Biografie van Mats Teeuw

ons zwijgen in het donker was zo uitgestrekt
dat we mijlenver verwijderd lagen
in hetzelfde bed

de lichtgranaat die aan de hemel niet ontplofte
verborg hoe tussen ons een oceaan
van centimeters dekbed was

hoe wij van kussensloop tot voeteneind
onbestijgbaaar berg lagen te zijn
op overzees gebied

rijzend
dalend

het lied dat niet werd aangeheven
reikte niet van kust tot kust
op het lido dat werd opgeworpen
sloegen ongehoorde woorden stuk

we lagen maar
we zwegen

we stortten in de afgrond van de nacht

onder een fontein van licht
maar duister braken onze schepen uit

we streken zeil, in de groeven van de nacht
toefden we loef aan lij totdat het licht uitdoofde

rimpels op het laken

twee zwijgende lijven

een lichtjaar verwijderd
op armlengte afstand