Biografie van Harry J.M. Kleinhoven

Dichter sinds 2007.
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1915

    'Beckham'

    Top 1000





    Het licht te vaal om kleur te kunnen zien

    nam hij het heft, bewoog de kansen op, 
    keek om zich heen en zette lichtjes aan. 
     
    Een mondhoek krampte om zijn sigaret,
    hij snoof, trok eerst een lange haal, ging bot
    alwaar het borstbeen; zette toen wat schuin,
    verplaatste zijn gewicht, hield adem in
     
    bedwang. Ineens stiet bloed op tot zijn kin,
    gedreven bleef hij gaan, verwacht fortuin
    zou zijn beloning zijn, de halen rot
    verrijkten slag na slag, de loftrompet
     
    kwam straks, de meter snede snel gedaan,
    gordijnen open, bom erin, de knop
    op scherp, weer dichtgenaaid (niet fraai misschien).
     
     
     
     
     
     
     
      
     
     
     
      
     
     
    Gebaseerd op een scène uit de film The Hurt Locker (USA, Kathryn Bigelow, 2008), geënt op ware gebeurtenissen. Het personage 'Beckham', een voetballende Iraakse tiener, is een bijrol in die film, met tragische afloop. De film toont hiervan alleen het tweede bedrijf: hoe de bom die in zijn dode lichaam was geplaatst wordt verwijderd en onschadelijk gemaakt.
  • 2
    1929

    'Wir haben es nicht gewußt'

    Top 1000
    Natuurlijk voel ik me als dichter geroepen om iets te zeggen over het milieu. Want laten we wel zijn: het gaat niet best. Het krijgt veel te weinig aandacht, ook in het dichtwezen. In de afgelopen acht Turing-bundels zijn er welgeteld misschien vijf regels dichttekst over terug te vinden. En dan ook nog eens regels min of meer weggemoffeld. Dat valt nauwelijks op. Dat moet nodig veranderen, vind ik. We moeten Willem Kloos echt achter ons laten, kwelpoëempjes voorgoed vaarwel wuiven, voordat het er niet meer toe doet. Al was ik ~ bij wijze van ~ de enige dichter die dat deze keer in deze bundel zou doen...

    WAT!!! Wat is dit voor lariekoek! Wat heeft een dichter nu voor macht en kracht om die onwaarschijnlijk idiote, geopolitieke en kapitaalgestuurde en voortdurend verspillende en op winst jagende mensheid iets zinnigs aan zijn verstand te kunnen peuteren! ~ Maar weet u dan niet:

