Biografie van wim koene

Wim Koene is op 18 augustus 1939 geboren te Scheveningen.Hij werkte o.m. als journalist en noemt zijn gedichten "in telegramstijl geschreven ritmische ontboezemingen"'. Sinds 1996 werden 70 gedichten van hem in bundels en tijdschriften gepubliceerd. Onlangs ontving hij vanuit Italië een uitnodiging om een bundel van zijn gedichten in het Italiaans vertaald uit te brengen. Koene woont de laatste 30 jaar in Arnhem.
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2579

    bruingespikkeld

    1e ronde
    Bruingespikkeld

    in het restaurant pakt het meisje
    een ei van het bord
    van haar moeder,
    die met een vriendin
    ervaringen uitwisselt,

    bekijkt het ei
    dat bruingespikkeld
    in haar hand ligt

    er is veel nieuw in haar leven,
    maar nu is er
    voor een kort moment
    het bruingespikkelde ei
    dat haar aandacht opeist.

    ze is een vlotte leerling,
    die geleerd heeft
    de wereld om zich heen
    inclusief mobieltjes,
    computerspelletjes,
    opa's gehoorapparaat
    en bruingespikkelde eieren
    gewoon te vinden.

     
     
     
2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    4769

    Lichtbeelden

    Top 1000

    Lichtbeelden

    Er was een spreker uitgenodigd,

    die tevergeefs aan een zaaltje

    niet meer zo jonge filatelisten

    probeerde uit te leggen

    wat antropologie betekende.

    De postzegelverzamelaars staarden hem vol onbegrip aan,

    maar dit ontmoedigde de man niet, integendeel;

    hij deelde zijn toehoorders  mee 

    dat alle wereldgodsdiensten 

    waren voortgekomen uit vadermoord

    en toonde om dit te bewijzen lichtbeelden

    van schaarsgeklede bosbewoners, 

    die  in Nieuw-Caledonië zwaaiden

    met uit hout gesneden penissen.

    die dienst deden bij de voorouderverering

    Op dit moment begon een dametje,

    dat zelf geen zegels verzamelde,

    maar voor de gezelligheid met haar man was meegegaan,

    zenuwachtig te lachen.

    "Ik maak dit regelmatig mee", zei de spreker hoofdschuddend

    "men lacht om mensen die andere tradities hebben dan wij"

    Toen hij verder wilde gaan, viel het licht uit...

  • 2
    4773

    maria kaakjes

    1e ronde

    maria kaakjes

    hoewel ik theedrinken beschouw

    als opperste verveling

    zou ik graag nog eens

    tegenover je zitten

    willen zien

    hoe je de theemuts open maakt,

    die als een broedende kip

    op tafel staat;

    in de theepot

    drijven zwarte theeblaadjes

    er zit een barstje in de schenktuit

    je laat me

    een greep doen

    in een trommeltje

    vol zuinige kaakjes;

    pakt je breiwerkje

    kijkt me aan

    met bezorgde ogen:

    hoe ging het op school?

  • 3
    4772

    nog eenmaal

    1e ronde

    nog eenmaal

    ernstig knikkend,

    liefdevol

    vult zij een oude jampot met water;

    giet het vol zorg uit

    over een schamel plantje

    dat dapper 

    de nachtvorst heeft doorstaan.

    op de grafsteen

    is het portret van een jongeman geschroefd,

    die op een motor zit

    en ons lachend aankijkt.

    geboren op 14 juni 1984, lees ik;

    als hij was blijven leven

    zou hij nu 31 jaar jong zijn.

    "er zijn momenten, waarop ik

    in god zou willen geloven", 

    zegt ze bedroefd

    "wanneer ik hem nog eenmaal zou mogen zien,

    zou ik bereid zijn in god te geloven".

    boven ons hoofd drijven donkere wolken;

    het begint te regenen.

