Biografie van Merit Vessies

Nog geen profiel opgegeven.
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    9167

    of het opnieuw zal ontdooien

    1e ronde

    het is gaan dooien in de tijd dat ik onder water zwom
    ik klim uit het water een roeiboot in
    de spanen plakken aan mijn handen
    als een tong aan een waterijsje
     
    als ik de steiger op stap, laat ik mijn veiligheidsmiddelen liggen
    en geef de boot een duw
    naar het midden van het meer
     
    ik weet niet wanneer het opnieuw bevriezen zal
    of het opnieuw zal ontdooien
     
    ik kan wachten op iemand die zegt: de winter zal weer stilstaan
    ik kan wachten op iemand die zegt: je zult je duikhelm nodig hebben
     
    ik kan op het ijs blazen tot ik er weer doorheen kan kijken
    ik kan op het ijs blazen tot het weer water wordt
  • 2
    9174

    onbetrouwbaarheid

    Top 1000

    een droom een herinnering een licht
    bezitten eenzelfde kwaliteit

    kroegfotografen leggen meisjes vast
    met uitgesmeerde lippenstift en losgedragen kleding
    handen op hun heupen en dichthangende ogen


    een man bespeelt een laserinstrument alsof het een rite is
    twee stokken in de lichtstraal en de trillingen klinken
    als een feest waar je de volgende dag al niets meer van weet

    ik google onderdrukte herinnering
    de gevonden links gaan vooral over misbruik

    hij zegt dat zijn geheugen altijd klopt
    ik droom dat ik hem neersteek, een mes in zijn nek
    het was slechts een droom, het was slechts een droom
    een beleving is anders dan een feit

    een meisje kijkt recht in de camera
    in een felrode gloed valt haar lichaam weg
  • 3
    9169

    snorkelen

    Top 100

    een meisje wacht in het water tot ze verdrinkt
    ze heeft er een snorkel bij opgezet
    het lastige aan wachten is dat je niet weet
    hoe uitzichtloos de situatie is

    halverwege de dag vraagt iemand haar hoelaat de metro gaat
    ze antwoordt: ik weet niet hoe laat het is
    ik weet niet hoelang je moet wachten
    hoelang ik hier al sta

    ze bijt op het plastic in haar mond tot het vervormt
    en tegen haar verhemelte schuurt, ze bijt
    tot het op oude kauwgom lijkt

    er is geen metrostation en het water komt nooit hoger
    dan een centimeter onder het uiteinde van de plastic pijp
    zolang ze stil blijft staan