Biografie van Eline Gumbert

Vlieg papieren vlindervleugels blauwe lucht
Klappertandend koperwieken diepe zucht
Zandverstuiver zweefmomentje nachtegaal
Waterlander winternachtijs helemaal
Fluitjes flieren huisjes dieren fietskoerier
Regelrecht en rimpelloos vertier plezier
Pompelmoezen pepernoten heen en weer 
Bitterzoete blote billen nog een keer
Halfverdronken hemeltergend honingzoet
Nooitgedacht en niet gekregen welgemoed
Dungezaaide dikke dames bovendien
Meesterlijke mankementen niet gezien
Jubeltenen jammerklachten ga maar vlug
Lijsterbessen liefdesliedje kom terug
Toermalijnen tijdmachine schuiftrompet
Salamander slapelozen nu naar bed

Ik heb een oude sok vol soms
en in mijn koffer zit kan zijn.
Ooit ligt er ook, opgevouwen
onder een stapel misschien en
mogelijk waar, maar ongeveer
is op, en wanneer er niet meer.
Ook wie ben ik momenteel niet.
Wellicht desnoods niets, maar
wel tamelijk vaak heel anders.

Verwikkeld in draperieën van zwarte vitrage
zijn mijn gedachten en ze stikken ademloos
in de plooien waarmee ze hun naaktheid bedekken.
Ik heb geen idee waar dit toe leiden kan,
dit verstoppertje van verantwoordelijkheden
omfloerst met het stoffige fluweel van tijd en
eeuwigheid. Wat zullen we beginnen? Niets,
tenminste niets met een eenvoudige handleiding,
niets dat bereid kan worden met zoveel gram
zout en zoveel suiker in een overzichtelijk recept.
Ik wilde weleens weten waartoe of wanneer,
maar stootte slechts mijn hoofd want de zoldering
is lager dan de verwachting, perfectionisme
een valkuil voor de levenden want wie al dood is
hoeft niet meer mee te doen. Zijn, ja, of toch niet,
dat was de vraag en daar was al geen antwoord op.