Biografie van Ludwig Van de Voorde

(Wachtebeke, 1967) Woordsabbelaar in bijberoep. Noemt zichzelf onderaan een gedicht ook wel eens Lode Van Wabeke. Draagt gedichten voor aan de kippen als wederdienst voor de eieren, voor een passant die het aandurft te blijven staan, of voor zijn hond die tijdens het voordragen met grote ogen kwispelt en eigenlijk alleen maar op het woord 'wandelen' staat te wachten. Ten slotte voor zijn talrijk publiek van huisstofmijten die heel erg van opwaaiend woordstof houden. De jury van de gedichtenwedstrijd van Harelbeke vond zijn gedichten in '20 en '21 ook te pruimen, hij werd er tweede en derde. Wint hier en daar soms iets, genoeg om er goed van te slapen. Volgt les aan de KunstAcademie Woord in Gent bij David Troch, winnaar van de derde Turing-editie. Op een dag loont dat, hij voelt het.
2020
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    409

    het binaire stelsel

    Top 100
    iedereen mag voor een poos een deeltje  
    van deze aarde gebruiken, zei grootvader,
    en hij liet de speculoos loodrecht
    als een heipaal in zijn koffie zakken,

    doopte drie keer ondeugend 
    vader, zoon, en karamel,
    en legde ze waterpas te rusten
    op zijn boterham.   

    kijk, er is nog plaats, zei hij, er kan gerust
    nog een vriendje bij.   want alleen is maar
    alleen, in de ark van Noah
    bestond alles toch ook uit twee?

    toen zei hij niets meer, deed nog een kopje
    onder, trok in gedachten met oma de oude
    zeilen nog eens aan, was ongeveer klaar om 
    het bruikleen netjes weer terug te geven.
  • 2
    812

    weerbericht

    Top 100
    op een stoel aan de wastafel kijk je
    recht de spiegel in, hoort me rommelen
    in de kast. 

    je morgengewaad over blote
    schouders, een handdoek in de holtes 
    van je sleutelbeenderen gepropt.

    nat maken met warm.
    regen, zeg ik.   het regent, pa. 
    ik spat, en je lacht in het huis van
    vergeten.

    met je hoofd achterover volgen 
    ogen het naderend wolkendek.
    weer volgezopen witte dikkerds, pa,
    we gaan ons goed moeten aankleden.

    je murmelt eigengereide voorspellingen
    voor komende dagen en tijden.

    een zuidwester scheert
    rechte, witte randen, spoelt de hemel
    met ozon aftershave, je
    luistert of je iets in de verte hoort.

    oude natuur zalft je huid, 
    trekt de voering van je geheugen
    verder uit.

    verder blijft alles droog vandaag,
    zeg je. en lacht.
2019
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1427

    Familiereünie

    Top 100
    wat valt daar eigenlijk te ontdekken behalve
       onvruchtbare grond en doelloosheid ? waar
    de leegte gespleten hoeven beslaat, het

    ouderlijk huis nauwelijks iets aan zichzelf
       kan beloven, het weke vlies van onmacht
    wazig door het familiealbum staart?

    deze slavernij - vergeef mij het woord-
       lijkt nog zo jong, zo onbezonnen te sporen,
    en ik vraag me af hoeveel meer vroeger nog zou 

    binden, als jij niet bang zou zijn door negentien  
       paar ogen te worden bekeken. en ik weet wat

    jij zou zeggen: alleen een filantroop slaat
       een praatje met de wapens die hij ontmantelt.
  • 2
    707

    Vos

    Top 100
    deze zomer kroop je uit kinderverhalen, uit mijn oude fotoboek
         op school, waar je naast een zeldzame uil stond, een wisent

    en een everzwijn met jongen die op grote coloradokevers leken.
         allemaal dieren wisten we, die ergens bestonden, maar niet hier.
     
    verlaat je nog altijd je ranzig hol na het tijdperk van een kinderslaap?
         strijk je nog neer in het veld, langs de beek, mijn volwassen hoofd?

    is er nu meer dan dat mij ontgroeid vraag ik me af, meer dan de lepe
         glimlach om je mond, het geniepig achterom kijken na een aanslag?
     
    in de schemering stof je met pluim het graan en maïsblaren af
         loop je door de rijen gehuchten in en uit, en onderwijl hou je alle

    woonkamers onder gericht, kent mensengewoonten uit het hoofd.
         ik weet hoe geduldig je jezelf in mijn tuin bekoort.
     
    jij kent straks weer het gunstig ogenblik om angstkoppen af te scheuren
         de grond met bloed bezegelt die de foto van het kind hier nog groter maakt.