Het was altijd na vijven vroeger.
'Na vijven' , het vergane blad voor hobbyisten,
wees vader de weg in een tv-loos land.
Geïmpregneerd met bruine beits,
de wet en de profeten
staat zijn bureau hier als een tabernakel.
De laden met verkleinwoorden zijn gelicht.
Demonteren is onteren, maar de leegte lonkt.
Met een overdosis spijkers en schroeven
pleegt vader fel verzet.
Totale vernietiging is wat mij rest,
na vijven
waar messen geslepen worden,
aambeelden de voorhamers testen,
slagpennen klaar liggen, nietjes een weldaad zijn,
morfine zusters laat dansen als masaïkrijgers,
krukken veranderen in khalasnikows,
condooms leeglopen in geleedpotige bedden
met bloeddoorlopen zijspannen,
daar zou je toch bijna zeggen
in een hinderlaag gelopen te zijn of
geparkeerd te hebben op een lijmstok