Aan zee vond ik een woord dat ik niet kende, klam en halfvergaan, het vroeg om mijn ontfermen. Ik heb mijn plicht gedaan en voedde het met huiselijkheid, joeg warmte door zijn inktgestel, liet het de kamers van mijn longenhuis verkennen.
Daar ontmoette het betekenis, zij raakten toegenegen, wij gingen uit elkaar. Die avond dronk ik rode wijn, doorbladerde een boek herinneringen en kwam hun foto tegen. Ik ben teruggegaan naar zee, beschreef in zand hun silhouet en wachtte op het wassen van de maan.
2
3150
Imago
Top 1000
Ik besloot iets te doen aan het imago der dieren. Voorzag slangen van eendengekwebbel en rustte meeuwen uit met hertenoog.
Ik gaf konijnenoor aan krokodillen poezenvacht aan vis en spinnen hamsterneusjes. Een egeltje een bariton.
Zo werd het avond, nog was het niet genoeg gedaan, tot ik een pissebed liet ronken, een naaktslak een geweitje plaatste.
Ik sliep tevreden in, om mijn hoofd cirkelden muggen, zacht zingend uit hun nachtegalen strotjes
3
3151
nacht, de dood en een pony
Top 1000
Nacht is voor slaap en de liefde, voor blinde geluiden, gedichten, de dood is daar niet. Die komt op een middag
op maandag, vraagt of het schikt dat hij plaatsneemt en wacht op je woorden (nu is het mooi als je schrift het begaf)
laatst zag ik de dood, een pony in Houten zijn rug hol, lang had hij de wereld gedragen zwijgzaam was hij, zijn gras zat hem dwars
4
3145
paadje
Top 1000
elke stap een afscheid van wat anders, wat je ook had kunnen doen, er is veel elders (en dat blijft zo)
voeten die van mij zijn maken ontoereikend grafjes in de aarde, kerkhoftuintjes.
er passen niet gebaande paden in - we gaan, er is tekort aan toedektijd, laat maar
drogen aan de lucht en vindbaar blijven leefbaar voor derden net als wij.
we vinden pootafdrukken, stellen ons de wezens voor die daaraan ten grondslag lagen
kijk hoe ze waadden in hun soortelijk gewicht vast wensten ze zich ons als hun bestemming
2011
Nr.
Titel
Tekst
1
3659
Bezoekuur
Top 1000
Hier houdt in groepjes mensenvlees veel vrolijkheid zich schuil en wij, met onze onderdelen hangend aan ons als verhalen
Bloemenofferandes drinken we, puur zonlicht er zijn nu eenmaal ramen hier en tekens aan de wand, nou ja: de buitenmuur waarlangs wij eerder kwamen.
Wie ons verwachtte had het pand al aangekruist, we zeiden: een konijntje op zijn kant,
maar niemand lacht om blinde dieren. We praatten wat, een van ons telde de kwartieren.
2
3645
Dierenverhalen
Top 100
Ik zag in jou nog nooit een vis. Het spijt me, kennelijk ken ik mijn dieren nog niet goed genoeg, wanneer ze zich in jou verstoppen.
Een vijver wel, zoals in iedereen, met kringen, water dat op water drijft en omtrek waar ik soms omheen ben, dier met dorst en aarzelingen.
3
3660
Landbouw
Top 1000
Te beschrijven: hoe boosheid als vogels In je verwarde hoofd belandde, aan zoveel Liegende bewoners niet gewend.
Boosheid, zonder zang nog, vindt Een stem genesteld, naald op een Bevroren vleesstuk, voren trekkend als
Over de draaiende aarde een boer zijn raspwerk, de armen kruislings Aan de grond genageld, even omkeerbaar Als boosheid, tot hij het groen tevoorschijn krast
En duwt naar het trekkende licht En wacht op een vlaag, een beweging, vogels misschien, Of een hand, oogst, verwijdering, weg. En zegt dat we voor regen gelijk zijn.
4
3643
Vroeger
Top 1000
Wij groeiden op in vriendelijker tijden meer mussen droeg de heg, de stenen lieten ruimschoots over voor het gras wij waren beter en bescheiden, als gouden waterpas gevuld met spaarzaamheid, met wat er was of door ons werd gevonden.
Wij hadden tijd voldoende om te wachten wij ergerden ons niet aan gravitas, je moest ons opgestapeld zien in onze stoelen, terwijl twee nachten weer een dag verslonden. We zuchtten wat, vertrokken onze smoelen en vermoedden geen seconden
Wij waren zo veel kleiner dan de huizen waarin wij bescherming zochten, nooit raakten onze stemmen het plafond. geketend aan bestek bevochten we de tafelranden, proostten tastend op plaats, handeling en gebrek.