2014
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    5736

    Biertje

    1e ronde

    drink een biertje

    en lul niet over

    echtscheidingen, alimentaties,

    kinderen, waarmee je geen contact hebt

    en zeker niet over de toekomst

    drink een biertje

    met ouwe vrienden,

    of wat daarvoor doorgaat,

    die ook op de blaren zitten;

    niet meer wachten op betere tijden

    drink een biertje

    zolang je het nog kunt betalen

    en klets niet over levenservaring

    nu je zo vals klinkt

    als een ontstemd orgeltje

    zie in dat de aarde de beste plaats is,

    die er bestaat

    voor 'n vent zonder krediet,

    die alles opnieuw verkeerd zou doen

    drink een biertje

  • 2
    5733

    Bitter

    1e ronde

    Hoe kan iemand,

    die sterk was en verstandig

    zo maar doodgaan,

    vroeg ik mij af

    al leek het tijdens zijn begrafenis

    alsof iedereen probeerde

    hem zo snel mogelijk te vergeten

    Hij vond jou onbetrouwbaar,

    zegt een kale, dikke man,

    die hem beter gekend heeft,

    misschien zelfs een vriend van hem was,

    nou ja, onbetrouwbaar

    eerder onberekenbaar

    vond hij je;

    daar hield hij niet van.

    Zucht, alsof het verdriet doet

    een minder prettige boodschap

    te moeten overbrengen;

    wuift naar een vrouw

    met geblondeerde haren

    in een te nauwe jurk,

    een plak cake in haar hand.

    Ik breng het glas wijn

    naar mijn mond

    bitter...

  • 3
    5735

    Laat me nog even...

    1e ronde

    Een dag

    zoals elke andere.

    Je komt thuis,

    je vrouw kijkt je aan,

    een rimpel boven haar ogen.

    Ga zitten, zegt ze

    En je weet:

    er is iets onherstelbaars gebeurd.

    Boven haar hoofd,

    zie je door het vensterraam

    in de tuin van de buren

    de kruin van een berkenboom;

    het waait een beetje.

    Everything as usual,

    denk je vertwijfeld.

    Ze kijkt ernstig,

    kucht...

    Laat me nog even onwetend,

    smeek je geluidloos,

    laat me alsjeblieft nog even,

    nog even denken dat alles...

    maar het is te laat.

  • 4
    5741

    Laatste kans

    1e ronde

    Op het veld van eer

    zaten de oude mannen

    met stroeve uit hout gesneden koppen,

    die op plankjes geprikte lijsten raadpleegden.

    "Dit is je laatste kan om de waarheid te spreken",

    riepen ze hoofdschuddend;

    medailles van verdienste rinkelden.

    "Wat is waarheid in tijden als deze",

    probeerde ik te zeggen,

    maar zij luisterden niet,

    waren doof

    of mijn stem stokte.

    Het begon te sneeuwen;

    grote witte vlokken,

    die de strenge mannen

    en hun medailles bedekten,

    de harde lijnen

    onzichtbaar maakten.

    Alsof de natuur zich verzoende

    met mijn laatste kans,

    het veld van eer,

    de oude mannen,

    hun naar mottenballen ruikende pakken,

    de op houten plankjes geprikte lijsten

    met alles.

2012
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2926

    fantasie

    1e ronde
    Fantasie   spreekt mij niet aan
    op eerlijkheid,
    waarheid,
    geloofwaardigheid
     of betrouwbaarheid   nu ik
    een papieren brug
    probeer te bouwen
    boven een oceaan
    vol drenkelingen
    naar een land
    dat baadt
    in het licht
    van onvervulde dromen    
  • 2
    2924

    irissen

    1e ronde
    Irissen nog een gezamenlijk lied:
    lang zal hij leven,
    gebakjes, maar geen sterke drank!
    tel je zegeningen
    vol spinnende katten, dolgedraaide goudvissen en hese kanaries   volg ik mijn zelf bedachte weg:
    een schip dat met gebroken mast
    is vastgelopen op een verlaten zandbank,
    of erger nog:
    een kustlijn vol gestrande potvissen   potsierlijke gezelligheid of melodramatisch zelfbeklag,
    hoewel: de zon speelt met narcissen in een fles met water  op mijn vensterbank,
    geelwit met groene stelen;
    maakt van mijn kale kamertje
     een paviljoen vol licht 
    er stoeien jonge honden in de tuin   blijf ik weerbarstig herhalen dat irissen mijn lievelingsbloemen zijn
     
