Biografie van Ludwig Van de Voorde
(Wachtebeke, 1967) Noemt zichzelf onderaan een gedicht ook wel eens Lode Van Wabeke. Draagt gedichten voor aan de kippen als wederdienst voor de eieren, voor een passant die het aandurft te blijven staan, of voor zijn hond die tijdens het voordragen met grote ogen kwispelt en eigenlijk alleen maar op het woord 'wandelen' wacht. Ten slotte voor zijn talrijk publiek van huisstofmijten die heel erg van opwaaiend woordstof houden. De jury van de gedichtenwedstrijd van Harelbeke vond zijn gedichten in '20 en '21 ook te pruimen, hij werd er tweede en derde. Wint hier en daar soms iets, genoeg om er goed van te slapen. Volgt les aan de KunstAcademie Woord in Gent bij David Troch, winnaar van de derde Turing-editie. Op een dag loont dat, hij voelt het.
2020
Nr.
Titel
Tekst
1
409
het binaire stelsel
Top 100
iedereen mag voor een poos een deeltje
van deze aarde gebruiken, zei grootvader,
en hij liet de speculoos loodrecht
als een heipaal in zijn koffie zakken,
doopte drie keer ondeugend
vader, zoon, en karamel,
en legde ze waterpas te rusten
op zijn boterham.
kijk, er is nog plaats, zei hij, er kan gerust
nog een vriendje bij. want alleen is maar
alleen, in de ark van Noah
bestond alles toch ook uit twee?
toen zei hij niets meer, deed nog een kopje
onder, trok in gedachten met oma de oude
zeilen nog eens aan, was ongeveer klaar om
het bruikleen netjes weer terug te geven.
2
812
weerbericht
Top 100
op een stoel aan de wastafel kijk je
recht de spiegel in, hoort me rommelen
in de kast.
je morgengewaad over blote
schouders, een handdoek in de holtes
van je sleutelbeenderen gepropt.
nat maken met warm.
regen, zeg ik. het regent, pa.
ik spat, en je lacht in het huis van
vergeten.
met je hoofd achterover volgen
ogen het naderend wolkendek.
weer volgezopen witte dikkerds, pa,
we gaan ons goed moeten aankleden.
je murmelt eigengereide voorspellingen
voor komende dagen en tijden.
een zuidwester scheert
rechte, witte randen, spoelt de hemel
met ozon aftershave, je
luistert of je iets in de verte hoort.
oude natuur zalft je huid,
trekt de voering van je geheugen
verder uit.
verder blijft alles droog vandaag,
zeg je. en lacht.
2019
Nr.
Titel
Tekst
1
1427
Familiereünie
Top 100
wat valt daar eigenlijk te ontdekken behalve
onvruchtbare grond en doelloosheid ? waar
de leegte gespleten hoeven beslaat, het
ouderlijk huis nauwelijks iets aan zichzelf
kan beloven, het weke vlies van onmacht
wazig door het familiealbum staart?
deze slavernij - vergeef mij het woord-
lijkt nog zo jong, zo onbezonnen te sporen,
en ik vraag me af hoeveel meer vroeger nog zou
binden, als jij niet bang zou zijn door negentien
paar ogen te worden bekeken. en ik weet wat
jij zou zeggen: alleen een filantroop slaat
een praatje met de wapens die hij ontmantelt.
2
707
Vos
Top 100
deze zomer kroop je uit kinderverhalen, uit mijn oude fotoboek
op school, waar je naast een zeldzame uil stond, een wisent
en een everzwijn met jongen die op grote coloradokevers leken.
allemaal dieren wisten we, die ergens bestonden, maar niet hier.
verlaat je nog altijd je ranzig hol na het tijdperk van een kinderslaap?
strijk je nog neer in het veld, langs de beek, mijn volwassen hoofd?
is er nu meer dan dat mij ontgroeid vraag ik me af, meer dan de lepe
glimlach om je mond, het geniepig achterom kijken na een aanslag?
in de schemering stof je met pluim het graan en maïsblaren af
loop je door de rijen gehuchten in en uit, en onderwijl hou je alle
woonkamers onder gericht, kent mensengewoonten uit het hoofd.
ik weet hoe geduldig je jezelf in mijn tuin bekoort.
jij kent straks weer het gunstig ogenblik om angstkoppen af te scheuren
de grond met bloed bezegelt die de foto van het kind hier nog groter maakt.