots hun
    vrouwtjes trots aan vlaggenstokken wapperen
    als siertapijtjes – prooi
    voor de happende emancipatiegolf) en baren
    bij bierpartijtjes nieuwe feiten in te simpel pleidooi
    (zonder besef dat de geschiedenis hen bedolf
    onder een dikke laag leugens en een toefje zelfgenot):
    “dit is de waarheid, daarom.”
  • 3
    8549

    Kerosine

    Top 100
    i.
    Het gaat goed met ons -
    we leren opstaan en drie uur
    later wakker worden
     
    We smeren ons eigen brood, drinken
    aardbeiensap, hangen sleutelhangers
    aan onze broekritsen zodat we de
    weg naar huis niet vergeten
     
    Een vogel sprak over vrijheid, die ikzelf ooit
    in een kooi waarnam, en tussen de
    verhitting van kristallijne alkanen
    in een donkere melkfles
     
    Je hoorde jezelf spreken over vroeger terwijl je dacht dat je nooit oud zou worden.
     
    ii.
    Had niemand ooit explosief materiaal een halt
    toegeroepen op het moment van ontploffing?
     
    We leerden over zwaarte, en de kracht
    van relativisme, over het oneindig draaien van alle dingen
    - en vergaten het
     
    We deden experimenten, stoofden ananassen
    ’s avonds laat carbidschieten op het plein
    erupties uit stalen kooien
     
    Er was die nacht dat ik thuiskwam en mijn
    moeder me bij de achterdeur sigaretten
    rokend betrapte
     
    Onze moeders zijn dood nu, maar met ons gaat het goed -
    we smeren ons eigen brood nu.
  • 4
    8590

    Oude liefde

    Top 1000
    Ze rookte sigaren en hield van dansen. Er bestaan
    alleen maar kansen, zei ze, en kroop als een katje in mijn schoot.
    Die nacht had geen van ons beide bedacht dat
    de maan ons alle liefde bood die twee tieners nooit zelf kunnen ontdekken,
    die gaandeweg sloom op je pad komt kruipen als een naaktslak in het donker
    of als zij nu jaren later, in het nachtelijk sterrengeflonker, met haar opgestoken
    sigaar en haar
    verjaarde bekken,
    bloot -
    nog altijd ongedurig dansend als ware een katje in mijn schoot.