  • 3
    2923

    laatste avondmaal

    1e ronde
    glimlach           avondmaal               sfumato           raadsel   laatste avondmaal toen de oude bomen,
    aan weerskanten van de weg
    naar de abdij van Tongerloo,
    hun verminkte ledematen strekten,
    met gebroken vingers naar de hemel wezen,
    waarin regenwolken voorbijdreven
    en elke poging tot melancholie
    door nesten bouwende zwart/grijze vogels
    werd overschreeuwd,
     
    had het geen zin meer
    verder te gaan,     het laatste avondmaal nog te bekijken
    geschilderd door een leerling van de meester
    vol verborgen boodschappen;
    geheimen van lang geleden   was er bij zoveel treurigheid,  
    dit sterven in banaliteit    
    geen tijd of plaats meer
    voor raadsels, vage lachjes of sfumato     sterven             verminkt          gebroken         treurig
  • 4
    2925

    nietschze of true happiness

    1e ronde
    nietzsche or true happiness toen ik het  schaap vroeg:
    wat is het ware geluk?
    dacht het even na
    en vergat mijn vraag… in de krant las ik  
    dat een wilde hond
    twee schapen in een weiland
    had opgejaagd
    de dieren braken hun poten
    en moesten worden afgemaakt  toen zij tijdens hun vlucht
    in een sloot waren gevallen

    kan het ware geluk 
    zo makkelijk ongedaan worden gemaakt,
    vroeg ik mij af
    of zijn het alleen sterke poten,
    die het ware geluk kunnen dragen?
  • 5
    2921

    oompjes droom

    1e ronde
    oompjes droom   tijdens een logeerpartijtje verscheen mijn oom, die zijn brood verdiende als behanger, midden in de nacht op zolder voor onze bedjes, waar ik met mijn nichtjes door tante was ingestopt   hij droeg een verstelde onderbroek en een gebreid havermoutkleurig hemd, waarop een scapulier van de heilige maagd   met veiligheidsspeld was vastgemaakt; een dikke man met een rood hoofd die weinig gezag uitstraalde en ons van een papiertje voorlas: de tijd draait in cirkels voor en achter ons, wie de keten verbreekt…   op dit moment  werd  zijn declamatie door mijn tante onderbroken, dwong zij hem onze verdieping te verlaten; zo bleef het voor altijd een raadsel wat er gebeuren zou, wanneer de keten verbroken werd…   je oom is vanavond naar het afscheidsfeestje van een collega geweest, zuchtte mijn tante, toen ze ons even later opnieuw welterusten kwam wensen, mijn nichtjes knikten berustend; zij kenden hun vaders liefde voor poëzie            
  • 6
    2922

    verrassingen

    1e ronde
    verrassingen   s‘nachts denk ik mensen,
    die ik gekend heb,
    uit mijn leven verdwenen
    na een ziekbed, 
    of  plotseling zonder afscheid   verbaas me
    over de snelheid waarmee  alles  verandert:
    idealen, religies, waarheden,
    het profiel van mijn stad,
    zelfs de meiden zien er anders uit…   vervloek de ouderdom,
    die me onaangekondigd overviel   vraag me af
    hoeveel  verrassingen
    het lot nog in petto heeft
2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3481

    A foreign country

    1e ronde

    Meisje van Yde
                   ben je echt zo geweest
                   als het wassen beeld
                   in het museum van Assen?
      Zoals ik je ooit heb ontmoet
    met je rooie haren
    zwetend op een kermis
    in een rokerige danszaal,
    tegen me aan geklemd.  Naïef misschien,  vooral  jong;
    een blozende appel
    om geplukt te worden
    door de geluksvogel,
    die op je weg kwam tot ik je terugzag 
    als Sneeuwwitje
    liggend in een glazen kist,
    vermoord door dwergen,
    die niet op de prins wilden wachten                                                               kraste een late bezoeker van het museum   
                                                                  onbegrijpelijke woorden in het hout van je kist:                                                   
    the past is a foreign country
  • 2
    3483

    heksenkring

    Top 1000
    ik had een moeder,
    zegt hij, zwaarlijvig zuchtend,
    om zich heen kijkend,
    alsof hij daarmee zijn aanwezigheid
    op dit verlaten pleintje,
    of de hele planeet,
    wil verklaren  rood aangelopen,
    pluizige baard
    in een heksenkring van lege bierblikjes
    hij draagt een paar jassen,
    een knoop hier en daar,
    heeft het koud in de zomer
    plastic tassen, waarin hij plastic tassen bewaart,
    niemand in de buurt
    die naar hem luisteren wil toch heeft hij ooit een moeder gehad…
     