    • van de alsmaar verder wegkwijnende en stervende koraalriffen? (Oorzaak: verzuring van de zeeën door CO2.)
    van de nooit eerder van zulke kracht bestaande immense orkanen zoals die in het afgelopen jaar hebben huisgehouden?
    van de Zuidpool-ijsplaten en -gletsjers die voor het eerst in ca. 10.000 jaar weer aan het verdwijnen zijn?
    dat al dit landijs terug in zee grote gevolgen heeft en nog gaat krijgen voor de stijging van de zeespiegel?
    dat ijsberen en walrussen in het Noordpoolgebied verdrinken door gebrek aan voldoende ijs?
    dat bij ongewijzigd/slap beleid over 30-50 jaar de Westelijke helft van Nederland weer goeddeels door de zee heroverd zal zijn?
    dat aldus overeenkomstig wereldwijd meer dan de helft van de kustlijnen drastisch zal worden verlegd? Weet u dan niet:
    van de door onnatuurlijke droogten ontstane mega-branden die gigantische wouden en bossen in de as leggen?
    van de moessonregens die veel meer water bevatten en dat in veel kortere tijd lozen dan ooit voorheen?
    van de enorme hoeveelheden methaangassen (20-25 keer sterker als broeikasgas dan CO2) die sinds enkele jaren uit de smeltende Siberische toendra's tevoorschijn komen?
    dat dit methaan uit rottende fossiele vegetatie voortkomt wat tienduizenden jaren lang in de permafrost opgesloten heeft gezeten, en dat wat er éénmaal uit is...?
    dat wereldwijd bijenkolonies op grote schaal massaal aan het verdwijnen zijn?
    dat de sterfte onder bijenvolken dermate ernstig is dat vele soorten tegen uitsterven aan vliegen?
    dat Albert Einstein van deze bestuivers al zei: wanneer de bij verdwenen is, kan de mensheid nog vier jaar leven, daarna is het Schluß! (En: in West-Europa is in de afgelopen 20-25 jaar zelfs driekwart van de totale biomassa aan insecten al verdwenen; daarmee is het vooruitzicht op de nabije algehele ecologische instorting wel zo'n beetje bereikt; oorzaak: landbouwgiffen = pesticiden ~ dit woord betekent letterlijk: uitroeiing van plagen (o.a. insecten), en zit daarmee in dezelfde range als genocide, ecocide.) En weet u dan niet:
    dat er totaal onvoedzaam plastic (duh!) zich in microgrootten bevindt in de weefsels van fytoplankton, de basis van de voedselketen op Aarde? (En: volgens NASA produceert fytoplankton 70% van alle zuurstof.)
    dat we met naar schatting slechts 9 miljoen andere soorten de Aarde delen?
    dat door ons toedoen er per uur gemiddeld vier unieke soorten uitsterven? (35.000 per jaar.)
    dat dit betekent dat ~ in dit tempo ~ lineair gerekend al voor onze achterkleinkinderen éénderde van de huidige nog bestaande soortenrijkdom voorgoed verdwenen zal zijn? (Anders gezegd: nog geen 250 jaar na nu is dat driederde!)
    dat vanwege hoe het leven met elkaar verweven is die massale uitsterving in de praktijk waarschijnlijk veel harder zal gaan?
    dat door ons toedoen op dit moment naar schatting een kwart van elk van de volgende klassen van soorten dierlijk leven al dicht tegen uitsterven aan ligt: zoogdieren, vogels, reptielen, amfibieën, vissen? En weet u dan niet:
    dat we in Nederland over de laatste 10-15 jaar gemiddeld gezien per jaar steeds meer warme dagen tellen? (> 20 °C)

    dat bij ongewijzigd/slap beleid dit aantal in de komende jaren/decennia versneld zal gaan toenemen?
    dat de klimatologische opwarming van de Aarde in de afgelopen 3-5 jaar een welhaast exponentiële versnelling lijkt te hebben ingezet?
    dat de mensheid sinds de Tweede Wereldoorlog in aantal drie keer groter is geworden (7,5 miljard)?
    dat de mensheid als soort (Homo sapiens; leeftijd: ca. 200.000 jaar) op de geologische tijdschaal van de Aarde (leeftijd: ca. 4,6 miljard jaar) slechts een pietepeuterig klein vlekje is (ca. 0,004 %)? (Ter vergelijking: dino's bestonden 165 miljoen jaar = 3,5%.)
    dat in de geschiedenis van het leven op onze planeet (sinds ca. 4,3 miljard jaar) diezelfde mensheid de enige dominante soort ooit is die in staat is zijn eigen leefomgeving (de Aarde) met groot gemak vele malen over compleet te vernietigen (is het niet door de atoombom dan wel door het Paaseiland-effect)?
    dat het leven op onze Aarde steeds sneller aan het uithongeren en aan het wegkoken en aan het vergiftigen is, en dat wij, wanneer we niet héél goed oppassen, de veroorzaker en  aanjager zijn van de Zesde Grote Uitsterving?
    MOET IK NOG DOORGAAN?????

    Moeder Aarde is moe, zó moe.

    WANNEER IS HET EENS GENOEG!!!!! De mensheid is, vanuit galactisch oogpunt bezien, vergelijkbaar met een tumor die al heel lang bezig is het lichaam, waarvan en waarop hij leeft, te slopen: Moedermoord. Daar móet op ingegrepen worden. En we hébben nauwelijks de ruimte om het schip van de mega-catastrofale giga-ramp dat schier onstuitbaar op ons af komt nog tijdig te kúnnen keren! Zoals het er nu voor staat verdient de mensheid niet anders dan gewoonweg ook maar uit te sterven. Binnen luttele generaties kan het zomaar ineens zover zijn. Waar de huidige situatie nu al naar toe gaat begint onderhand akelig veel te lijken op die Endlösung der Lebensfrage. Sukkels dat we zijn!

