De grijze dag valt op je als een koffer uit het raam, daarom de leeszaal
ingevlucht en kranten lezend tussen de werklozen, vind je in het kantlijnwit
een handgeschreven zin:
Geef ons één kans een wandeling te maken op een miezerige avond.
In de concertagenda is iets onderstreept met zwarte pen, het brengt je
naar de undergroundcafés, de russendisco, een lichtslang wijst de weg
tot aan de deur met de blaffende hond, er ligt iemand in shock op de grond
je wordt binnengelaten door een scheelkijkende man.
Kijk naar de muzikant die een knot op zijn voorhoofd draagt, naar zijn gitaar
die als een fallus de lucht in steekt. Volg de danseressen, taxiënd van de één
naar de ander. Ten cents a dance! Schrijf! Op alles wat voorhanden is
op kranten, tafels, blote vrouwenborsten!
Daar is de man, hij legt zijn hand op de bar, zijn hand is kouder
dan de airco’s in de zomers van Hongkong. Kouder dan de mens
die bij een brand zijn huis verloor, dan de zwerver die zijn schoenen
vasthield toen hij sprong.
Ik zag de man die de steiger op klom hij klom steeds hoger
zwaaide met een vlag vanuit de hoogte, er was een bal
die jolig door iedereen de lucht in getrapt werd, te licht
om een ruit te doen breken en mensen die vanaf balkons
elkaar toeschreeuwden, auto’s die in polonaise over het plein gingen
er hingen groene linten in de bomen, een fanfare die elke keer
een liever liedje inzette als het uit de hand liep, een man
die vijf vrouwen tegelijk probeerde te versieren
en ze tenslotte allemaal kwijtraakte, de politie die dwars
door de menigte heenreed, mannen klommen over de auto
de bal stuiterde nog steeds onschuldig op de hoofden
ook op die van hen die niet konden koppen
en alle rassen verenigden zich onder vlaggen onder één kleur
onder één gezindte het zou niet lang duren of zij zouden
zich allen vermengen tot een vormeloze meute
en de vrouw met het spraakgebrek was zeer knap
al was ik te moe om haar te volgen, haar slingers
bleven overal haken en mannen trachten die te grijpen
ik wist niet precies wat ik daar deed maar wilde er bij zijn
was er gevaar, ik wilde niet weg, de helikopter cirkelde
niet voor niets boven onze hoofden, de busjes wachtten
niet voor niets aan de rand van het plein.