  • 3
    3482

    paradijs

    1e ronde
    wanneer de suppoost
    in het Van Goghmuseum
    ziet hoe mijn zoon zijn moeder omhelst
    bij het bruggetje van Arles
    zegt hij:
    onder de voeten van je moeder ligt het paradijs  bewaker           
     van de tot nationale trots verheven
     gallery of broken dreams 
     van een dominees zoon                 die met de poëzie
    uit het land waar hij is geboren ijs in stoom verandert    
  • 4
    3485

    Prinses op de erwt

    1e ronde
    Toen ik zag hoe onder leiding
    van een omhoog gevallen ambtenaar,
    met zuinig mondje,
    alle Nederlandse koeien werden vermoord
    kon ik niet meer geloven
    dat er voor de menselijke soort
    nog redding bestaat. Terwijl ik na zoveel bloedvergieten
    nooit meer zou kunnen slapen,
    bleef het mannetje in het openbaar
    praten over zijn beginselen;
    huwelijkte zijn dochter uit. Tot de dochter op een dag voor een groep schoolkinderen mijn gedicht voorlas…    
  • 5
    3486

    Rowena (of het meisje van Nulde)

    1e ronde
    bleek en stil
    wanneer  ze buiten kwam
    op de schommel in het speeltuintje  
    vol schrammen, blauwe plekken
    sprak ze niet  keken we  met z’n allen de andere kant op
    nee, niet allemaal
    er waren er die naar de politie of jeugdzorg gingen
    geen gehoor kregen de huisarts meende  dat er te weinig bewijs was
    en de schooljuf vond het jammer 
    dat ze er niets aan kon doen
    moeder had een nieuwe vriend,
    het zou misschien goed komen  het kwam niet goed
    het kind verdween
    in stukken gezaagd  even leek het erop
    dat iedereen begreep
    dat het zo niet verder kon, tot we met z’n allen besloten 
    dat het zo zielig was
    voor de gezinsvoogd,
    die het kleine meisje
    niet had kunnen redden
    omdat ze het druk had
    of misschien niet goed opgelet,
    of niet geluisterd naar klachten
    en nu slachtoffer werd van een “heksenjacht” tijdens de wekelijkse vergadering hield de gemeenteraad een minuut stilte…        
  • 6
    3484

    viooltjes

    1e ronde
    van bloemen weet ik  
    dat we ze mooi noemen,
    maar ik ben hun geur vergeten;
    zo is het met veel dingen
    ik zie de anderen nog wel,
    maar ze zeggen woorden,
    die ik niet begrijp mensen die ik kende verdwenen uit mijn leven,
    terwijl er mensen die ik niet ken
    voor in de plaats kwamen  soms stromen er tranen over mijn wangen
    maar zijn het wel tranen of regent het? zelfs de krekels, die mij vroeger
    uit de slaap hielden
    spelen voor niets op hun viooltjes de hemel sta mij bij
  • 7
    3487

    WikiLeaks

    1e ronde
    geheimen bestaan niet echt ,
    want het gedrag van 
    door seks geobsedeerde,
    machtsbeluste wezens,
    is voorspelbaar zorgvuldig bewaarde geheimen
    blijken in de praktijk:
        mistige formules,
        voorspellingen, die niet uitkomen,
        verkeerd gelezen teksten,
        rekenfouten,
        leegheid  zelfs de WikiLeaks 
    stonden twee maanden geleden
    al in de New York Times.      
2010
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3061

    de tondeldoos

    1e ronde

    heimwee             sprookjes             liedjes            liefde    

     

    de tondeldoos

     

    soldaat
    flink stappend
    op weg

     

    naar de stad,
    waar zijn moeder hem sprookjes vertelde
    liedjes leerde over liefde en heimwee

     

    bij een grote boom langs de weg
    stond een vrouw:

     

    ik wist dat je zou komen, daarom wacht ik op je,
                                                                      met een stem, die naar sneeuwklokjes rook

    de soldaat dacht na;

                een vriendin uit mijn jeugd ?

                                                               een hoer?

