Biografie van Katinka Kersting

ze noemen dat groen, zoals ik ben

maar aan de buitenkant is dat niet te zien

behalve misschien als we ver

met de auto moeten, naar een middag

vol goedbedoelde hapjes en grapjes

en hormoonvrije neefjes met gameboys

met mijn kaken vermoord ik soesjes

blokjes kaas, chips, bitterballen

binnenin mij krampt het rood

mijn clearasil-imune huid vlamt rood

de broekstriem op mijn buik is rood

mijn rode hersens dreunen zonder geluid

hip, high heels, disco, achterop de brommer, tongen

ik vertel over mijn werkstuk en pianoles

nooit getongd, nooit getongd, nooit getongd

zingt een stem die ik moet smoren

ik kauw hard op pindarotsjes, ik lach hard

om pindarotsjes, ik huil hard om pindarotsjes

ik pak een mes en steek ze neer, ook de neefjes

bloed, bloed, bloed zodat ze weten

hoezeer ze zich vergissen in mijn onschuld

blank zijn alleen de weke punten in mijn verse puisten

het zwellende spek onder mijn huid

de buitenste randen van mijn maandverband