Biografie van Thérèse Major

God kwam huilend overeind toen ik de deur instapte

je gaat gedome mijn leven niet verprutsen, riep Hij

schraap die tranen van je kop en leef!

neem koffie, couscous, koude pruimen, maakt niet uit, maar leef!

hebt u misschien, jankte ik terug, mijn buurvrouw net gezien

ze liep met zó’n zonnebril  op haar neus, al voor de tweede keer dit jaar

en het is april nog maar, en ze hield haar kindje stevig vast

en het waaide, het was stervenskoud

en de zon, die scheen niet, nergens, en het is al bijna mei

God kwam huilend overeind toen mijn buurvrouw met haar kindje de deur instapte

je gaat gedome mijn leven niet verprutsen, riep Hij

ik hoorde het Hem roepen

ik schraap die tranen van je wangen, ik neem je kindje mee naar buiten

ik geef haar bloemenstelen om te spelen

bloemenkopjes, schouderklopjes

ik geef je kindje zegen mee

toen kwam God bij mij terug

kijk, zei Hij, kijk eens door de ruiten

je hebt ze gister nog gepoetst, dus je ziet het goed

kijk naar buiten wat het meisje doet

ik zag haar zitten in het veld tussen de madeliefjeskransen

tussen paardenbloemen, fluitenkruid, en bloesems van magnolia

op het gras, gewoon op gras, niets bijzonders, groen

rode torretjes met zwarte stippen zag ik door haar handjes glippen

en alles zong, ook zij,

en niemand kon er iets aan doen

vogels, beestjes, bloempjes, boompjes, gras, en kindje

zongen op het groen

en de moeders schraapten zich de tranen van hun kop

en de vaders schaamden zich de ogen uit hun God