                                                                                       of een heks?
    wist het niet
    en liep door

     

    dat was jammer,
    want een verkeerde keus bestaat niet

     

     

    moeder               vriendin              hoer             heks

  • 2
    3059

    Humor

    1e ronde

    Humor

     

    ik herinner mij,
    dat hij vroeger,
    lang geleden
    in een zaaltje
    een toespraak hield
    iedereen lachte
    ik weet niet meer
    wat hij gezegd heeft
    het moet leuk geweest zijn

     

    “hij had humor”,
    de man naast mij
    schuifelt traag
    door het grint
    op de begraafplaats

     

    ik denk over hem na
    toen iedereen lachte
    op die dag
    lang geleden
    in dat zaaltje,
    waar hij een toespraak hield,
    al weet ik niet meer
    waarover het ging,
    het moet leuk geweest zijn

  • 3
    3060

    I had to do it

    Top 100

    I had to do it…

     

    Oude mannen
    met rinkelende medailles
    bezetten strompelend
    het centrum van de stad.

     

    Zij stierven geen  heldendood
    en kregen als toegift
    een leven vol tegenslagen,
    verval  en…
    feestelijke herdenkingsbijeenkomsten
    in de regen.

     

    Schoolkinderen leggen bloemen
    op de graven van hun
    minder gelukkige strijdmakkers
    die keurig in het gelid
    begraven zijn,
    alsof de dood hen nogmaals
    in de houding heeft gezet.

     

    Een dikke meneer
    met een sjerp
    spreekt over opoffering
    en onze vrijheid;
    er rinkelt een mobieltje…

    Take care of yourself, dad,
    zegt de niet meer zo jonge dochter
    tegen haar vader,
    die tijdens de Slag om Arnhem,
    de miskleunen
    van zijn meerderen  overleefde.

     

    Terwijl zij koffie haalt,
    blijft hij ineengezakt achter.
    I had to do it,
    mompelt hij
    voor de honderdste keer.

  • 4
    3057

    Kraaienland

    1e ronde

     Kraaienland

    jonge vrouw, vreemdelinge,
    niet vreemd, nee anders,
    alles is anders
    geur, kleding, bewegen

     

    een kind nog
    door smokkelaars
    hierheen gebracht
    met een schamel tasje
    op de vlucht voor geweld
    een taal sprekend,
    die ik niet begrijp
    vertellen haar ogen: 

                                         onderdrukking, verlies, eenzaamheid

    staat ze :

      een sierlijke, kwetsbare vogel

                   in een veld vol
                    over gastvrijheid krassende kraaien,
                    met slordige nesten

     

    vraagt zich af wat ze in kraaienland doet

  • 5
    3067

    mene tekens

    1e ronde

    mene tekens 

     

    tot mussen uitvergrote, ouwe mannen
    gebukt onder het gewicht van prijzen,
    lauwerkransen,
    karrenvrachten flauwekul

     

    zijn al vergeten
    hoe zij in hun jonge jaren
    zich vertilden aan thema’s,
    die hun draagkracht overtroffen

     

    de jury steekt de loftrompet
    verwart in zijn rapporten
    papieren vleugels met verbeeldingskracht,
    politieke voorkeur met gerechtigheid;
    opgesmukte mooipraterij
    als garantie voor vergetelheid

     

    worden ze de mussenhemel in geprezen
    terwijl een nieuwe druk
    van het verzameld werk wordt voorbereid

     

    tenslotte, suf geluld na zoveel huldeblijken
    staren ze thuis met holle ogen
    in de uitgebluste haard

     

    menen ze tekens te ontwaren…

  • 6
    3062

    mensenwoorden

    1e ronde

    mensenwoorden

     

    vogels des doods,
    herrieschoppers,
    verspreiders van ziekten,
    ongeluksbrengers,
    kerkhofbewoners,
    heksenhulpjes,
    brutale rovers,
    afvaleters

                                                    dat zijn mensenwoorden

                                                    zag ik kraaien,
                                                    met gespreide vleugels,
                                                    verrukt opstijgen,
                                                    elkaar omhelzen,
                                                    vol overgave 
                                                    boven een weiland dansen
                                                    zo vrolijk in de lente;
                                                    voor een leven in liefde
                                                    toegewijd aan elkaar

     

