Biografie van Erwin Steyaert

Alleen de aangelanden hebben weet.
Van gebroken glazen en neuzen,
de lege planken en het harde brood,
het tandenknarsen in de lakens.

De jonge vogels op hun nest van roest
kijken weg. Vrouwen poederen de blauwe
plekken, trekken de muts diep
over de hoorns van de mannen.

Met de vinger op de lippen roept men
de kinderen van de straat. Uit de berm
rapen wij het zwijgen op. We zitten
aan de tafel en staren in de borden.