Biografie van Anje Gnodde

Nog geen profiel opgegeven.
2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    8406

    Drenkeling

    Top 100

    Mensen redden zat er bij haar al vroeg in, hij

    had daar geen behoefte aan dus stopte ze

    met toegooien van lijnen, boeien, woorden.

    Hij klampte zich vast aan zijn fles, dreef

    door zijn dag tot hij aanspoelde. Zij gaf

    geen antwoord meer als hij vroeg wie hem

    in godsnaam op dit eiland had gezet.

    Verzon niets meer als hij het allemaal

    even niet meer wist. Fluisterde nieuwe

    heldenverhalen in zijn oren toen hij uit-

    eindelijk nooit meer wist. Streelde zijn

    leeggestroomde schedel, dekte hem toe

    met zand.

  • 2
    8396

    Onderzoek

    Top 100

    Onverbiddelijk hard zijn de platen waartussen mijn borsten

    tot het uiterste geplet worden. 'We willen de bovenste klieren

    ook kunnen bekijken, mevrouw.'
    Hoe hoger we komen, des te beter het zicht, moeten

    de torenbouwers van Babel gedacht hebben. Ze verstonden elkaar

    maar in een taal die bruisloos was, als dood water. Ze snakten

    naar diepte. Hun god schonk een spraakverwarring.

    We zoeken nog steeds, drukken woorden plat tussen onze lijven

    en noemen dat begrijpen. Als de kramp ons dwingt los te laten,

    veren ze terug in hun vorm.

    Bedoeld zijn ze om voorzichtig je hand omheen te leggen, je vingers

    te ronden om het gewicht van wat je nooit zult doorgronden.

2013
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6889

    Hoe ze kwijtraken

    Top 100

     

    Je staat op de duikplank.

    Hun stemmen als zonnespikkels

    om je heen. Het is warm,

    het water lokt.

    Je gespitste handen krommen je lijf,

    snijden de lucht, scheuren het water

    en daar hang je; als een ongeborene,

    in luchtdicht gezogen stilte, tot je adem

    met beide vuisten tegen de celwanden bonst.

     

    Bij je eerste hap lucht weet je het al:

    ze zijn weg. Hun verdwenen stemmen

    hebben suizende gaten achtergelaten. Je zoekt

    en vindt natte plekken op de tegels.

     

    Op dat moment begint het marcheren.

    Van de mieren, onder je klamme vel.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

2010
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6371

    Grootvader

    Top 100

    Hard en bonkig als uitgedroogde klei

    en elke middag ketste ik af

    op zijn zwijgende kijken

    zijn dichte gezicht.

    Als hij wachtte op zijn thee

    - altijd te heet -

    dan wachtte ik op hem

    op de muziek ergens diep in zijn lijf

    die zomaar zijn vingers roffelde

    zijn lippen koperwerk liet suizen

    tot de fanfare over tafel marcheerde

    groeven zich vulden met zachtheid.

2009
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    13432

    Tulp

    Top 100
    Tulp

    Het was de stilte
    van de korte dagen
    waarin ik
    op de tast verzamelde
    schil over schil
    mezelf omarmde.
    Leerde groeien.

    Ik kom boven
    nu de tijd
    met zachte vingers
    de aarde strijkt

    beken met vurig hoofd
    de kleur van mijn hart.