                                                     . . . ook dat zijn mensenwoorden

  • 7
    3058

    metamorfosen

    1e ronde

    metamorfosen

     

    alleen dromen helpen nog  
    tijdelijk ontsnappen
    aan de pijn 

     

                nog  even rond te dwalen
               in dit wankel universum
               vol herinneringen, geuren, klanken

     

               hoor ik kinderen lachen,
               een wandeling in de lente,
               het uitzicht in de bergen,
               de zonsopgang en de zee,
               opspattend water,
               scholen vogels, zwermen vissen,
               of andersom

     

                 wordt alles overstemd
                 door krijsende walkuren,
                 die mij niet toestaan
                 te vluchten in vergetelheid,
                 maar dwingen
                 nog eenmaal terug te keren
                 naar wat ik dichtbij,
                 maar nu al onbereikbaar,
                 mijn leven noem

                                     

    bezorgde gezichten rondom mijn bed

  • 8
    3064

    Misschien

    1e ronde

    Misschien…

     

    misschien was de vrouw die haar kind
    niet alleen de gaskamer liet binnengaan
    wel flinker dat de soldaat van oranje,
    die zijn sportwagen moest achterlaten
    toen hij naar Engeland vluchtte
    en daarna tijdens een audiëntie
    met de oude koningin besprak
    hoe het verder met ons landje moest
    wanneer de Duitsers verslagen zouden zijn

     

    misschien was de instelling van
    drie boerenjongens uit Meidrecht
    die een groep onderduikers hielpen
    en dat met de dood moesten bekopen
    wel zuiverder dan die van de prins
    en zijn vrienden,
    die zich in Londen voorbereidden
    op het verdelen van baantjes
    in het vaderland na de bevrijding

     

    misschien staan onze geschiedenisboekjes
    wel vol verhaaltjes over vaderlandsliefde en dapperheid
    die niet waar zijn of er weinig toe doen


    zou het de majesteit minder moeten behagen
    eervolle onderscheidingen uit te delen aan lieden
    die bij het verdelen van prijzen op de eerste rij staan
    en is een gewone vrouw,
    die een leven lang hard gewerkt heeft
    zonder dat iemand daar aandacht aan schonk
    wel meer waard dan het hele zootje.

  • 9
    3065

    suikerzakken

    1e ronde

    suikerzakken

     

    soms na een zomerse dag 
    sloop ik ’s nachts mijn bed uit,
    ging op mijn rug liggen
    in het gras van de tuin
    achter ons huis;
    iedereen sliep.

     

    boven mijn hoofd
    fonkelden sterren,
    ik zag hoe ze in groepen
    aan de hemel stonden,

     

    tekende ze op het grauwe papier
    van lege suikerzakken,
    dat mijn moeder voor mij bewaarde,
    gaf ze namen als:
    slang, steelpan, meeuw en driehoek.

     

    er waren nachten
    waarop de hemel zo helder was
    dat ik lichtjes zag,
    die nog verder van me af stonden
    dan de sterren op mijn suikerzakken.

     

    door naar dat verre licht te turen,
    hoopte ik iets te begrijpen
    van mijzelf en de dingen om mij heen.

     

    op een nacht,
    drong het gesnurk van mijn vader
    via de openstaande ramen
    van de slaapkamer 
    tot de tuin door

               bracht mij terug in een wereld,
               waarin slechte rapportcijfers,
               gasmunten en de luizenkam
               belangrijk waren.

     

    mijn warme bed voelde weldadig aan...

  • 10
    3066

    verwantschap

    1e ronde

    verwantschap

     

    het morgenlicht betast
    met zilveren vingers
    het bevroren land
    rond het chatyrmeer*;
    geelbruine paarden grazen

     

              tot de inktzwarte vleugelslag
              van een oude vogel
              de kristallen hemel openscheurt

     

    de paarden vluchten
    met roffelende hoeven
    over het ijs

     

    een veulen aarzelt,                           voel ik verwantschap
    kijkt mij aan met violette ogen       met dit jonge dier,
    argeloos, herkenbaar                      dat net als ik                                                                                                   

                                                                 in deze wereld vol betovering
                                                                 een ravenboodschap niet begrijpt                                                         

    nu roept de moeder,
    het veulen heft het hoofd,
    schaatst bij mij weg
    met wankele benen

     

    de hemel is zo dichtbij… 

     

     

     

     

     

                                                                                                                                                   *Het Hemelse Meer in Kirgizië