Biografie van René Guljé
René Guljé werd in 1949 in Amsterdam geboren. Hij studeerde Nederlands aan de UvA, was o.a. docent aan de HvU en schreef als journalist voor de Avro, NRC Handelsblad en voor diverse vakbladen. Thans is hij werkzaam als trouwambtenaar in de gemeente Utrecht en columnist op de site van die gemeente. Hij was winnaar van de poëziewedstrijd van de bibliotheek Utrecht en won de tweede prijs in de verhalenwedstrijd Overvecht 50 jaar. Hij trad op in het Stadhuis van Utrecht, nam een aantal keren deel aan Park Picknick Poëzie en las voor op de Boekenmarkt in Amsterdam en in de Woudkapel te Bilthoven. Hij verzorgt poëzie-avonden in huiskamer of tuin. René Guljé woont in Utrecht. In het voorjaar van 2021 verscheen zijn nieuwe bundel NAAR DE TROPEN VAN HET NOORDEN bij uitgeverij TULIP in Utrecht.In 2022 was Guljé genomineerd voor de Literatuurprijs Zeist.
2019
- Nr.TitelTekst
- 11288
1960
Top 1000Ik kwam naar Nederland als kind
En vond er erwtensoep met tegenwind.
De huizen waren hier van steen
En iedereen vrat winterpeen.
De mensen waren als het weer
Een knik, een zuinig Dag Meneer.
En waar ik woonde rook het raar
Naar sudderlap met halfzwaar.
Als de radio zong van kousenband
Verlangde ik naar mijn warme land.
De wolken hingen hier te laag
En elke dag een regenvlaag.
Je voelde het optrekkend vocht
En naast ons de familie Achterdocht.
Ik kwam naar Nederland als kind
Maar vond er boerenkool met tegenwind.
2015
- Nr.TitelTekst
- 17351
OUDER WORDEN
Top 1000De waanzin is verkleed in zinnen
Het water is verpakt in vuur
Het eindeloze herbeginnen
Van geboortedag en stervensuur
Leven is leren te verliezen
Buigen naar de aarde toe
Haren, streken, melkkiezen
Ineens is men aan dingen toe
En plotseling zijn ze verdwenen
Het spiegelbeeld ziet er zo anders uit
Er staat een man met spillebenen
Een vogelkop een landkaart op zijn huid
2012
- Nr.TitelTekst
- 13995
TRAJECTUM LUMEN
Top 1000In Utrecht branden soms de straten
Rood licht en stoom en sissend vuur.
De muren vol literatuur
En stegen dichtgeslibd met vuilnisvaten.
Hermkens plaatste er de scheve huizen
En bomen die tot tranen roeren.
Achter ramen chocoladehoeren
Op zoek naar grijze mannenmuizen.
Utrecht stad vol blonde hockeymeiden
En blaaskaken met haar dat plakt.
Het barst er van de hogeropgeleiden
Die door haar zijn ingepakt.
Utrecht verlost mij van mijn zorgen:
Nieuwegracht op zondagmorgen.
2011
- Nr.TitelTekst
- 11684
HARTOG'S VOLKOREN
Top 1000
De mensen staan te wachten op hun broden.
De Ruyschstraat is een desolate plek.
Haar huizen dragen zwijgende hun loden
Last want schande is hier groter dan een vlek.
Wat zal daarbinnen allemaal gebeuren?
Ze komen er toch wel weer uit?
Er gaat gevaar schuil achter al die deuren.
De oude nummers jeuken in mijn huid.
Een man danst met een plank vol broden.
Zijn haar is wit, zijn huid is grauw.
Ik vraag me af of hij het weten zou
Van Marga Minco en die doden.
Hij ruilt met mij een halfje volkoren.
Ik denk het niet: hij is te laat geboren.
2009
- Nr.TitelTekst
- 11887
MIRANDABAD 1954
2e prijs( voor M.Th.) Vannacht liet ik mij weer beklemmen door zuurjood, Vana, Riedel en bus E. Het pijpenkrullenmeisje nam me mee om heel ver weg te leren zwemmen. De baders staan als slachtvee in de rij - op woensdag is het stuiverdag - te wachten tot zij door de beugel kunnen. Hier doet men alles wat niet mag. Het vleesmes van de angst steekt in mijn badtas. In dit spookhuis met wel honderd deuren kan weet ik wat en nog veel meer gebeuren: er liggen nu al dode mensen in het gras. Dus wijk ik geen seconde van haar zij: ik hoor bij haar, zij past op mij.