Iedere maandagmorgen: Die starende man van het ontbijt loopt kortaangebonden voor mij. Sandalen, langzaam maar trefzeker, marcheren trots Zijn schoolplein op.
Hij schraapt zijn keel. Hij recht zijn schouders en fluit bevelend naar de bel. Iedereen springt in de houding. In mijn buik groeit kippenvel.