Biografie van Eline Gumbert

Geboren 1968, Gymnasium A 1986, Kunstacademie Den Haag 1991, Roman Stemmenstorm 2000, columns Trouw 2000/2001, poëziebundel Indruk 2015.
2020
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1788

    Gavotte in G groot

    Top 1000
    Vlieg papieren vlindervleugels blauwe lucht
    Klappertandend koperwieken diepe zucht
    Zandverstuiver zweefmomentje nachtegaal
    Waterlander winternachtijs helemaal
    Fluitjes flieren huisjes dieren fietskoerier
    Regelrecht en rimpelloos vertier plezier
    Pompelmoezen pepernoten heen en weer 
    Bitterzoete blote billen nog een keer
    Halfverdronken hemeltergend honingzoet
    Nooitgedacht en niet gekregen welgemoed
    Dungezaaide dikke dames bovendien
    Meesterlijke mankementen niet gezien
    Jubeltenen jammerklachten ga maar vlug
    Lijsterbessen liefdesliedje kom terug
    Toermalijnen tijdmachine schuiftrompet
    Salamander slapelozen nu naar bed
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    5324

    Wat en hoe

    Top 1000
    Ik heb een oude sok vol soms
    en in mijn koffer zit kan zijn.
    Ooit ligt er ook, opgevouwen
    onder een stapel misschien en
    mogelijk waar, maar ongeveer
    is op, en wanneer er niet meer.
    Ook wie ben ik momenteel niet.
    Wellicht desnoods niets, maar
    wel tamelijk vaak heel anders.
2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1919

    Gordijn

    Top 1000
    Verwikkeld in draperieën van zwarte vitrage
    zijn mijn gedachten en ze stikken ademloos
    in de plooien waarmee ze hun naaktheid bedekken.
    Ik heb geen idee waar dit toe leiden kan,
    dit verstoppertje van verantwoordelijkheden
    omfloerst met het stoffige fluweel van tijd en
    eeuwigheid. Wat zullen we beginnen? Niets,
    tenminste niets met een eenvoudige handleiding,
    niets dat bereid kan worden met zoveel gram
    zout en zoveel suiker in een overzichtelijk recept.
    Ik wilde weleens weten waartoe of wanneer,
    maar stootte slechts mijn hoofd want de zoldering
    is lager dan de verwachting, perfectionisme
    een valkuil voor de levenden want wie al dood is
    hoeft niet meer mee te doen. Zijn, ja, of toch niet,
    dat was de vraag en daar was al geen antwoord op. 
2010
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    6119

    zonder titel

    Top 100

    Niemand weet van jou dit kleine,

    intiem kleine geheim, niet eens

    je moeder, het is zo verwaarloosbaar.

    Een kleinigheid zonder prijs hoe jij

    in de minieme holte van je navel

    daags een pluisje verzamelt, dons,

    het stof van het bestaan. Met mijn

    hoofd op je borst hoor ik hoe je lijf

    zich voortzet in de tijd en op de tast

    vind ik het restant van deze dag,

    de droogrest, gestold voorbijgaan.