'Mijn vis gaat de goede kant op' zeg je, terwijl achter het autoraam de wereld gewoon lijkt en je voegt toe: 'wat uit mijn handen komt is zo naïef' Er was een afslag en we misten die
Later vertel je: 'ik vind het telkens spannend om aan iets nieuws te beginnen' Je zit in een omgebouwde schaapskooi met uitzicht over pas geploegde grond, je bent de afdruk, een spoor van de wereld om je heen, je bent geen kunstenaar zeg je,
louter maak je dingen.
'Het is de binnenste uitgeklede versie van een vogel het is - een representant van vrijheid die enkel in dode vorm kan bestaan'
Dit schreef je tussen zinnen over aardbeien in de moestuin, de tak van een linde die op het voorhuis dreigde te vallen en een onverklaarbare aanwezigheid van mieren. (Je vroeg je af waar ze naartoe gingen, niet waar ze vandaan kwamen)
je stapt in een vliegtuig - 'Het is een magistrale landing met de oceaan die zich op de buiken van wolken spiegelt, roze forellen omdat zonlicht zich ertussen heeft gelegd'
Het was de kleine regentijd, zag ik toen ik het nazocht Je doet veel, maar ontsnapt niet van het denken
'Aan het eind van de Kupillaweg, het heeft hier geen nummer, tsjirpen cicaden met het geluid van een kapotte TL-buis. Het besef dat alles ‘alles’ kan zijn speelt een rol, losse vormen die een samenhang vormen: ik kan het moeilijk uitleggen – er is een flinterdunne balans.'
In Nederland stormde het - in de rij bij de Albert Heijn las ik je bericht: 'Ik zit nu in Saribo, hier komen twee zeeën bij elkaar, dat maakt een vreemde branding. Er is een extra richel in zee Waar de golven omhoog spatten.'