Biografie van Sijmen Tol

SIJMEN TOL schrijft gedichten in twee varianten van het Nederlands: meestal in het Algemeen Nederlands, af en toe in het Volendams, en soms in een mix van beide. In zijn gedichten behandelt hij diverse thema's: het liefdesleven, zijn persoonlijke geschiedenis of directe omgeving, maar ook de taal of het functioneren van de hersenen. Hij werd in 1950 geboren in Volendam. Na de lagere school ging hij naar een seminarie in de buurt, maar een eenzijdige romance van een half uur in de bus naar het internaat maakte vroegtijdig een einde aan zijn priesterroeping. Na het gymnasium studeerde hij Slavische taal- en letterkunde aan de Universiteit van Utrecht en boek- en bibliotheekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1975 tot 2009 woonde hij in Gouda, en nu in Edam. Van 1989 tot 2016 was hij werkzaam als redacteur van de internationale Linguistic Bibliography, tegenwoordig uitgegeven door de Leidse uitgeverij Brill. In april 2016 ging hij met pensioen. Nog op het gymnasium begon hij gedichten te schrijven, aanvankelijk voor de schoolkrant, maar van zijn productie tot halverwege de jaren ’70 is vrijwel niets bewaard gebleven. Zelf betreurt hij dat niet bijzonder. Gedichten van zijn hand werden gepubliceerd in de bundels Haacht literair (Kulturama, 1992) en In het voorbijgaan (Kontrast, 2008). In 2007 was hij een van de deelnemers aan de tentoonstelling Foëzie in MuseumgoudA, een samenwerkingsproject van dichters en fotografen. Een van zijn inzendingen voor de Turingprijs 2013 is opgenomen in de bundel van dat jaar. Een gedicht in het Volendams is opgenomen in De eerste bloemlezing van de Nederlandse poëzie, samengesteld door Tsead Bruinja (Querido, 2022).