opgeklopt als de room op haar cappuccino wacht ze verborgen achter Die Welt op de jong getinte ober die haar aan zal spreken het nieuw collier zucht op haar boezem mee
een pover gedicht had ik om de dame heen willen haken met het geduld van een nettenboeter een spartelende vis op de oud bruine schouder een rimpeling in het strakke gezicht op de haven
een ronkende cabrio kondigt echter vertrek aan weldra zullen haar broze benen weer bungelen over de zwembadrand naast zijn villa vlak aan zee vult hij de glazen en drinkt ze de onmetelijke leegte
2
13254
Solange
Top 100
onder het vlasdoek tussen schouder- en schaambeen telt zij trouw haar ribben voor het slapen gaan ze weet dat iemand het vingerspel hiernaast te drogen legt hoe diep gebukt de nerven van de vloer meebewogen
mooier is Solange wanneer zij bij dageraad haar hoofd afzet op zoek naar sokkels in mat wit gras