Biografie van Wietse van Engeland

 
Toen ze jong was rende ze heen en weer
op het schoolplein zodat het leek alsof
ze iemand had om mee te spelen.
 
Ze slaapt nu met een hond in haar slaapzak
en probeert ’s morgens de toekomst te lezen
in de krassen op haar buik.
 
Het klamme, verbeten gras druppelt nog zijn protest
buiten krassen de ganzen een hiëroglief in de lucht
maar hun taal vergat ik al lang geleden.
 
We zitten hier nu weer, afgesleten tot korrels
het fijne zand dat in zandlopers past
en bepaalt wat hard of zacht is.