Er is een binnenschip dat Compromis heet. Dat weten wij
omdat we het voorbij hebben zien varen. Hoe geweldig
moet dat zijn: eruit te komen samen. Met een naam
die over overeenstemming gaat,
waarbij dan toch is toegegeven.
Nu ik dit schrijf, lig jij in bed te hoesten
in je slaap; het roken laat zijn sporen na, de teer
gaat je longen te lijf.
Er moet minstens één van ons onvruchtbaar zijn,
zo niet, dan hebben we een groot talent
voor periodieke onthouding.
Als we een foutje krijgen, noemen we het toch zeker wel,
nadat ik het per ongeluk heb erkend,
Gulden-Middenweg? Of beter:
Mankement.