    Wat kán ik doen? "Een simpel dichie maekt geen gewichie," zei mijn grootmoeder al.

    Wie groot wil veranderen, moet groot denken. Laat ik een moedige poging mogen wagen? Mag ik u presenteren: Ons Volkslied voor Moeder Aarde. We moeten ergens beginnen, nietwaar? Dit Volkslied is bedoeld om in de komende jaren/decennia bij elke geschikte gelegenheid te worden gezongen, en dat zo vaak mogelijk, en mettertijd alle andere volksliederen en alle daaraan verbonden grensstrijd en misplaatst nationalisme en zelf-destructief kapitaalegoïsme te doen vergeten. Vertaalde versies komen over de hele wereld uit. Bij internationale evenementen bijv. wordt nog maar één Volkslied gezongen, ieder in zijn eigen taal, maar met dezelfde melodie. We moeten het samen doen. Het redden van onze Moeder Aarde. En het zingen van Ons Volkslied. Laat de doop van het zingen van de eerste vier strofen van dit nieuwe Volkslied, gezongen door het gehele publiek (karaoke), [verdeeld over de avond] plaats mogen [gaan] vinden op de avond van de uitreiking van de Turing Poëzieprijs 2017-2018. En dat het in 2025 in Amsterdam in een door alle landen ondertekend en vervolgens geratificeerd Akkoord van Amsterdam wordt uitgeroepen tot Ons Wereldvolkslied voor Moeder Aarde. Waarin Nederland zoals altijd weer een prachtig gidsland kan zijn. En schrijf er vooral uw eigen mooie strofen bij. [Volkslied I]
  • 3
    2320

    Interventie gevraagd

    Top 1000

    het is niet meer elke dag dat ik je zie

    er is veel wat ons bezwaart en ook
    weemoedig stemt, te laat om te verklaren

    hoe ooit, toen er al tekort aan schaduw was
    teveel aan hels geslierde luchten en precies
    genoeg aan onbuigzaam schildersverdriet

    de weg terug in trage dikke modderstromen
    al tijden lang verzopen bleek, en daar staan
    we dan: fier en zeer wetenschappelijk onderlegd

    in rijk bezit van godskolere mooi
    gespalkte toekomstdromen
    en geen ruk te eten

    hebben we dat ook weer gehad
    en dan moet ik verplicht nog vandaag
    de maandelijkse sudderlappentaks

           'Endlösung der Lebensfrage'
           lees ik in een nieuwsflits
           het zegt me helemaal niets

    zien te voldoen
    niet dat ik je iets kwalijk neem

    het is alleen ondertussen wel
    opvallend wrokkig stil
    om ons heen
    geworden ~
     
     

     
     
    When the last tree is cut down, the last fish eaten, and the last stream poisoned,
    you will realize that you cannot eat money.

    Alanis Obomsawin (1932 - )
2013
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    10418

    Geluid

    Top 1000

    Dit geluid is niet om aan te zien
    zo mooi, zegt de dove dichter
    in zijn laatste, ongepubliceerde werk.

    Deze dichter houdt van geluid,
    vooral van mooi geluid, en hij heeft
    er minstens twintig woorden voor.

    Hij waant zich daarmee een Eskimo
    onder de horigen te zijn, zij die zich
    op een enkele kik laten ondersneeuwen.

    Of zij die zich uit gewoonte voegen naar 
    het gebrul van schreeuwerige reclames, 
    elk protest gemoord in hun beneveling.

    Of zij die zich in hun welbevinden luidop
    voeden met de tekst van het eigen
    stenen tafelgebed: onbehouwen rots.

    Daar is deze dichter mooi aan ontkomen;
    zijn grootse werken heeft hij volbracht,
    hoewel nog immer ongepubliceerd,
    bedachtzaam op het vrijersgeluid
    van minstens twintig oorden, uitgeluld.

2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    9670

    Après nous le déluge

    Top 1000
    Voor M.M.

