Biografie van Dick van Welzen

De scherven opgegraven
zij die niet voorspeld waren
die hun wanen uit glazen dronken,
die zilver tot maskers smolten.

Bestudeer de wenteling liever
van de lichamen 's nachts,
o hemelse kringlopen, het zetten
van de dubbele punt: onze raaklijnen
hoeven misschien niets te wegen.

Weinig van wat vroeger was
zal waarheid blijken
noch wat in de hemel
vermoed van edel bloed
het gaat om ouder dan de tijd
en verder dan de wereld
de vroege chinezen, de rembrandts.

Het is de kunst
de hand erop leggen
men moet ten minste
een volmaakte cirkel
los uit de pols kunnen tekenen.

Het is weer zomer

onder de boom

slaapt de hond.

 

In de schaduw

doet vader een rolletje

in zijn fototoestel

vanmorgen zijn we allemaal

weer wakker geworden.

 

Gisteren nog

lazen we in de boeken

dat we allen sterven zouden

mijn moeder eerst.

 

Ze zit aan de tuintafel

vult haar zinnen met inkt

ik spetter in de zinken teil

die blikkert in de zon.

 

Dat alles staat op de foto

geplakt in haar dagboek

veel later door mijn vader

tussen de directoires gevonden.

 

In scherpe krullen

staat eronder geschreven

dat ik zijn kind niet ben

in geen enkele zomer.

 

Iemand neukte me in slaap

toen je weg was

je belde me wakker

met de stem van altijd

wat je handen deden

wilde ik niet horen.

 

Er hoefde geen rekening betaald

geen kind getroost

geen god begrepen

het was al genoeg

om uit het donkere raam

op de rivier toe te zien.

 

 

Onder de platanen
stracciatella en croccangelo
grote spiegelramen verdubbelen de boulevard,
de stad, zelfs het heelal  

Paarse tongen likken de muren
graag herinner ik u
aan de efemere breekbaarheid
van de bougainville  

Misschien als we wat treuzelen
met het kantelen van de glazen
gaan ook de eens zo gewisse standpunten  

Achter de donkere heuvels is een baai
van waaruit wegens onbetrouwbare weermannen
de storm opsteekt
de kleine kinderdraaimolen
met de witte paarden
zal eindelijk voor zichzelf beginnen.