Biografie van Jelmer van Lenteren

Jelmer van Lenteren (Maasdijk, 1987) schrijft sinds zijn dertiende gedichten. Vanwege zijn visusbeperking speelde hij als puber zelden buiten. Wanneer hij zich verveelde, kroop hij achter zijn broers computer. Daar schiep hij zijn eigen wereld met kleine verhaaltjes. Later werden die verhaaltjes versjes, en nog weer later gedichten. Jelmer studeerde aan de HKU en aan de Schrijversvakschool Amsterdam.
2014
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3073

    Foutief zaadgebruik

    Top 1000

    Er is een binnenschip dat Compromis heet. Dat weten wij 

    omdat we het voorbij hebben zien varen. Hoe geweldig
    moet dat zijn: eruit te komen samen. Met een naam
    die over overeenstemming gaat,
    waarbij dan toch is toegegeven.

    Nu ik dit schrijf, lig jij in bed te hoesten
    in je slaap; het roken laat zijn sporen na, de teer
    gaat je longen te lijf.

    Er moet minstens één van ons onvruchtbaar zijn,
    zo niet, dan hebben we een groot talent
    voor periodieke onthouding.

    Als we een foutje krijgen, noemen we het toch zeker wel,
    nadat ik het per ongeluk heb erkend,
    Gulden-Middenweg? Of beter:
    Mankement.

2012
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1858

    FYSIEK

    Top 1000
    Oma wil zo graag naar opa dat ze vast
    begonnen is te krimpen: richting aarde
    bestond ze vanaf vandaag nog tien jaar

    en als alles van haar in zou dikken
    zoals het dat tot nu toe deed, zouden straks
    zonder moeite haar tenen haar kin strelen

    ze heeft een lijf dat lichaam blijft
    rechtop staan is er weliswaar niet langer bij
    en alles duizelt haar, ze komt lijkbleek overeind

    hoort niet wat je vraagt, het servies
    blijft grotendeels onaangeraakt, kopjes
    sterke thee trillen als zij ze slapjes draagt

    maar hoewel het haar niet langer smaakt
    geen voedingszout nog iets uithaalt
    blijft zij voorlopig driemaal daags

    haar eten - voor haar klaargemaakt - 
    naast een cocktail pillen, doorslikken 
    ze doet wat moet, ze mag niet willen.
  • 2
    1859

    GEBEURTENIS

    Top 1000
    Er hield zich een vrouw schuil
    in een man, we wisten het pas
    toen het vakantie werd, er veel
    gedronken was, de allereerlijkst-
    heden spraken

    toen bleek wel meer: de landtong
    werd schiereiland en later zelfs land
    het water zelf bleek zee en dat een oceaan

    een berg bood onderdak aan een vulkaan 
    de vloeren van flats werden daken
    het leven zei men net geen 324 grein

    uiteindelijk moet er zoveel gebeuren
    om wat ding is ding te laten zijn.
  • 3
    3651

    GEWAARGEWORDEN

    Top 1000
    We zitten in een kamer
    jij praat over een ervaring, 
    sensaties, ik denk later, later
    alsjeblieft! je zegt:

    tintelingen zijn kleine, witte naalden
    vaak van plastic, ongevaarlijk
    tot het kanker is of erger

    je ledematen slapen meer nu
    of zeg je het alleen wat vaker?

    jijzelf slaapt minder, er hangt
    van alles aan je, het wordt zwaarder
    je ogen tranen bij het minste licht

    pijn is zwarte rook, zeg je
    die je moet verjagen, sluit de ramen
    draai de deur op slot, neem twee munten

    we gaan varen.
  • 4
    2197

    GODDELIJK

    Top 1000
    Er is in mij iets geestelijks dat blijft 
    iets van haat, die van een vader, iets van klokken 
    die ook voor mij slaan en kapotte banken, kauwgum 
    daaronder, een kind dat een ballon opblaast, een witte 
    die oplaat en hem neer ziet gaan, want helium 
    is voor praten, in mij leeft nog steeds een god 
    die me leerde zeggen dat hij niet of nauwelijks 
    kon bestaan, in mij leeft weggaan 
    waar een ander bleef, ik begin discussies 
    zonder ze te voeren en stel een vraag 
    waarop het antwoord lang gegeven is, zoon ben ik
    en later vader, zonder enige betekenis.
2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    5086

    1

    Top 1000
    Regen maakte meren. Over hun bodem
    liep ons pad. Oversteekstenen, zo glad
    als we die dag alles vergaten waar we
    anders zo mee zaten. Wat ons wel dwarszat,

    waren de kilometers die achter ons lagen –
    de terugweg liet het niet toe nog te keren –
    maar ook het klimmen en dalen dat nog 
    voor ons lag, zagen we niet langer zitten.

    We rustten wat en rustten nog wat langer,
    tot het stilzitten te koud werd en het lopen lonkte. 
    Onze benen verstijfden al bij de gedachte.

    En toen ik zei dat dit niet was wat ik er tevoren
    van verwachtte, werd je boos, je vond me zwak.
    Je liet opzettelijk een tak los in mijn gezicht.
  • 2
    5097

    Het is mooi

    Top 100
    Het is mooi hoe ze zegt: mooi hè!
    Over bijvoorbeeld de Botlek. Nooit over mij.
    Ze houdt van industrie als van haar eigen borsten.
    Vind je ze lief ? vraagt ze.
     
    En ik zeg: ja. Bij gebrek aan liever.
    Bij gebrek aan haar affectie sluit ik soms
    het portier van de auto alsof het haar benen zijn.
    Heel zachtjes. Als ik er net ben uit gekomen.
     
    Ik laat één hand rusten op de ruit. Die voelt koud aan.
    Het voelt als net onder haar billen weet ik.
     
    Op de Maasvlakte geeft ze me de enige kus van die dag.
    En ik maar blij zijn. Dat ik heel even mag.
  • 3
    5095

    Taal

    Top 1000
    We zijn zomaar ergens. Ergens waar het warm is,
    en waar het licht naar binnen schijnt.
    Zij draagt de taal als een hoed en wordt er chiquer van.
     
    Ze praat over de mooiste koetjes en de liefste kalfjes
    met een accent dat als een blote jurk om haar lichaam hangt.
    In haar decolleté verdwijnt wat ze niet zeggen durft.
     
    Dan zucht ze een ketting rond haar nek.
    Ze zegt iets intelligents als een mooie man
    hebben is niet vereist, maar strekt tot de aanbeveling.
    Dat wat ze zegt verwordt tot een wollen sjaal.
     
    Dan stapt ze rond in haar versprekingen als in een paar hoge,
    witte hakken op een zwarte vloer.
    En als ik haar later die avond de mond snoer zie ik haar
    schone ondergoed: een setje van de juiste woorden.