    De minister van Belangrijke Besluiten wist dat er een Belangrijk Besluit zou moeten worden genomen. Het protocol eiste dat in de tijd voor het openbaar vellen van een Belangrijk Besluit deze door niemand buiten het ministerie van tevoren geweten mocht worden, kortom: lekken was verboden. Nu was het zo dat de minister van Belangrijke Besluiten nogal koersvast werd aangestuurd door zijn mederegeringspartij, de Partij van Indrukwekkende Vernieuwing en Vasthoudende Moraal. En ook was het zo dat er in zijn eigen partij enige dissidenten huishielden, lieden die, hoewel te goeder trouw, nog wel eens 'per ongeluk' hier en daar een woordje konden laten vallen. Enfin, het laat zich raden wat er gebeurde. Nadien had eenieder bij het ministerie, en in de partijen, zoiets van: dit mag niet weer gebeuren. Niet zo bij het volk: het volk smulde van het uitgelekte Belangrijke Besluit, en kwam vanzelfsprekend hevig ertegen in het geweer, zeer tot ergernis van. Niet zo bij de dissidenten, hoewel dat nauwelijks waarneembaar was, men moest verdomde goed kijken om ten hoogste een vaag vermoeden te krijgen van. En zo was er het één tegenover het ander, dat kon natuurlijk onmogelijk zo blijven. En dus nam de minister van Belangrijke Besluiten een besluit dat in belangrijkheid alle eerdere Belangrijke Besluiten verre overtrof. En dus deden wij de dag tevoren een appèl op iedereen, in heel het land, om 's middags, klokslag 12:00 uur, één minuut gepaste stilte in acht te nemen, uit solidariteit met. En daarom moet hier en nu worden vastgesteld. Voor later. Voor de zekerheid. En de entropie van familiefeesten.
  • 2
    3373

    Steevast

    Top 1000
    Er was geen houden aan, na alle
    twijfel, alle uitstel, alle zelfgenoegzaamheid:
    toch maar eens mijn graf bezocht.

    Ik bedacht mij in een passantenhaven
    te komen, de trossen om de dikke nekken
    zoals altijd een geruststellend gezicht,
    en even later weer huiswaarts te gaan.

    Vreemd, hoe leeg en tegelijk hoe
    verwachtingsvol anderen daar gestrand
    meewarig met je instemmen.

    Daar zijn weinig woorden voor nodig,
    net zo weinig als al die ingeslagen
    levenstekens op hun steile zerken.

    Binnenkort, weet ik, zou ik mijzelf
    moeten melden, het slotstuk van wat voor mij 
    steevast een niet te kiezen noodvulling is geweest.

    Ik probeerde mij voor te stellen
    aan de naderende dood. Vergeefs, zo bleek.

    Een lage zon brandde zich nog eenmaal
    in mijn ogen, gelaten heb ik 
    niet meer dan dat.
2010
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6897

    Clichémoord

    Top 100

    De verte lokt,
    daar is het verte voor,
    niet opzij te denken.

    Achteraan dan? Wie
    zal dat bepalen, zoete
    inval, meteen geschrapt.

    Dit volgt na een witregel.

    Ik zie haar voor mij wandelen:
    eindeloze pracht van slanke
    stelten, teemde ik, bezitterig;
    een langpootmug, zei ze nog,
    in aanvliegende wijs.

    Alleen de zon vergeet
    niets.

2009
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    9738

    Herfst bladert torenhoog in de schulden

    Top 100
    Vooruit, ook deze keer is dit geen gedicht
    om aan te zien. Wat wil je ook, er valt van alles
    op af te dingen: geen boodschap of een wijs
    woord is er te lezen, geen rijm of ritme om op
    te beuken. Niets om mee te bomen, het blad
    met niksigheden gevuld, ik doe ook maar wat

    ik om me heen gebeuren zie. Ik moet er zelfs
    lichtelijk van kleuren, zie je wel? Eerst groen:
    ik was nog sappig; toen geel: ik werd draaierig;
    dan rood: ik schaam me dood. Mijn val is niet
    te stoppen. Toe maar, blaas me omver, gooi
    me daar op een hoop, kan het mij verrotten.




    Leesaanwijzing: Het woord 'schulden' in de titel te
    lezen als 'schul-den', een (verzonnen) boomsoort.