Biografie van Paul Gellings

Stil Pinksteren; haar stem die zwak wordt

haar hand die naar de kast wijst waaruit

ik haar oude sprookjesboek mag pakken

het is van jou nu, zegt ze; ze kreeg het

zelf van haar vader op een middag in

een nog ongeschonden Rotterdam

hoe klein ben ik toch weer vandaag

hier lopend door een straat met dat 

grote boek onder mijn arm geklemd

in een geur van zand en bloemen

met iedere regendruppel sterker

terwijl de hemel donker kleurt

Stil Pinksteren, ondanks de vogels 

die hun nesten een voor een verlaten

hun wiekslag en hun schril geroep

ze herinneren je de hele dag aan haar 

breekbaar hoofdje in twee kussens

gezicht geen tel uit je gedachten

ook al dwaal je bij momenten weg

op de zachte hartslag van haar boek  

niet gesloten; alleen doorgegeven