Niemand weet van jou dit kleine,
intiem kleine geheim, niet eens
je moeder, het is zo verwaarloosbaar.
Een kleinigheid zonder prijs hoe jij
in de minieme holte van je navel
daags een pluisje verzamelt, dons,
het stof van het bestaan. Met mijn
hoofd op je borst hoor ik hoe je lijf
zich voortzet in de tijd en op de tast
vind ik het restant van deze dag,
de droogrest, gestold voorbijgaan.